1Potem Bóg wspomniał i o całym bydle, które było z nim w arce, i sprawił Bóg, że przeszedł wiatr nad ziemią, i wody zaczęły opadać.
2Zamknęły się źródła otchłani i upusty niebios, i ustał deszcz z niebios.
3Stopniowo też znad ziemi zaczęły cofać się wody i ustąpiły przed końcem stu pięćdziesięciu dni.
4Arka zaś osiadła w siódmym miesiącu, w siedemnastym dniu tego miesiąca, na górach Ararat.
5Wody opadały nadal aż do dziesiątego miesiąca. W dziesiątym, w pierwszym tego miesiąca, ukazały się szczyty gór.
6I stało się po upływie czterdziestu dni, że otworzył Noe okno, które uczynił.
7I wypuścił kruka, który wylatywał i wracał, aż wyschły wody na ziemi.
8Potem wypuścił gołębicę, aby zobaczyć, czy zeszły wody z oblicza pól.
9Lecz nie znalazła gołębica dla stopy swojej nogi i wróciła do niego do arki, gdyż wody były na powierzchni całej ziemi. I wyciągnął swoją rękę, i wziął ją, i wniósł ją do siebie do arki.
10I odczekał jeszcze dalsze siedem dni, i znów wypuścił gołębicę z arki.
11I przyniosła mu gołębica w porze wieczornej – oto świeżo zerwany liść oliwki w swym dziobie. Wtedy poznał Noe, że ustąpiły wody z ziemi.
12Odczekał więc jeszcze następnych siedem dni i wypuścił gołębicę, lecz już więcej do niego nie wróciła.
13I stało się w sześćsetnym pierwszym roku, w pierwszym, w pierwszym tego miesiąca, że wyschły wody na ziemi. Wtedy Noe usunął przykrycie arki i zobaczył, że oto powierzchnia gruntu obeschła.
14A w drugim miesiącu, w dwudziestym siódmym dniu tego miesiąca, ziemia wyschła.
15Wtedy Bóg polecił Noemu:
16Wyjdź z arki ty i twoja żona, i twoi synowie, i żony twoich synów z tobą!
17Wyprowadź z sobą wszystkie zwierzęta, które są z tobą, spośród wszelkiego ciała: ptactwa, bydła i wszelkiego płaza pełzającego po ziemi – i niech zaroją się na ziemi, i niech rozrodzą się, i niech rozmnożą się na ziemi!
18Wyszedł więc Noe i jego synowie, i jego żona, i żony jego synów wraz z nim.
19Wszelkie zwierzęta, wszelkie płazy i wszelkie ptactwo, wszystko, co pełza po ziemi według ich rodzin, wyszło z arki.
20Wtedy zbudował Noe ołtarz dla JHWH i wziął z każdego bydła czystego i z każdego ptactwa czystego, i złożył ofiarę całopalnąKpł 1:3-17 na ołtarzu.
21I poczuł JHWH miłą woń,Kpł 1:9, 13, 17 i powiedział JHWH w swoim sercu: Już więcej nie przeklnę ziemi z powodu człowieka, chociaż wytwór serca ludzkiego jest zły od jego młodości. I już więcej nie uderzę niczego, co żyje, jak to uczyniłem.
22Po wszystkie dni ziemi
siew i żniwo,
zimno i gorąco,
lato i zima,
dzień i noc –
nie ustaną.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
