Salmau 99 - Welsh Metrical Psalms by William Rees 1875

SALM XCIX.8.7.

1Duw sydd yn teyrnasu; cryned

Yr holl bobloedd ger ei fron;

Eistedd mae rhwng y cerubiaid,

Ymgynnhyrfed daear gron.

2Mawr yw ’r Arglwydd yn ei Seion,

Dyrchafedig yw efe

Mewn mawrhydi a gogoniant

Uwch law ’r bobloedd dan y ne.

3D’ enw mawr a gydfoliannant,

Sanctaidd ac ofnadwy yw;

4Brenin mawr a gâr uniondeb,

A chyfiawnder wyt, O Dduw!

Barn ac iawnder wnai yn Iacob,

5Cyd‐ddyrchefwch Dduw y nef;

Cydymgrymwch wrth ei stôl‐droed

Canys sanctaidd ydyw ef.

Rhan

II.

8.7.

6Moses, a’i frawd Aaron yntau,

Yn offeiriaid iddo fu;

Samuel yn mysg y rhei’ny

Alwent ar ei enw cu;

Yntau a wrandawodd arnynt,

7Wrthynt y llefarodd ef

Yn y golofn gwmmwl; hwythau

Gadwent dystiolaethau ’r nef.

8Pan y sorodd wrth ei weision,

Ac rho’es arnynt gerydd am

Iddynt hwy droseddu ’i eiriau

Yn eu nwyd, a dweyd ar gam;

Etto yn ei ras maddeuol

Fe’u harbedodd megys tad,

Ond ni chawsant fyned trosodd

I feddiannu’r Ganaan wlad.

9Cyd‐ddyrchefwch a chlodforwch

Enw ’r Arglwydd mawr ein Duw,

Ac ymgrymwch ar ei fynydd

Sanctaidd ef, ein Seion wiw;

Canys sanctaidd ac ofnadwy

Yw yr Arglwydd, ein Duw ni,

Iddo ef yn unig perthyn

Pob addoliad, mawl, a bri.

Nodiadau.

Chwaer undad i’r tair salm blaenorol ydyw hon, dybygid. Nid all ei bod yn ddiweddarach na Dafydd. Tuag amser y dychweliad o Babilon, fel y mynai rhai ddadleu. Pe felly, enwasid rhywrai o’r prophwydi ar ol Samuel ynddi, a Dafydd ei hun, bid sicr; ond yn amser Dafydd nid oedd un prophwyd nodedig i grybwyll ei enw gyda Moses ac Aaron, ond Samuel.

Yn y salmau o’r blaen, gelwir ar y ddaear a’i chenhedloedd i lawenhau a gorfoleddu yn yr ystyriaeth mai Iehofah sy’n teyrnasu — bod yr hwn a wnaeth y byd yn gofalu am dano, a’i holl achosion. Yn hon, dygir yr ystyriaeth gyferbyniol yn mlaen:— “Cryned y bobloedd, ymgynnhyrfed y ddaear” — megys y dywedir yn yr ail salm, “Gwasanaethwch yr Arglwydd mewn llawenydd, ac ymlawenhewch mewn dychryn.” Y mae efe i’w addoli a’i wasanaethu mewn llawenydd, ac ar yr un pryd “gyda gwylder a pharchedig ofn.” Gelwir yma drachefn a thrachefn ar y bobl i wneyd hyny, ac “ymgrymu wrth ei ystôl‐droed ef, ar ei fynydd sanctaidd, Seion;” a hyny am ei fod “yn fawr a dyrchafedig goruwch yr holl bobloedd,” a’i enw “yn ofnadwy, ac yn sanctaidd,” & c., ac hefyd am ei fod yn gwrandaw gweddi, ac yn derbyn addoliad gan ei greaduriaid; a dygir Moses, ac Aaron, a Samuel fel ychydig o lawer o enghreifftiau sydd yn dangos hyny.