1Dywedais, “Gwyliaf rhag
Pechu âm tafod rhwydd.
Rhof ar fy ngenau ffrwyn pan fo’r
Drygionus yn fy ngŵydd.
2-3Bûm ddistaw, ond i beth?
Gwaethygu a wnaeth fy nghri;
Llosgodd fy holl deimladau’n dân
O’m mewn, ac meddwn i:
4Dysg imi, Arglwydd Dduw,
Fy niwedd; dangos di
Mor brin fy nyddiau yn y byd,
Mor feidrol ydwyf fi.
5Gwnaethost fy nyddiau i gyd
Fel dyrnfedd, ac nid yw
Fy oes yn ddim i ti, cans chwa
O wynt yw pob un byw:
6Pob un yn mynd a dod
Fel cysgod, a di-fudd
Yw’r cyfoeth a bentyrra; ni
Ŵyr pwy a’i caiff ryw ddydd.
7-8aYn awr, O Arglwydd, am
Beth y disgwyliaf fi?
Gwared fi o’m troseddau oll.
Mae ’ngobaith ynot ti.
8b-10Na wna fi’n wawd i ffŵl.
Bûm fud, a’m ceg a daw.
Ti a wnaeth hyn, a darfod rwyf
Gan drawiad llym dy law.
11-12aDrylli fel gwyfyn bawb
Pan gosbi’n pechod ni.
Yn wir, mae pawb fel chwa o wynt.
O Arglwydd, clyw fy nghri.
12b-13Pererin estron wyf,
Fel fy holl dadau i gyd.
Tro draw dy lid a’m llawenhau
Cyn imi fynd o’r byd.”
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.