Salmau 127 - Welsh Metrical Psalms by William Rees 1875

SALM CXXVII.M. S.Caniad y Graddau, i Solomon.

1Os Duw nid adeilada ’r tŷ

Yn ofer y llafuria

Ei adeiladwyr wrtho ’n wir —

I lawr cyn hir y syrthia.

Y ddinas, onis ceidw Nêr

Gwaith ofer fydd ei gwylied;

Agored fydd hi nos a dydd

O newydd i ryw niwed.

2Er codi yn y boreu llwyr,

A myn’d yn hwyr i gysgu,

Heb fendith Duw ar waith y dydd,

Ni ddaw un budd o hyny.

Y bara a fwytei a fydd

Yn fara cystudd pryder,

Ond i’w anwylyd rhydd Duw da

Felusgwsg âg esmwythder.

3Rhodd Duw i ddyn yw plant, fe’u gwnaeth

Yn etifeddiaeth iddo;

A gwobr werthfawr iawn yn wir

Yw hono roddir ganddo.

5Gwyn fyd y gŵr yn ofn Duw fry

A fago lu o honynt;

Ni chaiff yn mhyrth y dref na’r wlad

Yr un sarhâd oddi wrthynt.

Nodiadau.

Cân i Solomon, medd ei theitl, yw hon; naill ai wedi ei chyflwyno iddo gan ei dad Dafydd, neu wedi ei chyfansoddi gan Solomon ei hun pan oedd yn adeiladu y deml, yr hyn a ymddengys yn debygol. Y mae o’r un natur o ran ei haddysg a Llyfr y Diarhebion a’r Pregethwr. Salm deuluaidd ydyw, fel rhai ereill o Ganiadau y graddau. Dysgir i ni ynddi ein cwbl ddibyniad ar Dduw am bob peth a berthyn i gynnaliaeth, ymgeledd, a chysuron bywyd — yn bersonol, teuluaidd, a chymdeithasol; ac mai ofer pob gofal, pryder, a llafur heb ei fendith ef, yr hon sydd yn mawrhau ac yn nerthu pob dim:— mai rhoddion gwerthfawrocaf Duw i ddyn ydyw plant, i’w dwyn i fyny yn ei addysg a’i ofn ef:— bod plant ieuaingc yn nwylaw eu rhieni fel saethau yn llaw perchen bŵa, i roddi cyfeiriad iddynt wrth eu gollwng oddi ar ei fŵa. Felly y mae y rhieni i gyfeirio meddyliau eu plant ato ef, yr hwn a’u rhoddodd hwynt, fel y sicrhäer iddynt ei fendith a’i ewyllys da, ac y byddant yn anrhydedd a chysur i’w rhieni a’u magodd, ac yn ddefnyddiol yn eu hoes. Y mae eu plant yn sicr o droi allan, naill ai y cysuron penaf, neu y croesau chwerwaf i’w rhieni; a dibyna pa un, i raddau helaeth iawn, ar ba fath addysg a meithriniaeth foesol a rydd y rhieni iddynt yn nhymmhor eu hieuengctid. Lle nad yw y rhieni yn ol yn y cyflawniad ffydd lawn o’u dyledswyddau tuag at eu plant yn ol Gair Duw, nid yw efe byth yn ol yn nghyfraniad ei fendith ar eu llafur er sicrhau y dyben.