1Gdy skończył wszystkie te swoje słowa do słuchającego ludu, wszedł do Kafarnaum.Przeciętny człowiek z nieprzeciętną wiarą(Mt 8:5-13)
2Sługa zaś pewnego setnika,
3Gdy usłyszał o Jezusie, posłał do Niego starszych żydowskich, prosząc Go, aby przyszedł i uratował jego sługę.
4Oni zaś przybyli do Jezusa i zaczęli Go usilnie prosić, mówiąc: Godzien jest, abyś mu to uczynił,
5bo kocha nasz naród i sam zbudował nam synagogę.
6Jezus zatem wyruszył z nimi. A gdy już był niedaleko domu, setnik posłał przyjaciół, którzy Mu powiedzieli: Panie, nie trudź się, będzie uleczony;
8gdyż i ja jestem człowiekiem podległym władzy, mającym pod sobą żołnierzy; i mówię temu: Idź, a idzie, a innemu: Przyjdź, a przychodzi, a mojemu słudze: Zrób to, a robi.
9Gdy Jezus to usłyszał, zadziwił się nim, odwrócił się do idącego za Nim tłumu i powiedział: Mówię wam, nawet w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary.
10A ci, którzy byli posłani, po powrocie do domu zastali sługę zdrowym.
Wskrzeszenie młodzieńca z Nain11Zdarzyło się potem, wyruszył do miasta zwanego Nain. Szli z Nim Jego uczniowie oraz liczny tłum.
12Gdy zaś zbliżał się do bramy miasta, właśnie wynoszono zmarłego, jedynego syna – a ci, którzy je nieśli, stanęli – i powiedział: Młodzieńcze, mówię tobie: Wstań!
23I szczęśliwy jest ten, kto pozostanie względem Mnie niezrażony.Jezus o Janie Chrzcicielu(Mt 11:7-15)
24Gdy zaś posłańcy Jana odeszli, zaczął mówić o Janie do tłumów: Co wyszliście zobaczyć na pustkowiu? Trzcinę drżącą od wiatru?
25Ale co wyszliście oglądać? Człowieka odzianego w miękkie szaty? Oto ci w pięknych strojach i żyjący w przepychu są w królewskich.
26Ale co wyszliście oglądać? Proroka?
przed twoim obliczem,
który przygotuje Twą drogę
przed tobą.
28Mówię wam: Pośród narodzonych z kobiet nie ma większego niż Jan;
29A cały lud, gdy usłyszał – również celnicy – przyznał słusznośćJezus o ludzkiej niechęci(Mt 11:16-19)
31Z kim więc porównam ludzi tego pokolenia i do kogo są podobni?
32Podobni są do dzieci, które siedzą na rynkuZ gościną u faryzeusza
36Upraszał Go zaś któryś z faryzeuszów, aby spożył z nim; Jeśliby ten był prorokiem,
42Ponieważ nie mieli z czego oddać, darował obydwóm. a ona, odkąd wszedłem, nie przestała całować moich stóp.
46Oliwą mojej głowy nie namaściłeś; ona zaś olejkiem Komu zaś mało się odpuszcza, słabo kocha.
48Do niej zaś powiedział: Odpuszczone są ci twoje grzechy.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.