Salmau 47 - Welsh Metrical Psalms by William Rees 1875

SALM XLVII.8.7.4.I’r Pencerdd, Salm i feibion Corah.

1Curwch ddwylaw, bobloedd daear!

Llafar genwch oll i Dduw;

Cenwch iddo â llef gorfoledd,

2Uchel ac ofnadwy yw:

Brenin cyfiawn, & c.,

Yr holl ddaear yw efe.

3Ef a ddwg y bobl danom,

A’r cenhedloedd dan ein traed,

4Dethol ef i’n etifeddiaeth,

’R etifeddiaeth oreu gaed:

Ardderchawgrwydd, & c.,

Iacob, ’r hwn a hoffodd ef.

5Duw â llawen floedd ddyrchafodd,

Gyda sain yr udgorn cry’,

6Cenwch fawl, i’r Arglwydd — cenwch,

Nes dadseinio ’r nefoedd fry:

O! datgenwch, & c.,

Glod y Brenin mawr ei ras.

7Canys Brenin yr holl ddaear

Ydyw Duw, moliennwch ef

Yn ddeallus, chwi dylwythau

Meibion dynion îs y nef:

8Ar holl bobloedd, & c.,

Daear y teyrnasa Duw.

Eistedd mae ein Duw ar orsedd

Ei sancteiddrwydd yn y nef

Mewn gogoniant; ac oddi yno

Uniawn farn a ddyry ef:

Ofned, cryned, & c.,

Nef a daear ger ei fron.

9Pendefigion pobl Duw Abr’am

Ymgasglasant oll ynghyd,

Canys eiddo ef tarianau

’R ddaear a’i gororau i gyd:

Mewn gogoniant, & c.,

Dirfawr y dyrchafwyd ef.

Nodiadau.

“Cynghori y cenhedloedd i groesawu teyrnas Crist yn llawen” ydyw y cynnwysiad a ddodir o flaen y salm hon. Ac felly yn wir y mae y salm yn gwneyd. Geilw ar yr holl bobl i lawenhau a chlodfori Duw fel Brenin mawr yr holl ddaear, a hyny drachefn a thrachefn; ac ar had Iacob, y genedl etholedig, mewn modd neillduol, ar gyfrif ffafrau arbenig Duw iddi, yn darostwng y cenhedloedd dan ei hawdurdod, yn rhoddi Gwlad Canaan yn etifeddiaeth iddi, ac yn benaf oll, yn dyfod i breswylio ei hunan yn ei chanol, at yr hyn y cyfeirir yn adn. 5 — megys y daeth yn gyhoeddus yn nghanol sain cân a gorfoledd y bobl pan ddygid yr arch i’r babell ar Fynydd Seion.

Sŵn addoli sydd yn y salm — a dim arall: llais un yn llawn o awydd ac ysbryd addoli yn galw ar yr holl bobl i ymuno âg ef yn y gwaith, a hyny oddi ar yr olwg a gai efe ar fawredd a gogoniant Duw fel Brenin mawr, a Barnydd cyfiawn yr holl ddaear, a’i anfeidrol raslonrwydd i’w bobl.