Daniela 2 - BIBLIA to jest Pismo ?wi?te Starego i Nowego Przymierza(SNPD4)

Sen o posągu historii

1W drugim roku panowania Nebukadnesara przyśniły się Nebukadnesarowi sny. I zatrwożył się jego duch, a jego sen był nad nim.

2I powiedział król, by zwołano wróżbitów i czarowników, czarnoksiężników i Chaldejczyków, aby opowiedzieć królowi jego sny. Przyszli więc i stanęli przed królem.

3Wtedy król rzekł do nich: Przyśnił mi się sen. I zatrwożył się mój duch,, aby poznać ten sen.

4A Chaldejczycy odpowiedzieli królowi – po aramejsku: Królu, żyj na wieki! Opowiedz sen swoim sługom, a wyłożymy ci go.

5A król odpowiedział Chaldejczykom: Moje słowo jest wypowiedziane: Jeżeli nie zaznajomicie mnie ze snem i nie wyłożycie tego snu, poćwiartuje się was, a wasze domy obróci się w kupy śmieci.

6Ale jeśli sen i jego znaczenie mi wyłożycie, otrzymacie ode mnie dary i nagrody, i wielką cześć. Dlatego przedstawcie mi sen i jego wyjaśnienie.

7Powtórnie więc odpowiedzieli: Niech król opowie sen swoim sługom, a podamy jego znaczenie.

8Lecz król odpowiedział, mówiąc: Wiem ja na pewno, że wy chcecie zyskać na czasie, ponieważ widzicie, że słowo jest przeze mnie wypowiedziane.

9Jeśli więc ze snem mnie nie zapoznacie, jeden jest tylko wyrok na was. A uzgodniliście między sobą, że opowiecie przede mną słowo kłamliwe i zwodnicze, aż czasy się zmienią. Dlatego opowiedzcie mi sen, a będę wiedział, że możecie mi go wyłożyć.

10Chaldejczycy odpowiedzieli przed królem: Nie ma na ziemi człowieka, który by mógł spełnić słowo króla. A też w ogóle żaden król wielki i potężny o rzecz taką, jak ta, nie prosił żadnego wróżbity, czarownika czy Chaldejczyka.

11Rzecz, o którą król pyta, jest trudna, i nie ma innego takiego, kto by przed królem wyłożył, oprócz bogów, a ich mieszkań nie ma między ciałem.

12Z tego powodu król był zły i bardzo się rozgniewał, i powiedział, aby stracić wszystkich mędrców babilońskich.

13A gdy ogłoszono wyrok i mędrcy mieli być ścięci, szukano również Daniela i jego towarzyszy, aby ich ściąć.

14Wówczas Daniel zwrócił się z radą i taktem do Arioka, dowódcy gwardii króla, który wyszedł, aby ściąć mędrców babilońskich.

15Odezwał się więc i powiedział do Arioka, oficera królewskiego: Dlaczego rozkaz królewski jest taki srogi? Wtedy Ariok objaśnił tę rzecz Danielowi.

16A Daniel poszedł i prosił króla, aby mu dał czas, a przedstawi wykład królowi.

17Potem poszedł Daniel do domu i przedstawił tę rzecz swoim przyjaciołom: Chananiaszowi, Miszaelowi i Azariaszowi,

18aby wyprosili sprzed oblicza Boga niebios miłosierdzie z powodu tej tajemnicy, żeby nie stracono Daniela i jego przyjaciół z pozostałymi mędrcami babilońskimi.

19Wtedy Danielowi w nocnym widzeniu została objawiona tajemnica, za co Daniel wysławiał Boga niebios.

20I odezwał się Daniel tymi słowy:

Niech będzie błogosławione imię

Boga – od wieków na wieki,

ponieważ mądrość i moc należą

do Niego.

21On zmienia okresy i czasy,

strąca królów i ustanawia królów,

daje mądrość mądrym

i poznanie znającym rozum.

22On odsłania to, co głębokie

i ukryte;

wie, co jest w ciemnościach,

przy Nim mieszka światło.

23Ciebie, Boże moich ojców, ja

chwalę i uwielbiam,

bo mi dałeś mądrość i moc,

a teraz oznajmiłeś mi, o co Cię

prosiliśmy –

oznajmiłeś nam sprawę króla.

24Potem Daniel udał się do Arioka, którego król wyznaczył, aby stracić mędrców babilońskich, poszedł i tak do niego powiedział: Nie zabijaj mędrców babilońskich! Wprowadź mnie przed króla, a ja przedstawię królowi wykład.

25Wtedy Ariok śpiesznie wprowadził Daniela przed króla i tak powiedział do niego: Znalazłem człowieka spośród wygnańców judzkich, który da poznać królowi wykład.

26Odezwał się król i powiedział do Daniela, którego imię było Belteszasar: Czy ty rzeczywiście potrafisz zapoznać mnie ze snem, który oglądałem, i jego wykładem?

27I odezwał się Daniel przed królem i powiedział: Tajemnicy, o którą pyta król, nie mogą wyjawić królowi mędrcy ani czarownicy, ani wróżbici, ani przepowiadacze.

28Ale jest Bóg na niebie, który objawia tajemnice, jego potężna. Stanął przed tobą, a jego wygląd był przerażający.

32Głowa tego posągu była ze szczerego złota, jego pierś i jego ramiona ze srebra, jego brzuch i jego biodra z miedzi,

33jego łydki z żelaza, jego stopy po części z żelaza i po części z gliny.

34Patrzyłeś i zobaczyłeś, aż tu odciął się kamień, lecz bez udziału rąk, i uderzył ten posąg w jego stopy z żelaza i gliny, i skruszył je.

35Wtedy rozpadło się na pojedyncze żelazo, glina, miedź, srebro i złoto, i stało się jak plewa na klepisku w lecie, i rozniósł to wiatr, i na żadnym miejscu nie można było tego znaleźć. A kamień, który uderzył w posąg, stał się wielką górą i wypełnił całą ziemię.

36Taki jest sen. A podamy królowi jego wykład:

37Ty, o królu, jesteś królem królów, któremu Bóg niebios dał królestwo, moc i siłę, i chwałę,

38i któremu w rękę dał wszystkich mieszkających, zwierzęta pól i ptactwo nieba, i którego uczynił władcą nad tym wszystkim

42A to, że palce u stóp były po części z żelaza, a po części z gliny od końca, królestwo to będzie mocne, a po części będzie kruche.

43A że widziałeś żelazo zmieszane z gliniastą ziemią, zmieszają się one w nasieniu ludzkim, lecz jeden nie będzie trzymał się drugiego, jak żelazo nie miesza się z gliną.

44Za dni tych królów Bóg niebios powoła królestwo,Dn 4:31; 6:27; Mi 4:7; Łk 1:33 które na wieki nie będzie zniszczone, a królestwo to nie przejdzie na inny lud. RozbijeŁk 20:18; Ef 1:9-10 i usunie wszystkie te królestwa, lecz samo ostoi się na wieki,

45jak to widziałeś, że od góry odciął się kamień bez udziału rąk, rozbił żelazo i miedź, glinę, srebro, złoto. Wielki Bóg dał poznać królowi, co będzie potem. Sen jest prawdziwy, a jego wykład pewny.

46Wtedy król Nebukadnesar padł na swoją twarz i oddał cześć Danielowi. I powiedział, by rozlać dla niego ofiary i kadzidła.

47Następnie odezwał się król do Daniela i powiedział: Rzeczywiście, wasz Bóg jest Bogiem bogów i Panem królów, i objawia tajemnice – ponieważ mogłeś odsłonić tę tajemnicę.

48Potem król wyniósłJr 29:5-7 Daniela, dał mu wiele wielkich darów i powierzył mu władzę nad całą prowincją babilońską, i uczynił go naczelnym zwierzchnikiem wszystkich mędrców babilońskich.

49Daniel jednak wyprosił u króla, aby wyznaczył nad sprawami prowincji babilońskiej Szadraka, Meszaka i Abed-Nega. A Daniel w bramie królewskiej.