1I przemówił JHWH do Mojżesza na stepach Moabu, nad Jordanem, Jerycha, tymi słowy:
2Przykaż synom Izraela, aby dali Lewitom ze swoich dziedzicznych posiadłości miasta do zamieszkania. Dacie też Lewitom wygony wokół ich miast.
3Miasta te będą mieli do zamieszkania, a ich wygony będą dla ich bydła i dla ich dobytku, i dla wszelkich ich zwierząt.
4Wygony miast, które dacie Lewitom, od muru miasta na zewnątrz, będą miały tysiąc łokci dookoła.
5Odmierzycie też na zewnątrz miasta po stronie wschodniej dwa tysiące łokci i po stronie południowej dwa tysiące łokci, i po stronie zachodniej dwa tysiące łokci, i po stronie północnej dwa tysiące, a miasto będzie w środku – to będą ich pastwiska miejskie.
6[Wśród] miast, które dacie Lewitom, sześć będzie miastami schronienia, do których dacie uciec zabójcy. Oprócz nich dacie im czterdzieści dwa miasta.
7Wszystkich miast, które dacie Lewitom, będzie czterdzieści osiem miast, ich samych wraz z ich wygonami.
8A co do miast, które dacie z posiadłości synów Izraela, to od liczniejszego dacie ich więcej, a od mniej licznego dacie ich mniej, każdy da Lewitom ze swoich miast stosownie do swego dziedzictwa, które otrzymał.Miasta schronienia(Pwt 19:1-13; Joz 20:1-9)
9I przemówił JHWH do Mojżesza tymi słowy:
10Przemów do synów Izraela i powiedz im: Gdy przejdziecie przez Jordan do ziemi Kanaan,
11wyznaczcie sobie miasta, będą wam miastami schronienia,
12Będą więc one dla was miastami schronienia przed mścicielem, aby nie zginął zabójca, zanim nie stanie przed zgromadzeniem na sąd.
13A z miast, które dacie, sześć będzie dla was miastami schronienia.
14Trzy miasta dacie sprzed przejścia przez Jordan i trzy miasta dacie w ziemi Kanaan – będą one miastami schronienia.
15Tych sześć miast będzie na schronienie dla synów Izraela, dla przychodniów i dla osiadłych pośród nich, aby mógł tam uciec każdy, kto zabił kogoś nieumyślnie.
Ustalenie natury zabójstwa16Jeśli więc uderzy kogoś narzędziem żelaznym tak, że ten umrze, to jest mordercą – morderca będzie musiał umrzeć.
17Również jeśli uderzy go kamieniem w ręce, którym da się uśmiercić, tak że ten umrze, to jest mordercą – morderca będzie musiał umrzeć.
18Albo jeśli uderzy go ręcznym narzędziem drewnianym, którym da się uśmiercić, tak że ten umrze, to jest mordercą – morderca będzie musiał umrzeć.
19Mściciel krwi, on uśmierci mordercę, uśmierci go on, gdy go spotka.
20Jeśli więc w nienawiści zada komuś cios albo rzuci w niego z ukrycia, w złym zamiarze, tak że ten umrze,
21albo z wrogości uderzy go swą ręką tak, że ten umrze, to sprawca uderzenia jest mordercą – mściciel krwi uśmierci mordercę, gdy go spotka.
22Jeśli jednak nieoczekiwanie, bez wrogości zada komuś cios, albo rzuci w niego jakimś narzędziem, bez złego zamiaru,
23albo upuści na niego bez patrzenia jakiś kamień, którym da się uśmiercić – nie jako jego wróg i nie jako ktoś, kto szukał jego krzywdy – i ten umrze,
24to zgromadzenie rozsądzi pomiędzy sprawcą uderzenia a mścicielem krwi, według tych rozstrzygnięć.
25Zgromadzenie też uratuje zabójcę z ręki mściciela krwi i zgromadzenie sprowadzi go z powrotem do jego miasta schronienia, do którego uciekł, i będzie w nim mieszkał aż do śmierci najwyższego kapłana, którego namaszczono świętym olejem.
26Jeśli jednak zabójca zechce wyjść poza granice miasta schronienia, do którego uciekł,
27a mściciel krwi znajdzie go poza granicą miasta jego schronienia i mściciel krwi zabije zabójcę, to nie na niego krew,
28ponieważ zabójca miał przebywać w mieście swojego schronienia aż do śmierci najwyższego kapłana i po śmierci najwyższego kapłana mógł zabójca wrócić do swej ziemskiej posiadłości.
29Te będą ustawą prawną dla was dla waszych pokoleń we wszystkich waszych siedzibach.Zeznania i okup w przypadku zabójstwa
30Jeśli ktoś kogoś zabije, to według zeznania ust świadków zabójca zostanie zabity. Jednak przeciw komuś, kto ma ponieść śmierć, nie może świadczyć jeden świadek.
31Nie będziecie też brać okupu za życie zabójcy, którego uznano winnym śmierci, ponieważ musi umrzeć.
32Nie będziecie też brać okupu za tego, kto zbiegł do miasta swego schronienia, aby mógł powrócić i zamieszkać w ziemi, zanim umrze najwyższy kapłan.
33Nie kalajcie ziemi, w której mieszkacie, gdyż krew, ona kala ziemię, a nie można dokonać przebłagania za ziemię z powodu krwi, która została na niej przelana, inaczej niż krwią tego, który ją przelewa. więc ziemi, w której mieszkacie w której Ja również mieszkam, gdyż Ja, JHWH, mieszkam wśród synów Izraela.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.