1I wyruszył Izrael ze wszystkim, co miał, i przybył do Beer-Szeby. do Egiptu,
5Wstał więc Jakub z Beer-Szeby, a synowie Izraela wieźli Jakuba, swego ojca, i dzieci, i żony na wozach, które posłał faraon, aby go przewieźć.
6Wzięli też swój dobytek i mienie, którego dorobili się w ziemi Kanaan, i przyszli do Egiptu – Jakub, a z nim całe jego potomstwo. i Jakin, i Sochar, i Saul, syn Kananejki.
11I synowie Lewiego: Gerszon, Kehat i Merari.
12I synowie Judy: Er i Onan, i Szela, i Peres, i Zerach. Lecz Er i Onan zmarli w ziemi Kanaan. A synami Peresa byli: Chesron i Chamul.
13I synowie Issachara: Tola i Puwa, i Job, i Szimron.
14I synowie Zebulona: Sered i Elon, i Jachleel.
15To są synowie Lei, których urodziła Jakubowi w Padan-Aram, oraz Dina, jego córka. Wszystkich dusz jego synów i córek było trzydzieści troje.
16I synowie Gada: Sifion i Chagi, i Szuni, i Esbon, i Eri, i Arodi, i Areli.
17I synowie Aszera: Jimna i Jiszwa, i Jiszwi, i Beria, a Serach była ich siostrą. I synowie Berii: Cheber i Malkiel.
18To są synowie Zilpy, którą Laban dał Lei, swojej córce, a których urodziła Jakubowi – szesnaście dusz.
19Synowie Racheli, żony Jakuba: Józef i Beniamin.
20Józefowi zaś urodzili się w ziemi egipskiej, których mu urodziła Asenat, córka Poti-Fery, kapłana z On: Manasses i Efraim.
21I synowie Beniamina: Bela i Beker, i Aszbel, Gera i Naaman, Echi i Rosz, Mupim i Chupim, i Ard.
22To są synowie Racheli, którzy urodzili się Jakubowi – wszystkich dusz czternaście.
23I synowie Dana: Chuszim.
24A synami Naftalego byli: Jachseel i Guni, i Jeser, i Szillem.
25To są synowie Bilhy, którą Laban dał Racheli, swojej córce, i których urodziła Jakubowi; wszystkich dusz siedem.
26Wszystkich dusz, które przyszły z Jakubem do Egiptu, pochodzących z jego lędźwi, oprócz żon synów Jakuba – wszystkich dusz było sześćdziesiąt sześć.
27A synów Józefa, którzy urodzili mu się w Egipcie: dusze dwie. Wszystkich dusz domu Jakuba, przybyłych do Egiptu, było siedemdziesiąt.Spotkanie w Egipcie
28A Judę posłał przed sobą do Józefa, aby go skierował do Goszen – i przybyli do ziemi Goszen.
29A Józef zaprzągł swój rydwan i wyjechał spotkać Izraela, swego ojca, do Goszen. A gdy go zobaczył, rzucił mu się na szyję i długo płakał na jego szyi.
30Wtedy Izrael powiedział do Józefa: Tym razem niech i umrę, po tym, jak zobaczyłem twoją twarz, że jeszcze żyjesz.
31Potem powiedział Józef do swych braci oraz do domu swego ojca: Pójdę i powiadomię faraona! Chcę mu powiedzieć: Przybyli do mnie moi bracia i dom mego ojca, który był w ziemi Kanaan.
32A ludzie ci są pasterzami owiec, gdyż ludźmi dobytku byli, dlatego przyprowadzili swoje owce i swoje bydło, i wszystko, co posiadali.
33A gdy faraon was wezwie i powie: Co jest waszym zajęciem? –
34odpowiecie: Ludźmi dobytku byli twoi słudzy od młodości do teraz, tak my, jak i nasi ojcowie – po to, byście mogli zamieszkać w ziemi Goszen, bo wszyscy pasterze owiec są dla Egipcjan obrzydliwością.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.