1Gdy Salomon skończył budować dom JHWH i dom królewski oraz wszystko, czego zbudowanie było pragnieniem Salomona,
2JHWH ukazał się Salomonowi po raz drugi, tak jak ukazał mu się w Gibeonie.
3 JHWH powiedział do niego: Wysłuchałem twojej modlitwy i twojego błagania, w których prosiłeś Mnie o miłosierdzie. Poświęciłem ten dom, który zbudowałeś, dla umieszczenia tam mojego imienia na wieki. Na tym spoczywać będą moje oczy i moje serce po wszystkie dni.
4Teraz zatem, jeśli będziesz kroczył przede Mną tak, jak kroczył Dawid, twój ojciec, w szczerości serca i w prawości, postępując zgodnie ze wszystkim, co tobie przykazałem, przestrzegając moich ustaw i praw,
5to utwierdzę tron twojego królestwa nad Izraelem na wieki, jak zapowiedziałem Dawidowi, twojemu ojcu, mówiąc: Nie zabraknie ci męskiego potomka na tronie Izraela.
6Lecz jeśli odwrócicie się hardo, wy i wasi synowie, i przestaniecie kroczyć za Mną, i nie będziecie przestrzegać moich przykazań, moich ustaw, które wam przedłożyłem, natomiast pójdziecie służyć innym bogom i będziecie się im kłaniać,
7to wytępię Izraela z oblicza ziemi, którą im dałem, a dom, który poświęciłem dla mojego imienia, odrzucę sprzed mojego oblicza. Wówczas Izrael stanie się przypowieścią i docinkiem pośród wszystkich ludów, – każdy przechodzący obok zdziwi się, zagwiżdże i zapyta: Za co JHWH uczynił tak tej ziemi i temu domowi? w których Salomon budował dwa domy: dom JHWH i dom królewski, zaopatrywał Salomona w drewno cedrowe i w drewno cyprysowe oraz w złoto, zgodnie z całym jego zapotrzebowaniem, król Salomon dał Chiramowi dwadzieścia miast w ziemi galilejskiej.
12Chiram wybrał się z Tyru, aby obejrzeć te miasta, które dał mu Salomon, ale nie uznał ich w swoich oczach za wartościowe.
13Powiedział zatem: Cóż to za miasta, które mi dałeś, mój bracie? – do dnia dzisiejszego.
14I Chiram przysłał królowi sto dwadzieścia talentów złota.
Przedsięwzięcia budowlane Salomona15A tak się przedstawia sprawa przymusowych robót, –
16[co do] Gezer, faraon, król Egiptu, wyruszył, zdobył je i spalił ogniem, a Kananejczyków mieszkających w mieście wybił, po czym dał w posagu swojej córce, żonie Salomona; na pustyni, w ziemi;
19ponadto wszystkie miasta ze składami, które Salomon posiadał, i miasta dla rydwanów, i miasta dla koni, i to, czego zbudowanie było pragnieniem Salomona w Jerozolimie i w Libanie, i w całej ziemi pozostającej pod jego panowaniem.
20Całemu ludowi pozostałemu z Amorytów i Chetytów, i Peryzytów, Chiwitów i Jebuzytów, którzy nie są z synów Izraela –
21to jest ich synom, którzy pozostali po nich w ziemi i na których synowie Izraela nie zdołali wykonać klątwy – tych Salomon zatrudnił do przymusowych robót, aż po dzień dzisiejszy.
22Natomiast co do synów Izraela, Salomon nie dawał ich w niewolę, oni bowiem byli wojownikami i jego sługami, i nadzorcami, i przybocznymi, i dowódcami jego rydwanów i jego jazdy.
23Spośród nich nadzorcami, postawionymi nad pracą dla Salomona, było pięciuset pięćdziesięciu nad brzegiem Morza Czerwonego, w ziemi Edomu.
27Na te statki Chiram posłał swoje sługi, żeglarzy, obeznanych z morzem, razem ze sługami Salomona.
28Przybyli oni do Ofiru, wzięli stamtąd czterysta dwadzieścia talentów złota i sprowadzili je do króla Salomona.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.