1Któż to przychodzi z Edomu,
z Bosry, w czerwonych szatach?
Wspaniały On w swym odzieniu,
dostojny w swej wielkiej sile!
To Ja, ogłaszający sprawiedliwość,
władny, aby zbawić!
2Dlaczego Twe odzienie jest
czerwone?
A Twe szaty jak u tłoczącego wino?
3[Bo] sam deptałem tłocznię
do wina,
a spośród ludów nie było ze Mną
nikogo;
i tłoczyłem was w moim gniewie,
i deptałem ich w moim wzburzeniu,
i pryskał ich sok na mą szatę,
i całe me odzienie popryskałem.
4Bo dzień pomsty w moim
sercu
i rok mego odkupienia nadszedł!
5Rozglądałem się, lecz nie było
pomocnika,
i byłem zdumiony, że zabrakło
wspierającego!
Więc pomogło Mi moje ramię
i moje wzburzenie – ono Mnie
wsparło.
6I podeptałem ludy w moim gniewie,
i upiłem je
wyświadczył,
i wielką dobroć dla domu Izraela,
którą wyświadczył im według
swego miłosierdzia
i obfitości swoich łask.
8Bo powiedział: Owszem, to mój lud,
synowie, którzy nie postąpią
fałszywie –
i stał się dla nich Zbawcą!
9W całym ich ucisku
nie uciskał, lecz anioł
Jego oblicza
w swojej miłości i w swojej litości
On ich odkupił
i podniósł ich, i nosił ich
przez wszystkie dni zamierzchłe.
10Lecz oni byli przekorni
Wtedy przemienił się w ich
nieprzyjaciela,
On sam walczył przeciw nim.
11Następnie wspomniał dni dawne,
Mojżesza, jego lud.
Gdzież jest Ten, który ich
wywiódł z morza,
pasterzy Jego stada?
Gdzie Ten, który umieścił
w jego wnętrzu
swego Ducha Świętego?
12[Ten], który sprawił, że po prawicy
Mojżesza
szło Jego wspaniałe ramię,
który przed nimi rozdzielił wody,
aby uczynić sobie wieczne imię?
13[Ten], który ich przeprowadził
przez głębie
jak konia po stepie –
nie potknęli się?
14Jak bydło, które schodzi w dolinę,
tak Duch JHWH dawał im
odpocząć.
Tak prowadziłeś swój lud,
aby uczynić sobie wspaniałe imię.
15Spójrz z nieba i popatrz
ze wzniosłego swojej
świętości!
Gdzie Twoja żarliwość i Twoje
męstwo?
Potęga Twych uczuć
i Twego miłosierdzia ku nam
niech się nie powstrzymują.
16Gdyż Ty jesteś naszym Ojcem,
bo Abraham nas nie zna,
a Izrael nas nie uznaje!
Ty, JHWH, jesteś naszym Ojcem,
naszym Odkupicielem –
od wieków Twoje imię.
17Dlaczego dopuściłeś, JHWH,
że zboczyliśmy z Twoich dróg,
znieczuliłeś wywłaszczyli
Twój święty lud,
nasi nieprzyjaciele podeptali
Twą świątynię!
19Stało się z nami tak,
od dawna wśród nas
nie panował,
[jakby] nie wzywano nad nami
Twego imienia.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.