Wyjścia 13 - BIBLIA to jest Pismo ?wi?te Starego i Nowego Przymierza(SNPD4)

Rozstrzygnięcie o pierworodnych

1I przemówił JHWH do Mojżesza tymi słowy:

2Poświęć mi wszelkie pierworodne; pierwsze otwierające wszelkie łono u synów Izraela, wśród ludzi lub wśród bydła, należeć będzie do Mnie.Święto Przaśników

3I powiedział Mojżesz do ludu: Pamiętajcie o tym dniu, w którym wyszliście z Egiptu, z domu niewoli, gdyż mocną ręką wyprowadził was stamtąd JHWH – i to, co zakwaszone, nie będzie spożywane.

4Wychodzicie dziś, w miesiącu Abib.

5A gdy wprowadzi cię JHWH

do ziemi Kananejczyka, Chetyty, Amoryty, Chiwity i Jebuzyty, co do której przysiągł twoim ojcom, że tobie ją da, ziemię opływającą w mleko i miód, dni będziesz jadł przaśniki, w dniu siódmym będzie święto dla JHWH.

7Przaśniki będą spożywane przez siedem dni i nie zobaczy się u ciebie niczego zakwaszonego, i nie zobaczy się u ciebie zakwasu w obrębie wszystkich twoich granic.

8W tym też dniu oznajmisz swojemu synowi: To dlatego, że to uczynił mi JHWH, gdy wychodziłem z Egiptu.

9I będzie ci to jako znak na twojej ręce i jako pamiątka między twoimi oczami, po to, by Prawo JHWH było w twoich ustach, gdyż mocną ręką wyprowadził cię JHWH z Egiptu.

10I będziesz przestrzegał tej ustawy z roku na rok w oznaczonym jej czasie.

11I stanie się, gdy JHWH

wprowadzi cię do ziemi Kananejczyka i da ci ją, jak przysiągł tobie i twoim ojcom,

12wtedy przekażesz JHWH każde pierwsze otwierające łono, i ze wszystkiego, co jako pierwsze otworzy wśród potomstwa bydła, które stanie się twoją, samce należeć będą do JHWH. między twoimi oczami, że mocną ręką wyprowadził nas JHWH z Egiptu.

Droga przez pustynię

17I stało się, gdy faraon wypuścił lud, że nie prowadził ich Bóg drogą do ziemi Filistynów, choć była bliższa, gdyż powiedział Bóg: Aby nie żałował lud, gdy zobaczy, bitwa, i nie zawrócił do Egiptu.

18Skierował więc Bóg lud na drogę pustynną ku Morzu Czerwonemu, a synowie Izraela wyszli z ziemi egipskiej uzbrojeni.

19Zabrał też Mojżesz z sobą kości Józefa, ponieważ zaprzysiągł on uroczyście synów Izraela, mówiąc: Bóg was na pewno nawiedzi. Wtedy wyniesiecie stąd z sobą moje kości.

20A gdy wyruszyli z Sukkot, rozłożyli się w Etam, na skraju pustyni.

21JHWH

zaś szedł przed nimi za dnia w słupie obłoku, aby prowadzić ich w drodze, a nocą w słupie ognia, aby im świecić, tak by mogli iść dniem i nocą.

22Za dnia nie odstępował od ludu słup obłoku ani w nocy słup ognia.