Powtórzonego Prawa 1 - BIBLIA to jest Pismo ?wi?te Starego i Nowego Przymierza(SNPD4)

Prolog Czas i miejsce zdarzenia

1Oto słowa, które Mojżesz wypowiedział do całego Izraela za Jordanem, na pustyni, w Araba, naprzeciw Suf, pomiędzy Paran i Chaserot, i Di-Zahab.

2Z Horebu do Kadesz-Barnea,

3A w czterdziestym roku, Mojżesz przemówił do synów Izraela zgodnie z tym, co przykazał mu w związku z nimi JHWH.

4[Stało się to] po tym, jak pobił Sychona, króla Amorytów, który mieszkał w Cheszbonie, i Oga, króla Baszanu, który mieszkał w Asztarot w Edrej.

5Za Jordanem, w ziemi moabskiej, Mojżesz postanowił wyłożyć to Prawo. Oto jego słowa.Mowy Mojżesza Mowa pierwsza: Wspomnienie o przeszłości Obietnica

6 JHWH, nasz Bóg, przemówił do nas na Horebie: Dość już macie przebywania na tej górze.

7Skierujcie się i wyruszcie, a idźcie w stronę pogórza Amoryty i do wszystkich jego sąsiadów w Araba, na pogórzu i na nizinie, w Negebie i na wybrzeżu morza, do ziemi Kananejczyka i do Libanu, aż do Wielkiej Rzeki, rzeki Eufrat.

8Spójrz, położyłem przed wami tę ziemię. Wejdźcie i posiądźcie – tę ziemię, którą JHWH przysiągł dać waszym ojcom: Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi – im i ich potomstwu po nich.Ustanowienie starszych(Wj 18:13-27)

9A powiedziałem do was w tamtym czasie: Nie jestem w stanie nosić was sam.

10JHWH, wasz Bóg, rozmnożył was i oto dzisiaj jesteście liczni jak gwiazdy na niebiosach.

11Oby JHWH, Bóg waszych ojców, przydał wam podobnie tysiąckrotnie i oby błogosławił wam tak, jak wam zapowiedział.

12Lecz jakże sam poniosę wasze troski i wasze ciężary, i wasze spory?

13Wybierzcie sobie dla waszych plemion ludzi mądrych, roztropnych i doświadczonych, a ustanowię ich waszymi naczelnikami.

14Odpowiedzieliście mi tymi słowy: Dobra to rzecz, którą poleciłeś uczynić.

15Wziąłem więc naczelników waszych plemion, ludzi mądrych i doświadczonych, i ustanowiłem ich waszymi naczelnikami i książętami tysięcy, i książętami setek, i książętami pięćdziesiątek, i książętami dziesiątek, i urzędnikami dla waszych plemion.

16W tym czasie przykazałem waszym sędziom: Wysłuchujcie między waszymi braćmi i rozsądzajcie sprawiedliwie między człowiekiem a jego bratem oraz między przychodniem. wysłuchujcie tak małego, jak wielkiego, nie drżyjcie przed nikim, gdyż sąd należy do Boga. A sprawę, która będzie dla was za trudna, przedkładajcie mnie. Ja się nią zajmę.

18Przykazałem wam też w tamtym czasie wszystkie sprawy, którymi mieliście się zająć.

19Wyruszyliśmy zatem z Horebu, jak nam rozkazał JHWH, nasz Bóg, i przeszliśmy całą tę wielką i straszną pustynię, którą widzieliście po drodze na pogórze Amoryty – i przyszliśmy do Kadesz-Barnea.

20Wtedy powiedziałem do was: Przyszliście na pogórze Amoryty, które daje nam JHWH, nasz Bóg.

21Spójrz! JHWH, twój Bóg, położył przed tobą tę ziemię. Wstąp, bierz w posiadanie, tak jak polecił ci JHWH, Bóg twoich ojców! Nie bój się i nie lękaj się!Wspomnienie o zwiadzie w ziemi Kanaan

22Wtedy podeszliście do mnie – wy wszyscy – i powiedzieliście: Poślijmy przed sobą ludzi, aby zbadali tę ziemię i zdali nam sprawę o drodze, którą mamy do niej wkroczyć, i o miastach, do których mamy wejść.

23Rzecz tę uznałem za dobrą w moich oczach, wziąłem więc spośród was dwunastu ludzi, po jednym człowieku z plemienia. JHWH, waszego Boga. bracia sprawili, że stopniały nam serca! Mówili: Lud jest większy i wyższy od nas, miasta wielkie, obwarowane pod niebiosa, a ponadto widzieliśmy tam synów Anakitów.

29Wtedy powiedziałem do was: Nie drżyjcie i nie bójcie się ich!

30JHWH, wasz Bóg, który idzie przed wami, On będzie walczył za was, dokładnie tak, jak uczynił z wami w Egipcie, na waszych oczach,

31a też na pustyni, gdzie, jak widziałeś, JHWH, twój Bóg, nosił cię, tak jak ojciec nosi swego syna, waszym ojcom,

37Także na mnie rozgniewał się JHWH z powodu was, mówiąc: Ty również tam nie wejdziesz! o których mówiliście, że staną się łupem, i wasi synowie, którzy nie znają dziś dobra ani zła – oni tam wejdą. Im ją dam i oni ją posiądą.

40Wy zaś zawróćcie i wyruszcie na pustynię drogą ku Morzu Czerwonemu!

Wspomnienie o klęsce w bitwie z Amorytami(Lb 14:39-45)

41Wówczas odpowiedzieliście mi tymi słowy: Zgrzeszyliśmy przeciwko JHWH. my wyruszymy i będziemy walczyć, dokładnie tak, jak przykazał nam JHWH, nasz Bóg! I przypasaliście każdy swój oręż do walki i lekkomyślnie weszliście na pogórze.

42Jednak JHWH powiedział do mnie: Powiedz im: Nie wyruszajcie i nie wszczynajcie walki, gdyż nie ma Mnie pośród was, abyście nie zostali pobici przed obliczem waszych wrogów.

43A choć wam to powiedziałem, nie posłuchaliście i sprzeciwiliście się poleceniu JHWH, postąpiliście pochopnie i weszliście na górę.

44Wówczas Amoryta zamieszkujący na tej górze wyszedł wam na spotkanie i ścigali was, jak to robią pszczoły, w Seir aż po Chormę.

46I mieszkaliście w Kadesz przez wiele dni – przez te dni, przez które mieszkaliście.