Salmau 55 - Welsh Metrical Psalms by William Rees 1875

SALM LV.7.4.I’r Pencerdd ar Neginoth, Maschil, Salm Dafydd.

1Gwrandaw ’m gweddi, O fy Nuw!

Gelwais arnad;

Nac ymguddia, brysia, clyw

Fy neisyfiad;

2Gwrandaw arnaf, erglyw fi,

’Rwyf yn cwynfan

Yn fy ngweddi ’n drwm fy nghri,

Ac yn tuchan.

3Gan y gelyn mawr ei lid

A’m dychryna,

A’r annuwiol ddyn o hyd

A’m gorthryma;

Bwrw celwydd arnaf wnant,

Yn bentyrau,

Ac yn llidiog y’m casânt

O’u calonau.

4Mae fy nghalon dan fy mron

Yn ofidus,

Ofnau angeu a wnaeth hon

Yn drallodus:

5Ofn ac arswyd mawr ynghyd

Syrthiodd arnaf;

Dychryn a’m gorchuddia o hyd,

Ddyn truanaf.

Rhan

II.

7.4.

6Dywedais, O! na byddai im’

Bâr o adenydd!

Hedwn fel colomen chwim

I bell fröydd;

7I’r anialwch rhag y llid

Y diangwn,

Yno ’mhell, o sŵn y byd,

Y gorphwyswn.

8Brysio felly i lechu wnawn

Rhag y gwyntoedd —

Rhag y gwynt ystormus iawn,

A’r drycinoedd:

9O! dinystria, Arglwydd da,

’R tafod adgas:

Gwelais gynnen a thrahâ

Yn y ddinas.

10-11Dydd a nos amgylchant hi

Ar ei muriau;

Anwireddau sy’n ddiri,

’N ei thrigfanau;

Trais a blinder fyth a drig

Yn ei chanol,

Twyll a phob dichellion dig

Yn mhob hëol.

Rhan

III.

7.4.

12Canys nid y gelyn traws

Godai i’m herbyn,

Dioddefaswn ef yn haws:

Nid fy nghasddyn

A’m difenwodd — rhagddo fe

Ymguddiaswn,

Fel nad all’sai wybod p’le

Y llechaswn.

13Ond tydi — tydi o ddyn —

Fy hyfforddwr,

A’m cydnabod i fy hun,

Droes yn fradwr!

14’R hwn bu ’n felus genyf gyd

Gyfrinachu;

Rhodiem i dŷ Dduw ynghyd,

I’w foliannu.

15Rhuthred angeu arnynt oll,

Pan na thybiont,

Ac yn fyw i uffern goll

Y disgynont;

Can’s drygioni anfad sy

’N eu trigfanau;

Llawn o frad a dichell ddu

Yw eu c’lonau.

16Ond myfi yn f’ adfyd prudd

Ar Dduw galwaf,

17Hwyr, a boreu, a hanner dydd,

Y gweddïaf;

Byddaf daer — efe a glyw

Fy lleferydd,

Molaf finnau ’i enw gwiw

Yn dragywydd.

Rhan

IV.

7.4.

18Duw a wared f’ enaid i —

Hedd a ddilyn;

Y rhyfeloedd creulawn sy’

Yn fy erbyn;

Rhai o’m perthynasau droes

Yn fradychus —

Hyny barai i mi loes

Fwy gofidus.

19Duw a glyw — ’r hwn oedd erioed —

Efe a’u barna;

Ac i lawr o dan fy nhroed

Efe a’u plyga;

Am eu bod yn hir barhau

Heb gyfnewid,

Hwy nid ofnant Dduw ’n ddiau

Nes daw gofid.

20Troi ei law a wnaeth, a’i rym —

Lidiog elyn —

I daraw rhai na wnaethant ddim

Yn ei erbyn;

Tori ei gyfammod wnaeth

Y dyhirddyn;

21Llyfnach oedd ei enau ffraeth

Nag ymenyn.

Rhyfel chwerw oedd o hyd

’N ei fwriadau;

Tyner fel yr olew drud

Oedd ei eiriau;

Er eu bod yn finiog iawn,

Fel cleddyfau,

Gan mor fedrus oedd ei ddawn

Ar gelwyddau.

22Bwrw di ar Dduw dy faich —

Ef a’th gynnal;

Deil e’r cyfiawn byth â’i fraich

Yn ddiofal:

23Ond i ddistryw ef a ddwg

Ddynion gwaedlyd;

Y twyllodrus dan ei ŵg

Syrth — ni chyfyd.

Nodiadau.

Eglur yw mai yn ei ffoedigaeth rhag Absalom ei fab y cyfansoddodd Dafydd y salm gwynfanus hon. Cwyna yn neillduol ynddi o herwydd ffalsedd a bradwriaeth Ahitophel, yr hwn a fuasai yn un o’i gyfeillion penaf, ac yn brif gynghorwr iddo. Tra yr oedd efe ar ei ffoedigaeth, yn myned i fyny ar fryn yr Olewydd dan wylo, wedi gorchuddio ei ben, ac yn droednoeth, a’r holl bobl oedd gydag ef yr un modd, mynegwyd iddo fod Ahitophel yn mysg y cydfradwyr gydag Absalom; yr hyn, fe ymddengys, a’i trallododd yn fawr, canys gwyddai yn dda am graffder a challineb Ahitophel fel cynghorwr. Torai allan, gan ddywedyd, “O Arglwydd! tro, attolwg, gynghor Ahitophel yn ffolineb.” Wedi iddo fyned dros yr Iorddonen i Mahanaim, y mae yn debygol, y cyfansoddodd efe y salm hon ar yr achlysur galarus.

Yn lle yr ymadrodd “canys yr oedd llawer gyda mi,” yn adn. 18, darllena Boothroyd, ‘Gwared fy enaid mewn heddwch, rhag fy mherthynasau; o blegid y maent hwy yn mysg y rhai sydd yn ymladd i’m herbyn’ — gan olygu Absalom ei fab, ac Amaza ei gâr, ac amryw ereill, y mae yn debygol, oeddynt yn gyfranogion o’r fradwriaeth; — yr hyn, ynghyd â bradwriaeth ei brif gynghorwr Ahitophel, a wnai gwpan y gofid hwnw yn chwerw iawn iddo.