Liczb 21 - BIBLIA to jest Pismo ?wi?te Starego i Nowego Przymierza(SNPD4)

Klęska króla Aradu

1A gdy król Aradu, Kananejczyk, zamieszkały w Negebie, usłyszał, że Izrael nadciąga drogą Atarim, podjął walkę przeciw Izraelowi i wziął z niego jeńców.

2Wtedy Izrael złożył JHWH ślub. Powiedział: Jeśli rzeczywiście wydasz ten lud w moją rękę, zniszczę ich miasta jako obłożone klątwą.

3I JHWH wysłuchał głosu Izraela, i wydał Kananejczyka, a potraktował ich i ich miasta jak obłożonych klątwą – i nadał temu miejscu nazwę Chorma.Plaga węży

4Potem wyruszyli od góry Hor drogą ku Morzu Czerwonemu, aby obejść ziemię Edom, lecz lud zniecierpliwił się w drodze.

5I zaczął lud wypowiadać się przeciw Bogu i przeciw Mojżeszowi: Dlaczego wywiedliście nas z Egiptu? Po to, byśmy pomarli na pustyni? Bo nie ma chleba i nie ma wody, i obrzydł nam ten nędzny pokarm.

6Wówczas JHWH zesłał na lud jadowite węże; kąsały one lud i wielu z Izraela pomarło.

7Wtedy przyszedł lud do Mojżesza. Powiedzieli: Zgrzeszyliśmy, gdyż wypowiadaliśmy się przeciw JHWH oraz przeciw tobie. Módl się do JHWH, żeby oddalił od nas tego węża. I Mojżesz modlił się za lud.

8Wówczas JHWH powiedział do Mojżesza: Zrób sobie jadowitego i umieść go na drzewcu. I stanie się tak, że każdy ukąszony, który spojrzy na niego, będzie żył.

9Mojżesz zrobił więc węża z miedzi i osadził go na drzewcu. I jeśli wtedy wąż ukąsił człowieka, a ten spojrzał na węża z miedzi, pozostawał przy życiu.Etapy dalszej podróży

10I wyruszyli synowie Izraela, i rozłożyli się obozem w Obot.

11Następnie wyruszyli z Obot i rozłożyli się obozem w Ije-Haabarim na pustyni, która leży naprzeciw Moabu, od wschodu słońca.

12Stamtąd wyruszyli i rozłożyli się obozem nad potokiem Zered.

13Stamtąd wyruszyli i rozłożyli się obozem na pustyni po drugiej stronie Arnonu, wypływającego od granicy Amoryty, gdyż Arnon jest granicą Moabu, między Moabem a Amorytą.

14Dlatego powiedziano w Księdze Wojen JHWH:

Waheb w Sufa i potoki,

Arnon

15i łożysko potoków,

które rozciąga się ku osadzie Ar

i przylega do granicy Moabu.

16A stamtąd do Beer. To jest ta studnia, o której JHWH powiedział do Mojżesza: Zgromadź lud, a dam im wody.

17Wtedy to Izrael zaśpiewał tę pieśń:

Wzbierz, studnio! – śpiewajcie

do niej.

18Studnia, wykopali książęta,

wydrążyli wodzowie ludu

berłem – swoimi laskami.

Z pustyni zaś poszli do Matany,

19a z Matany do Nachaliel, z Nachaliel do Bamot,

20a z Bamot do doliny, która jest na polu Moabu koło szczytu Pisga, sterczącego nad pustynią.Wysłanie posłów do Sychona

21Wtedy Izrael wysłał posłańców do Sychona, króla Amorytów, aby powiedzieli:

22Pozwól mi przejść przez twoją ziemię. Nie zboczymy na pola ani do winnic, nie będziemy pić wody ze studni; pójdziemy Drogą Królewską, aż przejdziemy twoją granicę.

23Sychon jednak nie pozwolił Izraelowi przejść przez swoją granicę; zebrał Sychon natomiast cały swój lud i wyszedł, aby zetrzeć się z Izraelem na pustyni, przybył do Jahas i natarł na Izraela.

24Ale Izrael pobił go ostrzem miecza i zawładnął jego ziemią od Arnonu po Jabok, aż po synów Ammona, gdyż granica Ammonitów była umocniona.

25Tak zdobył Izrael wszystkie te miasta i zamieszkał Izrael we wszystkich miastach Amorytów, w Cheszbonie i we wszystkich jego osadach.

26Gdyż Cheszbon było miastem Sychona, króla Amorytów. On zaś walczył z poprzednim królem Moabu i przejął z jego ręki całą jego ziemię aż po Arnon.

27Dlatego mówią pieśniarze:

Wejdźcie do Cheszbonu, niech się odbuduje,

niech się umocni miasto Sychona!

28Gdyż ogień wyszedł z Cheszbonu,

płomień z grodu Sychona,

pożarł Ar w Moabie,

pochłonął wzgórza Arnonu.

29Biada ci, Moabie!

Zginąłeś, ludu Kemosza!

Uczynił jego synów zbiegami,

a jego córki niewolnicami

króla Amorytów Sychona.

30Pokonaliśmy ich! Zginął

Cheszbon aż po Dibon!

Spustoszyliśmy aż po Nofach,

które aż po Medebę.

31Tak to Izrael zamieszkał w ziemi Amorytów.

Wysłanie zwiadowców do Jazer

32Następnie Mojżesz wysłał zwiadowców, aby obeszli Jazer. I zdobyli jego osady, i wypędzili Amorytów, którzy tam byli.

Klęska króla Baszanu

33Potem zawrócili i udali się w drogę do Baszanu. Wówczas wyszedł im naprzeciw Og, król Baszanu, on i cały jego lud, do walki pod Edrei.

34A JHWH powiedział do Mojżesza: Nie bój się go, gdyż wydałem w twoją rękę – jego i cały jego lud, i jego ziemię. A uczynisz z nim tak, jak uczyniłeś z Sychonem, królem Amorytów, który mieszkał w Cheszbonie.

35Pobili go więc oraz jego synów i cały jego lud, tak że nie pozostał mu żaden ocalony – i zawładnęli jego ziemią.