Salmau 63 - Welsh Metrical Psalms by William Rees 1875

SALM LXIII.8.8.8.Salm Dafydd, pan oedd efe yn niffaethwch Iudah.

1Tydi, O Dduw! yw fy Nuw i,

Yn foreu, foreu, ceisiaf di:

Sycheda ’m henaid am dy ras;

Hiraethu mae fy nghnawd un‐wedd,

Am brofi a mwynhau dy hedd,

Mewn anial dir, sychedig, cras.

2I weled dy ogoniant drud,

A’th nerth fel gwelais lawer pryd,

Yn nghyssegr pur dy enw glân;

3Gwell yw ’th drugaredd di, O Dduw!

Na’r bywyd, er mor werthfawr yw —

Fy ngenau a’th fawl â llafar gân.

4Fel hyn clodforaf di o hyd

Dros ddyddiau mywyd yn y byd,

Dyrchafu ’m dwylaw ’n d’ enw wnaf;

5Megys â mêr a brasder mâd

Digonir f’ enaid â mwynhâd,

Ac yn dy foliant llawenhâf.

Rhan

II.

8.7.4.

6Pan y’th gofiwyf ar fy ngwely

Mi fyfyriaf am dy ras,

Drwy wyliadwriaethau ’r hirnos,

Nes y gwawrio ’r boreu glâs;

7Ac yn nghysgod, & c.,

Dy adenydd llechu wnaf.

8Glynu wna fy enaid wrthyt,

Dy ddeheulaw ’m deil i’r lan,

9Ond rhai geisiant ddistryw f’ enaid,

Hwy a syrthiant yn y man;

Iselderau, & c.,

Dwfn y ddaear fydd eu lle.

10Syrthiant oll ar fin y cleddyf,

Rhan llwynogod fyddant hwy,

11Ond y brenin lawenycha

Yn ei Dduw, heb ofni mwy:

Gorfoledda, & c.,

Pawb a dyngont iddo ef:

Cauir genau, & c.,

Pawb a dd’wedant gelwydd byth.

Nodiadau.

Dywed teitl y salm mai yn niffaethwch Iudah yr oedd Dafydd pan gyfansoddodd hi: pa un ai yn ystod ei ffoedigaeth rhag Saul, ynte ei ffoedigaeth rhag Absalom, nid yw mor hawdd penderfynu yn sicr. Y tebygolrwydd yw, mai yr olaf oedd, oddi wrth ei fod yn ei grybwyll ei hun fel brenin yn yr adnod olaf; canys nid oedd efe etto yn frenin yn amser Saul, ond yn unig wedi ei eneinio i’r orsedd.

Ychydig a feddyliai Dafydd ei hun, na neb arall y pryd hwnw, pa mor fendithiol iddo ef, i gredinwyr, ac i’r eglwys drwy holl oesau y byd, oedd profedigaethau blinion ei fywyd. Ni welai efe hwynt yn hyfryd, ond yn anhyfryd; ond wedi hyny, y maent yn rhoddi heddychol ffrwyth cyfiawnder yn barhaus yn ei salmau i gredinwyr yn nhrallodion a phrofedigaethau bywyd. A llefaru yn ol dull dyn, ni buasai y trysor ammhrisiadwy hwn yn meddiant yr eglwys, oni buasai i Dafydd gael ei yru i’r anialwch, a’i gadw yn hir yno lawer tro: felly y daeth efe yn ei salmau i fod megys yn gydymaith i bob credadyn cystuddiedig a thrallodus, i’w ddysgu a’i ddiddanu, ac i fod yn arweinydd i’r eglwys hefyd yn ei chyflawniadau cyhoeddus o weddi a mawl.

Ei hiraeth penaf yn yr anialwch lle yr oedd, ydoedd, am gyssegr, gwasanaeth, ac addoliad Duw, a chymdeithas ei bobl. Y mae hyd yn oed ei gŵynion yn y salm hon yn felusion fel diliau mêl.