1I wziął Korach, syn Jishara, syna Kehata, syna Lewiego, oraz Datan i Abiram, synowie Eliaba, i On, syn Peleta, synowie Rubena,
2[ludzi] i stanęli przed Mojżeszem, wraz z ludźmi z synów Izraela, z dwustu pięćdziesięcioma książętami zgromadzenia, wyznaczonymi przez zebranie, ludźmi poważanymi,
3połączyli się przeciw Mojżeszowi i Aaronowi i powiedzieli do nich: Dość was! Całe zgromadzenie, wszyscy oni są święci i JHWH jest pośród nich; dlaczego więc wynosicie się nad społeczność JHWH?
4Gdy Mojżesz to usłyszał, padł na twarz,
5a potem przemówił do Koracha i do całego jego zgromadzenia: Rano JHWH ukaże, kto jest Jego, kto jest święty i może zbliżyć się do Niego, a kogo sobie wybierze, temu pozwoli zbliżyć się do siebie.
6Tak uczyńcie: Weźcie sobie kadzielnice, Korachu i, całe jego zgromadzenie,
7i włóżcie w nie ogień, i nałóżcie na ogień kadzidło jutro, przed obliczem JHWH, a ten człowiek, którego wybierze JHWH, ten będzie święty – dość was, synowie Lewiego!
8I powiedział Mojżesz do Koracha: Posłuchajcie, synowie Lewiego!
9Czy mało wam było, że Bóg Izraela oddzielił was od zgromadzenia Izraela, aby was przybliżyć do siebie, byście mogli sprawować służbę w przybytku JHWH i stawać przed zgromadzeniem, aby im służyć?
10Pozwolił ci też, i wszystkim twoim braciom, synom Lewiego, wraz z tobą, zbliżać się do siebie, a wy zabiegacie jeszcze o kapłaństwo?!
11Czy dlatego ty i całe twoje zgromadzenie połączyliście się przeciw JHWH? A Aaron, kim on jest, że szemracie przeciwko niemu?
12I posłał Mojżesz, by przywołać Datana i Abirama, synów Eliaba, lecz oni odpowiedzieli: Nie przyjdziemy!
13Czy mało tego, że nas wywiodłeś z ziemi opływającej w mleko i miód, aby nas doprowadzić do śmierci na pustyni, że jeszcze chcesz narzucić się nam jako władca?
14Przecież do ziemi opływającej w mleko i miód nas nie wprowadziłeś ani nie dałeś nam w posiadanie pola ani winnicy. Czy chcesz tym ludziom wyłupić oczy? Nie przyjdziemy!
15Wtedy Mojżesz bardzo się oburzył i powiedział do JHWH: Nie zważaj na ich ofiarę z pokarmów. Nie wziąłem od nich ani jednego osła, ani też nikogo z nich nie skrzywdziłem.
16Następnie Mojżesz powiedział do Koracha: Ty i całe twoje zgromadzenie bądźcie jutro przed obliczem JHWH – ty i oni, i Aaron.
17Weźcie też każdy swoją kadzielnicę i nałóżcie na nią kadzidła, i przynieście je przed oblicze JHWH, każdy swoją kadzielnicę, dwieście pięćdziesiąt kadzielnic; również ty i Aaron – każdy swoją kadzielnicę.
18I wziął każdy swoją kadzielnicę, włożyli na nie ogień, nałożyli na ogień kadzidła i stanęli u wejścia do namiotu spotkania – także Mojżesz i Aaron.
19A Korach zgromadził naprzeciw nich całe zgromadzenie u wejścia do namiotu spotkania i wtedy całemu zgromadzeniu ukazała się chwała JHWH.
20I JHWH przemówił do Mojżesza i do Aarona tymi słowy:
21Odłączcie się od tego zgromadzenia, a zniszczę ich w chwili.
22Lecz oni upadli na twarze i powiedzieli: Boże, Boże duchów wszelkiego ciała! Czy jeśli zgrzeszy jeden człowiek, będziesz się gniewał na całe zgromadzenie?
23Wtedy JHWH przemówił do Mojżesza tymi słowy:
24Przemów do zgromadzenia tak: Odstąpcie z obrębu siedzib Koracha, Datana i Abirama.
25Mojżesz wstał więc i poszedł do Datana i Abirama, a za nim poszli starsi Izraela.
26I przemówił do zgromadzenia tymi słowy: Odstąpcie, proszę, od namiotów tych bezbożnych ludzi. I nie dotykajcie niczego, co do nich należy, abyście nie zostali zmieceni przez wszystkie ich grzechy.
27I oddalili się z obrębu siedzib Koracha, Datana i Abirama. A Datan i Abiram wyszli i stanęli u wejścia do swoich namiotów ze swoimi żonami, swoimi synami i swoim potomstwem.
28Wtedy Mojżesz powiedział: Po tym poznacie, że JHWH posłał mnie, abym dokonał wszystkich tych dzieł, i że nie one z mojego serca:
29Jeśli oni umrą taką śmiercią jak wszyscy ludzie i nawiedzi ich kolej taka, jak wszystkich ludzi, to nie JHWH mnie posłał.
30Lecz jeśli JHWH dokona rzeczy i ziemia otworzy swoją paszczę i pochłonie ich oraz wszystko, co do nich należy, i żywi zstąpią do Szeolu, to poznacie, że ci zbezcześcili JHWH.
31I stało się, gdy skończył wypowiadać wszystkie te słowa, że rozstąpiła się ziemia, która była pod nimi.
32I rozwarła ziemia swą paszczę, i pochłonęła ich oraz ich domy i wszystkich ludzi, którzy byli u Koracha, i cały dobytek.
33I zeszli oni i wszystko, co mieli, żywi do Szeolu, kadzidło.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.