Jozua 24 - EBV24 een eigentijdse Bijbelvertaling(EBV24)

De vernieuwing van Israëls Verbond met de HEERE

1Jozua liet alle stammen van Israël in Sichem bijeenkomen en hij riep de oudsten van Israël en hun hoofden, hun rechters en hun opzieners en zij stelden zich op voor het aangezicht van GOD.

2Toen zei Jozua tegen heel het volk: “Zo zegt de HEERE, de GOD van Israël: ‘Jullie vaderen hebben vroeger aan de overzijde van de rivier de Eufraat gewoond, Terah, de vader van Abraham en de vader van Nahor, en zij hebben andere goden gediend.

3Toen nam Ik jullie vader Abraham van de overzijde van de rivier de Eufraat en liet hem door heel het land Kanaän trekken. Ik vermeerderde zijn zaad en gaf hem Izak.

4Aan Izak gaf Ik Jakob en Ezau, en aan Ezau gaf Ik het gebergte Seïr als erfdeel in bezit, maar Jakob en zijn zonen daalden af naar Egypte.

5Toen zond Ik Mozes en Aäron en Ik sloeg Egypte, zoals Ik dat onder hen gedaan heb, en daarna heb Ik jullie uitgeleid.

6Ik heb jullie vaderen uit Egypte geleid en jullie kwamen bij de zee aan en de Egyptenaren achtervolgden jullie vaderen met wagens en met ruiters tot aan de Wierzee.

7Zij riepen tot de HEERE en Hij plaatste duisternis tussen jullie en de Egyptenaren in en Hij deed de zee over hen komen en bedekte hen. Jullie hebben met eigen ogen gezien, wat Ik in Egypte gedaan heb. Daarna hebben jullie lange tijd in de woestijn gewoond.

8Ik bracht jullie in het land van de Amorieten, die aan de overkant van de Jordaan woonden. Zij streden tegen jullie, maar Ik gaf hen in jullie handen en jullie namen hun land als erfdeel in bezit en Ik heb hen voor jullie ogen vernietigd.

9Toen stond Balak, de zoon van Zippor, de koning van Moab, op en hij streed tegen Israël. Hij zond afgezanten en liet Bileam, de zoon van Beor, roepen om jullie te vervloeken.

10Maar Ik wilde niet naar Bileam luisteren en daarom heeft hij jullie gezegend en nog eens gezegend en Ik heb jullie aan zijn hand doen ontkomen.

11Toen trokken jullie over de Jordaan en kwamen bij Jericho aan. De burgers van Jericho streden tegen jullie, de Amorieten, de Ferezieten, de Kanaänieten, de Hethieten, de Girgazieten, de Hevieten en de Jebusieten, en ik gaf hen in jullie handen.

12Ik zond de horzels voor jullie uit en zij dreven hen voor jullie uit, net als de beide koningen van de Amorieten. Dat gebeurde niet door jullie zwaard en niet door jullie boog.

13Ik heb jullie een land gegeven waarvoor jullie je niet ingespannen hebben en steden die jullie niet gebouwd hebben om daarin te wonen, en ook eten jullie van wijngaarden en olijfbomen die jullie niet geplant hebben.”

14Nu dan, vrees de HEERE en dien Hem in volmaakte toewijding en trouw. Doe de goden weg die jullie vaderen vroeger aan de andere kant van de rivier de Eufraat en in Egypte gediend hebben en dien de HEERE.

15Als het echter slecht in jullie ogen is om de HEERE te dienen, kies dan deze dag, wie jullie dienen zullen, óf de goden die jullie vaderen die aan de andere kant van de rivier de Eufraat woonden, gediend hebben, óf de goden van de Amorieten van wie jullie het land bewonen. Maar ik en mijn huis, wij zullen de HEERE dienen!”

16Toen antwoordde het volk en zei: “Er is geen sprake van dat wij de HEERE zouden verlaten om andere goden te dienen.

17Want de HEERE is onze GOD. Hij is het die ons en onze vaderen uit het land Egypte, uit het huis van de slavernij, heeft doen optrekken, en die deze grote tekenen voor onze ogen heeft gedaan en die ons heel de weg die wij gegaan zijn, en ook voor alle volken waar we doorheen getrokken zijn, bewaard heeft.

18De HEERE heeft alle volken voor ons verdreven, zelfs de Amorieten, de inwoners van het land. Wij zullen ook de HEERE dienen, want Hij is onze GOD.”

19Toen zei Jozua tegen het volk: “Jullie zullen de HEERE niet kunnen dienen, want Hij is een hoogst heilige GOD, Hij is een jaloers God. Hij zal jullie overtredingen en jullie zonden niet vergeven.

20Als jullie de HEERE verlaten en vreemde goden gaan dienen, dan zal Hij zich omkeren en jullie kwaad doen en een eind aan jullie maken, nadat Hij jullie goed heeft gedaan.”

21Toen zei het volk tegen Jozua: “Nee, want wij zullen de HEERE dienen.”

22Jozua zei tegen het volk: “Jullie zijn getuigen ten overstaan van jullie zelf dat jullie de HEERE uitgekozen hebben om Hem te dienen.” En zij zeiden “Wij zijn getuigen!”

23“Nu dan, doe de vreemde goden, die in jullie midden zijn, weg en richt jullie harten op de HEERE, de GOD van Israël.”

24Het volk zei tegen Jozua: “Wij zullen de HEERE, onze GOD, dienen en wij zullen naar zijn stem luisteren.”

25Op die dag sloot Jozua een verbond met het volk en hield het volk in Sichem wetsvoorschrift en rechtsverordening voor.

26Jozua schreef deze woorden in de boekrol van de Wet van GOD en hij nam een grote steen en zette die daar overeind onder de terpentijnboom, die bij het Heiligdom van de HEERE stond.

27Jozua zei tegen heel het volk: “Zie, deze steen zal onder ons als een getuige zijn, want hij heeft alle uitspraken van de HEERE, die Hij tot ons gesproken heeft, gehoord en hij zal getuige voor jullie zijn, opdat jullie jullie GOD niet bedriegen.”

28Toen zond Jozua het volk weg, ieder naar zijn eigen erfdeel.

De dood van Jozua en Eleazar

29Hierna stierf Jozua, de zoon van Nun, de dienaar van de HEERE, een mensenkind van honderdtien jaar oud.

30Zij begroeven hem op het grondgebied van zijn erfdeel in Timnat-Serah dat in het bergland van Efraïm ligt, ten noorden van de berg Gaäs.

31Israël diende de HEERE alle dagen van Jozua en alle dagen van de oudsten die nog lang na Jozua leefden en die weet hadden van alle grote daden die de HEERE voor Israël had gedaan.

32De beenderen van Jozef die de zonen van Israël uit Egypte hadden meegebracht, begroeven zij in Sichem, in het stuk land dat Jakob voor honderd zilverstukken van de zonen van Hemor, de vader van Sichem, had gekocht. Het was het erfdeel van de zonen van Jozef geworden.

33Ook Eleazar, de zoon van Aäron, stierf en zij begroeven hem in de heuvel van zijn zoon Pinehas, in de heuvel die men hem in het bergland van Efraïm gegeven had.