Salmau 52 - Welsh Metrical Psalms by William Rees 1875

SALM LII.M. S.I’r Pencerdd, Maschil, Salm Dafydd, pan ddaeth Doeg yr Edomiad a mynegu i Saul, a dywedyd wrtho, Daeth Dafydd i dŷ Ahimelech.

1Pa’m yr ymffrosti di, O Doeg!

O hyd mewn coeg ddrygioni?

Trugaredd Duw sydd yn parhau —

Cei dithau weled hyny.

2Dych’mygu mae dy dafod gau,

I draethu geiriau ’sgeler;

Fel ellyn llym ei fin, heb bwyll,

Fe draetha dwyll a ffalsder.

3Twyll a drygioni hoffaist ti

’N fwy na daioni syber;

A thraethu celwydd dybryd du

Yn fwy na thraethu iawnder.

4Pob geiriau distryw, gwae, a gŵg,

O dafod drwg wnei garu:—

5Duw a’th ddistrywia di ryw ddydd

Am byth o herwydd hyny.

Fe ’th gipia ymaith yn ei lid

O’th babell glyd, ceir gweled;

Fe’th lwyr ddiwreiddia o dir y byw,

Hyn fydd dy ddistryw caled.

6Y cyfiawn, gweled hyn a gânt,

Ac ofni wnant o’th herwydd;

A chwarddant hefyd am dy ben

Pan welont ddyben d’ aflwydd.

7Wel, dyma’r gŵr ni osododd Dduw

’N gadernid byw i’w hyder;

Ond pwyso ar ei olud wnai,

A charu ’i fai ysgeler.

8Myfi fel olewydden fyw,

Yn nhŷ fy Nuw ymwreiddiaf;

Yn ei drugaredd fawr ddilyth

Hyd byth yr ymddiriedaf.

9Clodforaf byth dy enw pur,

Am i ti wneuthur hyny;

Disgwyliaf wrthyt, a da yw ’r fraint,

Ger bron dy saint wy’n garu.

Nodiadau.

Darllener 1 Sam xxii., a gwelir hanes ffalsder a chreulondeb y Doeg a felldithir, ac y prophwydir ei aflwydd a’i ddinystr yn y salm hon. Nid gweddïo ar Dduw am iddo gofio a barnu ei elyn hwn y mae y Salmydd yma; ond prophwydo — rhagfynegu ei gwymp sicr, dan farn amlwg Duw. Ymddengys wrth yr ymadrodd cyntaf yn y salm — “Pa ham yr ymffrosti mewn drygioni, O gadarn?” fod Doeg, wedi iddo, ar orchymyn Saul, ladd pymtheg a phedwar ugain o offeiriaid yr Arglwydd yn Nob, am ddim oll ond am ddarfod iddynt ddangos caredigrwydd i Dafydd, yn ymffrostio llawer yn y weithred greulawn a bwystfilaidd hono. Ni raid wrth brophwyd i ragfynegu dinystr dyn o’r nodweddiad yma.

Er holl falais, dichellion, a chynllwynion ei elynion yn ei erbyn i’w ddyfetha, traetha y Salmydd ei hyder y byddai i Dduw ei ddiogelu, ei waredu, a’i adferu yn y diwedd, fel y caffai ei addoli a’i foliannu yn ei dŷ, wedi i’r rhai oll oedd yn ceisio ei einioes gwympo, a darfod am danynt byth.