1 Samuël 24 - EBV24 een eigentijdse Bijbelvertaling(EBV24)

David spaart het leven van Saul

1David trok daarvandaan weg en verbleef in de bergvestingen van En-Gedi.

2Toen Saul teruggekomen was van de achtervolging van de Filistijnen, deelde men hem mee en zei: “Zie, David is in de woestijn van En-Gedi.”

3Toen nam Saul drieduizend van de beste mannen uit heel Israël mee en ging op weg om David en zijn mannen te zoeken boven op de Steenbokrotsen.

4Hij kwam bij de schaapskooien langs de weg waar een spelonk was. Saul ging er binnen om zijn voeten te bedekken. David en zijn mannen zaten achter in de spelonk.

5Toen zeiden de mannen van David tegen hem: “Zie, dit is de dag waarvan de HEERE tegen je gezegd heeft: ‘Zie, Ik geef je vijand in je hand en je zult met hem doen zoals goed is in je ogen.” David stond op en sneed heimelijk een slip van Sauls overkleed af.

6Daarna begon het hart van David in hem te bonzen, omdat hij de slip van het overkleed van Saul had afgesneden.

7Hij zei tegen zijn mannen: “Mag de HEERE mij ervan weerhouden, dat ik mijn heer, de gezalfde van de HEERE, dit zou aandoen, dat ik mijn hand tegen hem zou uitstrekken, want hij is de gezalfde van de HEERE!”

8David sprak zijn mannen in scherpe bewoordingen toe en liet hen niet toe om Saul aan te vallen. Saul stond op en ging de spelonk uit en liep de weg op.

9Daarna stond David ook op en ging de spelonk uit en riep Saul achterna en zei: “Mijn heer, de koning!” Toen keek Saul achterom en David boog met zijn gezicht ter aarde neer en knielde.

10David zei tegen Saul: “Waarom luistert u naar de woorden van de mensen die zeggen: ‘Zie, David wil u kwaad doen?’

11Zie, vandaag hebt u met eigen ogen gezien dat de HEERE u op deze dag in de spelonk in mijn hand gegeven had en men dacht u te doden, maar ik heb u gespaard, want ik zei bij mijzelf: ‘Ik zal mijn hand niet tegen mijn heer uitstrekken, want hij is de gezalfde van de HEERE.’

12Zie toch, mijn vader, kijk, de slip van uw overkleed is in mijn hand! Want toen ik de slip van uw overkleed heb afgesneden, heb ik u niet gedood. Weet dan en zie, dat aan mijn hand geen kwaad of overtreding kleeft en dat ik niet tegen u gezondigd heb. Maar u bent erop uit om mij van het leven te beroven.

13De HEERE zal rechtspreken tussen mij en u en de HEERE zal voor mij wraak op u nemen, maar mijn hand zal niet tegen u zijn.

14Zoals het spreekwoord van de voorvaderen zegt: ‘Uit de boosdoeners komt het kwade voort!’, maar mijn hand zal niet tegen u zijn.

15Achter wie is de koning van Israël aangegaan? Achter wie jaagt u aan? Achter een dode hond, achter één enkele vlo!

16De HEERE zal rechter zijn en rechtspreken tussen mij en u. Hij zal mijn rechtszaak bezien en bepleiten en Hij zal mij uit uw hand vrijspreken.”

17Toen David het spreken van deze woorden tot Saul beëindigd had, zei Saul: “Is dit je stem, mijn zoon David?” Daarop begon Saul luid te huilen.

18Hij zei tegen David: “Je bent rechtvaardiger dan ik, want jij hebt mij goed behandeld, terwijl ik jou slecht heb behandeld.

19Jij, ja jij, hebt mij vandaag laten weten dat jij mij goed gedaan hebt, want de HEERE had mij in je hand overgeleverd en je hebt mij niet gedood.

20Want als een man zijn vijand gevonden heeft, zal hij hem dan ongemoeid laten weggaan? Mag de HEERE je met het goede belonen voor wat je deze dag voor mij hebt gedaan.

21En nu, zie, ik weet dat je zeker koning zult worden en dat het koninkrijk van Israël door jouw hand zal standhouden.

22Zweer mij dan nu bij de HEERE dat je mijn zaad na mij niet zult uitroeien en mijn naam niet uit het huis van mijn vader zult wegvagen!”

23David zwoer dit aan Saul en Saul ging naar zijn huis en David en zijn mannen klommen omhoog naar de bergvesting.