1 Samuël 22 - EBV24 een eigentijdse Bijbelvertaling(EBV24)

David in de spelonk van Adullam

1 Toen ging David daar weg en ontsnapte naar de spelonk van Adullam. Zijn broers en heel het huis van zijn vader hoorden het en zij daalden daarheen naar hem af.

2Iedere man die in moeilijkheden zat en iedere man die een schuldeiser had en iedere man die bitter gestemd was, zij allemaal kwamen naar hem toe en hij werd hun leider. Er waren ongeveer vierhonderd mannen bij hem.

3Vandaar ging David naar Mizpa in Moab. Hij zei tegen de koning van de Moabieten: “Laat toch mijn vader en mijn moeder bij jullie komen, totdat ik weet, wat GOD met mij zal doen.”

4Hij leidde hen voor de koning van de Moabieten en zij bleven bij hem al de tijd dat David in de bergvesting was.

5Maar de profeet Gad zei tegen David: “Blijf niet in de bergvesting, ga weg en ga naar het land van Juda.” Toen ging David weg en hij kwam in het woud van Chereth.

De moord op de priesters van Nob

6Saul hoorde dat David en de mannen die bij hem waren, ontdekt waren. Saul zat op een heuvel onder de tamarisk bij Rama en had zijn speer in zijn hand en al zijn dienaren stonden bij hem.

7Saul zei tegen zijn dienaren die bij hem stonden: “Luister toch, jullie zonen van Benjamin. Zal de zoon van Isaï jullie soms allemaal akkers en wijngaarden geven? Zal hij jullie allemaal tot oversten over duizend en oversten over honderd aanstellen?

8Jullie spannen immers allemaal tegen mij samen en niemand laat mij weten dat mijn zoon een verbond gesloten heeft met de zoon van Isaï en niemand van jullie bekommert zich om mij en laat mij weten dat mijn zoon mijn dienaar tegen mij heeft opgezet om mij te belagen zoals dat vandaag het geval is.”

9 Toen antwoordde Doëg, de Edomiet, die opziener was over de dienaren van Saul, en hij zei: “Ik heb gezien dat de zoon van Isaï bij Achimelech, de zoon van Ahitub, in Nob kwam.

10Die heeft voor hem de HEERE om hulp gevraagd en hem voedsel gegeven. Ook heeft hij hem het zwaard van de Filistijn Goliath gegeven.”

11Toen stuurde de koning iemand om de priester Achimelech, de zoon van Ahitub, te roepen samen met heel het huis van zijn vader, de priesters die in Nob waren. En zij kwamen allen bij de koning.

12Saul zei: “Luister, jij zoon van Ahitub!” En hij zei: “Zie, hier ben ik, mijn heer!”

13Saul zei tegen hem: “Waarom hebben jullie tegen mij samengespannen, jij en de zoon van Isaï, dat je hem brood en een zwaard gegeven hebt en GOD voor hem om hulp gevraagd hebt om als een belager tegen mij op te staan, zoals dat vandaag het geval is”.

14Achimelech antwoordde de koning en zei: “Wie van al uw dienaren is zo betrouwbaar als David, de schoonzoon van de koning, en wie heeft zo toegang tot de kring van uw getrouwen en wie in uw huis is zo geëerd als hij?

15Is het vandaag voor het eerst dat ik GOD voor hem om hulp vraag? Geen sprake van. Laat de koning zijn dienaar of heel het huis van mijn vader toch niet van iets beschuldigen, want uw dienaar heeft geen weet van dit alles, of het nu om iets kleins of groots gaat.”

16Maar de koning zei: “Achimelech, jij moet zonder meer ter dood gebracht worden, jij en heel het huis van je vader.”

17De koning zei tegen de snelle lijfwachten die bij hem stonden: “Draai je om en dood de priesters van de HEERE, want zij zijn ook op de hand van David, omdat zij wisten dat hij op de vlucht was, maar het mij niet hebben laten weten.” Maar de dienaren van de koning wilden hun hand niet uitsteken om de priesters van de HEERE neer te slaan.

18Toen zei de koning tegen Doëg: “Draai je om en sla de priesters neer!” Toen draaide de Edomiet Doëg zich om en hakte op de priesters in en doodde op die dag vijfentachtig mannen die de linnen priestertuniek droegen.

19Hij sloeg ook Nob, de stad van de priesters, met de scherpte van het zwaard, iedereen van man tot vrouw, van kind tot de zuigeling. Zelfs de runderen en de ezels en de lammeren sloeg hij met de scherpte van het zwaard.

20Eén van de zonen van Achimelech, de zoon van Ahitub, ontkwam. Zijn naam was Abjatar en hij rende David achterna.

21Abjatar deelde aan David mee dat Saul de priesters van de HEERE gedood had.

22Toen zei David tegen Abjatar: “Op die dag, toen de Edomiet Doëg daar was, wist ik dat hij het zeker aan Saul zou doorgeven. Ik ben aansprakelijk voor alle zielen van het huis van je vader.

23Blijf bij mij, wees niet bang, want wie mij naar het leven staat, staat ook jou naar het leven. Bij mij zul je bescherming genieten.”