1I powiedział JHWH do Mojżesza: Idź do faraona i powiedz mu: Tak mówi JHWH: Wypuść mój lud, aby Mi służył.
2A jeśli ty odmówisz jego wypuszczenia, to oto i Ja uderzę wszystkie twoje granice żabami.
3I zaroi się Nil od żab, i wyjdą, i wejdą do twego domu i do twojej sypialni, i na twoje łoże, i do domu twoich sług, i pomiędzy twój lud, i do twoich pieców, i do twoich dzież.
4I na ciebie, i na twój lud, i na wszystkie twoje sługi wypełzną żaby.
5I powiedział JHWH do Mojżesza: Powiedz Aaronowi: Unieś swoją rękę ze swoją laską nad rzeki, nad kanały i nad rozlewiska, i sprowadź żaby na ziemię egipską!
6Aaron uniósł swoją rękę nad wody Egiptu i wyszły żaby, i pokryły ziemię egipską.
7Ale uczynili tak też wróżbici swoimi tajemnymi, też sprowadzili żaby na ziemię egipską.
8Faraon wezwał zaś Mojżesza i Aarona, i powiedział: Wstawcie się u JHWH, aby oddalił żaby ode mnie i od mojego ludu, a wypuszczę lud, aby złożyli JHWH ofiarę.
9I powiedział Mojżesz do faraona: Zechciej mi wyznaczyć, kiedy mam się wstawić za tobą i za twoimi sługami, i za twoim ludem, aby odciąć te żaby od ciebie i od twoich domów, tak aby pozostały tylko w Nilu.
10I powiedział: Jutro. A Mojżesz odpowiedział: według twojego słowa po to, byś poznał, że nie ma nikogo takiego jak JHWH, nasz Bóg.
11Dlatego żaby oddalą się od ciebie i od twoich domów, i od twoich sług, i od twojego ludu, a pozostaną tylko w Nilu.
12A gdy Mojżesz z Aaronem wyszedł od faraona, wołał Mojżesz do JHWH w sprawie żab, które zesłał na faraona.
13I JHWH uczynił według słowa Mojżesza – i wyginęły żaby w domach, na dziedzińcach i na polach.
14Zgarniali je zatem na kupy – i cuchnęła ziemia.
15Faraon zaś, gdy zauważył, że nastała ulga, zatwardził swoje serce i nie posłuchał ich – tak, jak zapowiedział JHWH.
Plaga komarów16Powiedział więc JHWH do Mojżesza: Powiedz Aaronowi: Unieś swoją laskę i uderz proch ziemi, a zamieni się w komary w całej ziemi egipskiej.
17I uczynili tak; Aaron uniósł swą rękę ze swą laską i uderzył proch ziemi – i komary opadły ludzi oraz bydło. Cały proch ziemi zamienił się w komary w całej ziemi egipskiej.
18Próbowali tak uczynić również wróżbici swoimi tajemnymi, chcąc sprowadzić komary, lecz nie zdołali – były zatem komary na ludziach i na bydle.
19Wtedy wróżbici powiedzieli do faraona: W tym jest palec Boży. Lecz serce faraona zhardziało i nie posłuchał ich – tak jak zapowiedział JHWH.
Plaga much20Powiedział zatem JHWH do Mojżesza: Wczesnym rankiem ustaw się przed faraonem właśnie wtedy, gdy będzie wychodził nad wodę, i powiedz mu: Tak mówi JHWH: Wypuść mój lud, aby Mi służył.
21Bo jeśli odmówisz wypuszczenia mojego ludu, to oto Ja ześlę chmarę na ciebie i na twoje sługi, i na twój lud, i na twoje domy. I wypełnią się domy Egipcjan tą chmarą, a także ziemia, w której.
22Ale wyróżnię w tym dniu ziemię Goszen, w której przebywa mój lud, aby nie było w niej chmary, po to, abyś poznał, że Ja, JHWH, jestem w tej ziemi.
23I zaznaczę to odkupienie pomiędzy moim ludem a twoim ludem – jutro nastąpi ten znak.
24I tak też JHWH uczynił. Gęsta chmara nadciągnęła do domu faraona i do domu jego sług, i nad całą ziemię egipską – i niszczała ziemia z powodu tej chmary.
25Wtedy faraon wezwał Mojżesza i Aarona, i powiedział: Idźcie, złóżcie waszemu Bogu ofiarę w tym kraju.
26A Mojżesz odpowiedział: Nie byłoby słusznie tak czynić, gdyż składamy w ofierze JHWH, naszemu Bogu, to, co dla Egipcjan jest obrzydliwością. Otóż gdy będziemy ofiarować to, co jest obrzydliwością w oczach Egipcjan, czy nie będą chcieli nas kamienować?
27Chcemy udać się w trzydniową wędrówkę na pustynię i złożyć ofiarę JHWH, naszemu Bogu – tak jak nam powiedział.
28A faraon powiedział: Ja was wypuszczę i złóżcie ofiarę JHWH, waszemu Bogu, na pustyni, ale nie oddalajcie się zbytnio w wędrówce – wstawcie się za mną!
29A Mojżesz powiedział: Gdy tylko wyjdę od ciebie, wstawię się u JHWH i jutro oddali się ta chmara od faraona, od jego sług i od jego ludu; tylko niech faraon już więcej nie kpi, nie chcąc wypuścić ludu, by złożył ofiarę JHWH.
30Gdy więc Mojżesz wyszedł od faraona, wstawił się u JHWH.
31I uczynił JHWH według słowa Mojżesza, i oddalił chmarę od faraona, od jego sług i od jego ludu – nie pozostała ani jedna.
32Jednak także tym razem faraon zatwardził swe serce – i nie wypuścił ludu.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.