Salmau 86 - Welsh Metrical Psalms by William Rees 1875

SALM LXXXVI.M. C.Gweddi Dafydd.

1Gostwng dy glust, O Arglwydd da!

I’m gweddi — clyw fy nghri;

Can’s truan ac anghenus iawn

Ti wyddost ydwyf fi.

2Cadw fy enaid, sanctaidd wyf,

Ac achub fi, dy was;

O Dduw! can’s mae f’ ymddiried i

Yn dy anfeidrol ras.

3Tosturia wrthyf, Arglwydd cu,

Can’s arnat llefain wnaf;

4Dyddana ’th was, can’s atat ti

Dyrchafu f’ enaid wnaf.

5Can’s da, O Arglwydd! ydwyt ti,

Da a maddeugar iawn;

O fawr drugaredd i’r rhai oll

Ddisgwyliant am dy ddawn.

6Clyw etto ’m gweddi, O fy Nuw!

A gwrandaw lais fy nghri;

7Yn nydd fy nhrallod, llefain wnaf,

Canys gwrandewi fi.

Rhan

II.

M. C.

8Nid oes yn mysg y duwiau neb,

O Arglwydd! fel tydi;

Nid oes gweithredoedd chwaith yn bod

Fel dy weithredoedd di.

9Yr holl genhedloedd ddeuant, ac

Addolant ger dy fron:

A gogoneddant d’ enw mawr,

Drwy barthau daear gron.

10Can’s ti yn unig ydwyt fawr,

A’th waith, rhyfeddol yw;

A thi dy hun drwy’r nef a’r llawr,

Yn unig ydwyt Dduw.

11Dy ffyrdd i mi, O Arglwydd! dysg

A rhodiaf ynddynt hwy;

Una fy nghalon yn barhaus

I ofni d’ enw mwy.

Rhan

III.

M. C.

12Moliannaf di, O Arglwydd! â’m

Holl galon y’th fawrhâf;

A gogoneddu d’ enw mawr,

Byth yn dragywydd wnaf.

13Can’s mawr yw dy drugaredd fad

Yn wastad ataf fi;

O uffern isod yn dy ras

Gwaredaist f’ enaid i.

14Rhai beilchion gyfodasant — do,

I’m herbyn, O fy Nuw!

A chynnulleidfa ’r trawsion rai

Geisiasant f’ enaid gwiw.

Duw, ni osodent ger eu bron;

15Ond Ti, erioed o hyd,

Wyt Dduw trugarog a gras lawn,

Hwyrfrydig iawn i lid.

Wyt helaeth o drugaredd a

Gwirionedd, ac o ras;

16O! edrych arnaf, trugarhâ —

Dyro dy nerth i’th was.

Ac achub fab dy was’naeth‐ferch

17Gwna arwydd im’ er da;

Fel gwelo fy nghaseion dig

Er gw’radwydd i’w trahâ.

O herwydd i ti, O fy Nuw!

Fy nghynnorthwyo o’th ddawn;

A rhoi i’m henaid oedd yn drist

Ddiddanwch melus iawn.

Nodiadau.

Dyma Dafydd yn y golwg unwaith etto. Ymddengys nad oedd gan Ezra, neu pwy bynag a gyfleodd y salmau yn llyfr fel y maent yn ein Beiblau, un golwg nac amcan i’w dodi yn olynol a rheolaidd yn ol amseriad eu cyfansoddiad. Cawn rai o salmau boreuol Dafydd yn nghanol y llyfr, a rhai o salmau ei henaint yn mhell o flaen y rhai hyny. Salm berthynol i amser ei ffoedigaeth rhag Absalom yw y drydedd salm yn y llyfr cyntaf. Y maent yn ymddangos fel wedi eu cyfleu yn ol fel y digwyddent ddyfod i law yr hwn oedd yn golygu y gwaith — fel y nodasom o’r blaen. Felly, daw y salm hon o eiddo Dafydd i mewn yn nghanol salmau meibion Corah. Ar ba dymmor o’i fywyd y cyfansoddodd, na pha drallod neillduol a fu yn achlysur iddo ei chyfansoddi, nis gellir penderfynu; canys nid oes iddi deitl i hysbysu hyny. Y mae yn dwyn llawer o debygolrwydd i amryw ereill o salmau Dafydd yn ei hysbryd a’i hiaith. Y mae yn llawn o ysbryd addoli a mawrhau Duw am ei drugaredd a’i raslonrwydd, ac o ysbryd ffydd ac ymddiried yn yr Arglwydd ar y cyfrif hwnw, ac yn llawn o ysbryd gweddi hefyd, am ymwared o drallodion tymmhorol ac ysbrydol, ac am bob gras a bendith angenrheidiol. Y mae efe yn mawrhau ei Dduw, yn ymddiried ynddo, yn galw arno, yn ei foliannu, ac yn gorfoleddu ynddo.

Gesyd yn y salm hon ddadl neu reswm neillduol dros bob deisyfiad o’i weddi. Ymbilia (adn. 1) am i’r Arglwydd “ostwng ei glust i’w wrandaw,” am ei fod yn “druan anghenus” a digymmhorth — am iddo “gadw ei enaid” (adn. 2), am ei fod yn “sanctaidd,” yn neillduedig gan Dduw iddo ei hun, a’i achub a’i ddiogelu, o herwydd ei fod yn ymddiried ynddo am drugaredd ac ymgeledd: adn. 3 — am ei fod “yn llefain beunydd” arno mewn gweddi — am gysur a diddanwch i’w enaid helbulus: adn. 4, 5 — am ei fod yn edrych ato ef yn unig, fel ffynnon pob diddanwch; a’i fod ef “yn dda a maddeugar, ac o fawr drugaredd i’r rhai oll a alwant arno,” & c., & c. Yr oedd y gweddïwr hwn yn gwneyd pob peth oedd ynddo ef ei hun, o drueni ac angen, ac ofn a thrallod, a phob peth sydd yn Nuw, yn ddaioni, a gras, a thrugaredd, a phob mawredd, yn ddadleuon am wrandawiad i’w weddïau; a gall pob gweddïwr etto ddilyn ei esiampl, canys y mae ei weddïau ef yn ffrwyth dysgeidiaeth “yr Ysbryd sydd yn chwilio pob peth, ïe, dyfnion bethau Duw hefyd.”