1 א Ach!
Jakże samotne siedzi – miasto
[niegdyś] pełne ludzi.
Stało się jak wdowa,
[niegdyś] wielkie między narodami,
Księżniczka wśród prowincji stała się
przymusową robotnicą!
2 ב Gorzko płacze w nocy,
a na jej policzku łzy.
Nie ma pocieszenia
od żadnego ze swych kochanków.
Wszyscy jej przyjaciele zdradzili ją,
stali się jej wrogami.
3 ג Na wygnanie poszedł Juda, na cierpienie
i do wielkiej niewoli.
Osiadł między narodami,
nie znalazł wytchnienia;
wszyscy jego prześladowcy dopadli go
w wąskich przejściach.
4 ד Drogi na Syjon w żałobie,
bo brak zdążających na święto!
Wszystkie jego bramy spustoszone,
jego kapłani jęczą,
jego dziewice zgnębione,
a on – w rozgoryczeniu.
5 ה Jego nieprzyjaciele byli na przedzie,
wrogom powiodło się,
bo JHWH utrapił go
z powodu jego licznych przestępstw.
Jego dzieci poszły w niewolę
przed obliczem nieprzyjaciela.
6 ו I odszedł od córki Syjonu
cały jej splendor.
Jej książęta stali się jak jelenie:
nie znalazły pastwiska
i uchodzą bez siły
przed tropicielem.
7 ז Jerozolima wspomniała
dni swego cierpienia i swojej tułaczki,
wszystkie swe kosztowności,
które miała od dawna.
Gdy jej lud wpadł w rękę nieprzyjaciela
i nikt nie przyszedł jej z pomocą,
widzieli ją jej nieprzyjaciele –
śmiali się z jej zagłady.
8 ח Ciężko zgrzeszyła Jerozolima,
dlatego stała się nieczysta.
Wszyscy jej czciciele pogardzili nią,
bo zobaczyli jej nagość.
Ona również wzdycha
i odwraca się tyłem.
9 ט Jej nieczystość – na jej spódnicy,
nie pamiętała swojej przyszłości.
Strasznie też się stoczyła,
nie ma pocieszyciela.
Wejrzyj, JHWH, na moją niedolę,
gdyż wróg się wywyższa.
10 י Wróg wyciąga swą rękę
po wszystkie jej kosztowności,
bo widziała narody
wchodzące do jej świątyni,
o których przykazałeś: Nie wejdą
do twego zgromadzenia.
11 כ Cały jej lud jęczy,
poszukując chleba,
oddają swe kosztowności za pokarm –
dla zachowania duszy:
Wejrzyj, JHWH, i zobacz,
jak jestem wzgardzona.
12 ל Nie obchodzi was wszystkich przechodzących drogą?
Spójrzcie i zobaczcie:
Czy jest ból jak mój ból,
który został mi zadany,
który sprowadził na mnie JHWH
w dniu żaru swojego gniewu?
13 מ Z wysoka posłał ogień
w moje kości i je pokonał.
Rozciągnął sieć na moje nogi
i obrócił mnie do tyłu.
Zesłał na mnie zniszczenie,
omdlewam cały dzień.
14 נ Zawiązane jest jarzmo moich przestępstw –
związane Jego ręką.
Podniesione zostały na moją szyję –
sprawił, że załamała się moja siła.
Pan wydał mnie w ręce
tych, którym nie mogę sprostać.
15 ס Zakpił z mych wszystkich walecznych
Pan w moim obrębie.
Zwołał przeciw mnie zgromadzenie,
aby złamać mego młodzieńca.
Pan podeptał tłocznię
dziewicy, córce judzkiej.
16 ע Z tego powodu ja płaczę,
moje oko, moje oko spływa wodą,
bo daleki ode mnie pocieszyciel,
ktoś, kto pokrzepiłby moją duszę,
zniszczeni zostali moi synowie,
gdyż wróg był potężny.
17 פ Syjon wyciąga swoje ręce –
brak mu pocieszenia,
JHWH przykazał o Jakubie,
by otoczyli go jego wrogowie,
Jerozolima stała się
nieczysta pomiędzy nimi.
18 צ JHWH okazał się sprawiedliwy;
tak, Jego ustom byłem nieposłuszny.
Słuchajcie, wszystkie ludy,
i zobaczcie mój ból:
moje dziewice i moi młodzieńcy
poszli do niewoli.
19 ק Wołałam moich kochanków –
oni mnie zdradzili!
Moi kapłani i moi starsi
pomarli w mieście,
gdyż szukali dla siebie żywności,
aby odzyskać dla swych dusz.
20 ר Wejrzyj, JHWH, gdyż jestem w ucisku!
Moje wnętrze wzburzone,
moje serce przewraca się we mnie,
bo byłam bardzo nieposłuszna.
Na ulicy osieraca miecz,
a dom jest niczym śmierć.
21 ש Słuchali, że ja jęczę,
brak mi pocieszenia.
Wszyscy moi wrogowie słuchali, cieszyli się
z mego nieszczęścia,
że Ty to uczyniłeś –
sprowadziłeś dzień zapowiedziany.
Niech im się stanie, jak mnie!
22 ת Niech całe ich zło przyjdzie przed Ciebie
i nawiedź ich,
jak nawiedziłeś mnie
za wszystkie moje przestępstwa.
Tak, liczne są moje westchnienia,
a moje serce jest słabe.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.