Salmau 89 - New Metrical Psalms 2008 (Gwynn ap Gwilym)

SALM 89Ystyried y cyfamod â DafyddSabbath MS

1-2Datganaf byth dy gariad di,

A’n cynnal ni drwy’r oesoedd,

A’th faith ffyddlondeb, Arglwydd Dduw –

Mor sicr yw â’r nefoedd.

3-4Dywedaist ti, “Cyfamod gras

A wneuthum â’m gwas Dafydd:

‘Mi sicrhaf dy had mewn hedd

A’th orsedd yn dragywydd’”.

5-7Rhoed holl lu’r nef fawl iti’n awr

Am dy fawr ryfeddodau.

Pwy ond yr Arglwydd Dduw, yn wir,

A ofnir gan y duwiau?

8-9O Arglwydd Dduw y lluoedd, pwy

Ohonynt hwy sydd cystal?

Ti sydd yn llywodraethu’r môr,

Yn chwyddo’r don a’i hatal.

10-12aFe ddrylliaist dy elynion cas

A Rahab fras â’th fysedd.

Rhoist nef a daear yn eu lle,

A chreaist dde a gogledd.

12b-14aO Dabor ac o Hermon daw

I’th nerthol law glodforedd.

Barn a chyfiawnder yw’r ddau faen

Sy’n ffurfio sylfaen d’orsedd.

14b-15aRhagflaenir di, O Arglwydd da,

Gan gariad a gwirionedd.

Gwyn fyd y rhai a ddaw mewn parch,

A’th gyfarch mewn gorfoledd.

15b-16Gwyn fyd y rhai sydd yn mwynhau

Dy ffafrau di bob amser,

Sy’n gorfoleddu yn d’enw di,

Yn ffoli ar dy gyfiawnder.

17-18Cans ti yw ein gogoniant ni,

Fe beri i’n corn ddyrchafael.

Ein tarian ydyw’r Arglwydd Dduw,

Ein brenin yw Sanct Israel.

Hysbysaist dy ffyddloniaid gynt,

Rhoist iddynt weledigaeth:

19“O blith y bobl coronais lanc,

Gŵr ifanc grymus odiaeth.

20-22Eneiniais Ddafydd, fy ngwas glew,

Â’m holew sanctaidd. Iddo

Mi rof fy nerth a’m cryfder i,

Ac ni chaiff neb ei goncro.

23-24Nis trecha’r gelyn yn y gad.

Fy nghariad a’m ffyddlondeb

Fydd gydag ef. Yn f’enw bydd

Ysblennydd ei ddisgleirdeb.

25-26Dros yr afonydd oll a’r môr

Rhof iddo’r fuddugoliaeth;

A dywed ef, ‘Fy nhad, ti yw

Fy Nuw a’m hiachawdwriaeth’.

27-28Yn brif etifedd mi a’i gwnaf,

Yr uchaf o’r brenhinoedd.

Deil fy nghyfamod yn ddi-wad

A’m cariad yn oes oesoedd.

29-32Fe bery’i orsedd byth; ei blant,

Os llygrant f’ordeiniadau,

Neu dorri fy ngorchmynion da,

A gosbaf â fflangellau.

33-34Ond deil fy nghariad, er pob gwall;

Di-ball fydd fy ffyddlondeb.

Ni wadaf ddim a draethais i,

Na thorri fy nghytundeb.

35-37Mi dyngais i’m sancteiddrwydd lw

I’w gadw byth â Dafydd

Y pery ei had a’i orsedd ef

Cyhyd â’r nef dragywydd.”

38-39Ond eto, fe droist heibio fri

D’eneiniog di, a’i wrthod,

A thaflu i’r llawr ei goron bur,

Diddymu’r hen gyfamod.

40-41Mae’i furiau yn furddunod prudd,

A’i geyrydd yn adfeilion;

Ysbeilir ef gan bawb yn ffri;

Mae’n destun sbri cymdogion.

42-43Ei wrthwynebwyr nawr sydd ben,

A llawen ei elynion.

Fe bylaist fin ac awch ei gledd

A gomedd dy gynghorion.

44-45Fe fwriaist orsedd hwn i’r llawr,

A dryllio o’i law’r deyrnwialen,

Byrhau’i ieuenctid, a rhoi tost

Gywilydd drosto’n gaenen.

46-48Ai byth, O Dduw, y cuddi di?

Ond cofia fi, sy’n feidrol.

Pa ddyn fydd byw heb weld ei dranc?

A ddianc neb rhag Sheol?

49-50O Dduw, ple mae dy gariad di,

A dyngaist gynt i Ddafydd?

Gwêl fel yr wyf yn dwyn ar goedd

Sarhad y bobloedd beunydd.

51-52Er bod d’eneiniog di a’i ffawd

Yn wrthrych gwawd a chrechwen,

Bendigaid fyddi, Dduw di-lyth,

Am byth. Amen ac Amen.