1Dla prowadzącego chór. Dla synów Koracha. Psalm.
2Posłuchajcie tego, wszystkie ludy!
Skłońcie uszy, wszyscy mieszkańcy świata!
3Wy, synowie prostych, i wy, synowie zamożnych,
Bogaty, jak również ubogi!
4Moje usta dadzą wyraz mądrości;
A rozważanie mego serca – rozsądkowi.
5Nakłonię swoje ucho do przypowieści,
Przy cytrze wyjawię swą zagadkę:
6Dlaczego mam się bać w dniach nieszczęścia,
Gdy otacza mnie niegodziwość moich zdrajców,
7Ufających swojej mocy
I chlubiących się ogromem swoich bogactw?
8[Przecież] człowiek niczym nie wykupi swego brata,
Nie da Bogu za niego łapówki,
9Bo okup za ich duszę zbyt wysoki
I nigdy go nie wystarczy,
10Aby mógł żyć nadal, na zawsze,
[I] nie oglądał grobu.
11Owszem, widzi, że i mądrzy umierają,
Czy to głupiec, czy prostak, giną w ten sam sposób
I obcym zostawiają swe bogactwo.
12Mogli myśleć, że ich domy są wieczne,
Ich mieszkania z pokolenia w pokolenie –
Swoimi imionami nazwali nawet kraje.
13Ale, mimo przepychu, człowiek się nie ostoi,
Przypomina bydlęta, które giną.
14Taka to jest droga tych, którzy są pewni siebie,
A po nich tych, co lubują się w ich przechwałkach. Sela.
15Są jak owce przeznaczone do Szeolu,
Śmierć jest ich pasterzem –
Lecz prawi zapanują nad nimi o poranku –
Ich postać – na zniszczenie w Szeolu,
Z jego pałaców.
16Lecz mą duszę Bóg wykupi z ręki Szeolu,
Ponieważ mnie przyjmie. Sela.
17Nie bój się, kiedy ktoś się bogaci,
Kiedy rośnie chwała jego domu,
18Bo w swej śmierci niczego nie zabierze,
Nie zejdzie za nim jego chwała.
19Choćby swej duszy za swego życia błogosławił –
20Dołączy do pokolenia swoich ojców,
Którzy nigdy nie zobaczą już światła.
21Człowiek w przepychu tego nie zrozumie,
Przypomina bydlęta, które giną.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.