Jozuego 22 - BIBLIA to jest Pismo ?wi?te Starego i Nowego Przymierza(SNPD4)

Odesłanie plemion zajordańskich

1Wówczas Jozue przywołał Rubenitów, Gadytów oraz połowę plemienia Manassesa

2i powiedział do nich: Wy dotrzymaliście wszystkiego, co wam przykazał Mojżesz, sługa JHWH, i usłuchaliście mojego głosu we wszystkim, co wam przykazałem. powinności przykazaniem JHWH, waszego Boga.

4Teraz zaś JHWH, wasz Bóg, dał wytchnienie waszym braciom, jak im zapowiedział. Zawróćcie zatem teraz i idźcie do swoich namiotów, do waszej własnej ziemi, którą dał wam Mojżesz, sługa JHWH, za Jordanem.

5Tylko usilnie dbajcie, by postępować zgodnie z przykazaniem i Prawem, które nadał wam Mojżesz, sługa JHWH, abyście kochali JHWH, waszego Boga, chodzili wszystkimi Jego drogami, przestrzegali Jego przykazań, lgnęli do Niego i służyli Mu z całego swojego serca i z całej swojej duszy.

6Następnie Jozue pobłogosławił ich i odesłał, a oni udali się do swoich namiotów.

7Bo jednej połowie plemienia Manassesa Mojżesz dał w Baszanie, a drugiej jego połowie Jozue dał wśród ich braci po zachodniej stronie Jordanu.

A gdy Jozue odsyłał ich do ich namiotów, pobłogosławił im

8i powiedział: Wracajcie z tym wielkim bogactwem do swoich namiotów, z bardzo wielkim dobytkiem, ze srebrem i ze złotem, z miedzią i z żelazem, i z wielką ilością szat. Podzielcie się tym łupem, zdobytym na waszych wrogach, ze swoimi braćmi.

9Synowie Rubena, synowie Gada i połowa plemienia Manassesa zawrócili więc i odeszli od synów Izraela z Szilo, które leży w ziemi Kanaan, aby udać się do ziemi Gilead, do ich własnej ziemi, którą posiedli zgodnie z poleceniem JHWH, przekazanym za pośrednictwem Mojżesza.

Ołtarz plemion zajordańskich

10A gdy synowie Rubena, synowie Gada i połowa plemienia Manassesa przybyli w okolice Jordanu, położone w ziemi Kanaan, zbudowali tam ołtarz nad Jordanem, ołtarz okazały z wyglądu.

11I synowie Izraela usłyszeli: Oto synowie Rubena, synowie Gada i połowa plemienia Manassesa zbudowali ołtarz na skraju ziemi Kanaan w okolicach Jordanu, po stronie synów Izraela.

12Gdy więc synowie Izraela usłyszeli, zebrała się cała społeczność synów Izraela w Szilo, aby wyruszyć przeciwko nim na wojnę.

13Lecz wysłali synowie Izraela do synów Rubena i do synów Gada oraz do połowy plemienia Manassesa, do ziemi Gilead, Pinechasa, syna Eleazara, kapłana,

14a z nim dziesięciu książąt, po jednym księciu na dom ojca, dla wszystkich plemion Izraela, a każdy był naczelnikiem domu swoich ojców pośród tysięcy Izraela.

15Ci przyszli do synów Rubena i do synów Gada oraz połowy plemienia Manassesa, do ziemi Gilead, i zwrócili się do nich tymi słowy:

16Tak mówi cała społeczność JHWH: Cóż to za wiarołomstwo, którego dopuściliście się wobec Boga Izraela, że odwróciliście się dziś od za JHWH przez zbudowanie sobie ołtarza, aby zbuntować się dziś przeciw JHWH? z której nie oczyściliśmy się do dnia dzisiejszego i z powodu której społeczność JHWH została dotknięta przez plagę,

18że wy dziś odwracacie się od za JHWH? Bo jeśli wy dziś zbuntujecie się przeciw JHWH, jutro rozgniewa się na całą społeczność Izraela!

19A teraz, ziemia, wasza własność, stała się nieczysta, przejdźcie do ziemi, która jest własnością JHWH, w której znajduje się siedziba JHWH, i dzielcie własność między nami, lecz nie buntujcie się przeciw JHWH, a też nas nie buntujcie przez wznoszenie sobie ołtarza poza ołtarzem JHWH, naszego Boga.

20Czy gdy Achan, syn Zeracha, dopuścił się sprzeniewierzenia tego, co było obłożone klątwą, gniew nie zwrócił się przeciw całej społeczności Izraela? Był on jeden, lecz nie sam zginął za swą winę!

21Wtedy synowie Rubena i synowie Gada oraz połowa plemienia Manassesa odezwali się i oznajmili naczelnikom tysięcy Izraela:

22El, Bóg, JHWH; El, Bóg, JHWH, On wie, a Izrael niech się dowie: Jeśli z powodu buntu i jeśli z powodu wiarołomstwa wobec JHWH, to niech nas dzisiaj nie oszczędza

23za to, że zbudowaliśmy sobie ołtarz, aby odwrócić się od za JHWH! I jeśli, aby składać na nim ofiary całopalne i ofiary z pokarmów i aby składać ofiary pojednania, to niech JHWH tego na nas dochodzi!

24Bo czy nie z troski, z powodu tej sprawy to uczyniliśmy, że powiedzieliśmy: W przyszłości powiedzą wasi synowie do naszych synów: Co wy macie wspólnego z JHWH, Bogiem Izraela?

25Nawet granicę JHWH ustanowił pomiędzy nami a wami, synowie Rubena i synowie Gada – Jordan! Nie macie części w JHWH! I wasi synowie mogą sprawić, że nasi synowie przestaną bać się JHWH.

26Powiedzieliśmy zatem: Zabierzmy się i zbudujmy sobie ołtarz – nie dla ofiar całopalnych ani dla ofiar,

27ale aby był świadkiem między nami a wami i między naszymi pokoleniami po nas, byśmy mogli pełnić służbę na rzecz JHWH przed Jego obliczem przez nasze ofiary całopalne i przez nasze ofiary, i przez nasze ofiary pokoju, tak by w przyszłości wasi synowie nie mogli powiedzieć naszym synom: Nie macie części w JHWH!

28Powiedzieliśmy więc sobie: Jeśli tak powiedzą do nas i do naszych pokoleń w przyszłości, to odpowiemy: Przyjrzyjcie się wyglądowi tego ołtarza JHWH, który wznieśli nasi ojcowie nie do składania ofiar całopalnych ani ofiar, ale aby był świadkiem między nami a wami.

29Jak najdalej nam do buntowania się przeciw JHWH i do odwracania się dziś od za JHWH przez budowanie ołtarza dla ofiar całopalnych, ofiar z pokarmów i ofiar, oprócz ołtarza JHWH, naszego Boga, który jest przed Jego przybytkiem.

30Gdy Pinechas, kapłan, książęta społeczności i naczelnicy tysięcy Izraela, którzy z nim byli, usłyszeli słowa, które wypowiedzieli synowie Rubena, synowie Gada i synowie Manassesa, uznali to za słuszne w swoich oczach.

31I Pinechas, syn Eleazara, kapłana, powiedział do synów Rubena i do synów Gada, i do synów Manassesa: Dzisiaj wiemy, że JHWH jest pośród nas, ponieważ nie popełniliście tego wiarołomstwa wobec JHWH. Tak wyrwaliście synów Izraela z ręki JHWH.

32I powrócił Pinechas, syn Eleazara, kapłana, wraz z książętami od synów Rubena i od synów Gada, z ziemi Gilead, do ziemi Kanaan, do synów Izraela – i zdali przed nimi sprawę.

33I synowie Izraela uznali to za słuszne w swoich oczach, i synowie Izraela błogosławili Boga – i nie myśleli już o wyruszaniu przeciw nim na wojnę, aby spustoszyć ziemię, w której mieszkali synowie Rubena i synowie Gada.

34Tymczasem synowie Rubena i synowie Gada nazwali ten ołtarz, ponieważ był on świadkiem między nami, że JHWH jest Bogiem.