Izajasza 41 - BIBLIA to jest Pismo ?wi?te Starego i Nowego Przymierza(SNPD4)

PAN wzywa narody na rozprawę

1Uciszcie się przede Mną, wyspy,

a narody niech zbiorą siły!

Niech się zbliżą i przemówią –

zbliżmy się – na sąd!

Kto kieruje biegiem wydarzeń?

2Kto wzbudził na Wschodzie,

sprawiedliwość wzywa go do swej

nogi?

Poddaje przed jego obliczem

narody

i podporządkowuje królów?

Zamienia w proch jego miecz,

rozwiewa jak plewę jego łuk?

3Gdy ich ściga, przechodzi

w pokoju,

ścieżką na swych nogach

nie przychodzi.

4Kto uczynił i zrobił,

od początku wzywa pokolenia?

Ja, JHWH, jestem pierwszy

i Ja też będę z ostatnimi.

5Zobaczyły to wyspy i się zlękły,

krańce ziemi przestraszyły się,

zbliżyły się i podeszły.

Kto jest żywym Bogiem?

6Jeden drugiemu pomaga

i mówi swemu bratu: Odwagi!

7Tak zachęcał rzemieślnik złotnika,

kujący młotem bijącego

w kowadło,

mówiąc o zgrzewie: Już dobrze!

Po czym wzmocnił gwoździami,

aby się nie chwiało.

8Lecz ty, Izraelu, mój sługo,

Jakubie, którego wybrałem,

potomstwo mojego przyjaciela

Abrahama,

9ty, którego pochwyciłem

na krańcach ziemi

i z jej zakątków cię powołałem,

i powiedziałem do ciebie:

Sługą moim jesteś,

wybrałem cię i cię nie odrzuciłem:

10Nie bój się, bo Ja jestem z tobą,

nie lękaj się, bo Ja jestem twoim

Bogiem!

Wzmocnię cię – tak, pomogę ci.

Tak, wesprę cię prawicą mej

sprawiedliwości.

11Oto zawstydzą się i doznają

upokorzenia

wszyscy zagniewani na ciebie,

będą jak nicość i poginą

ludzie będący z tobą w sporze.

12Szukać ich będziesz, lecz ich

nie znajdziesz – ludzi

prowadzących z tobą wojnę,

będą jak nicość i jak koniec

ludzie toczący z tobą walkę.

13Gdyż Ja, JHWH, jestem twoim

Bogiem,

dzierżącym twą prawicę

i mówiącym do ciebie:

Nie bój się, Ja ci pomogę!

14Nie bój się, robaczku Jakubie,

ty, garstko Izraela!

Ja ci pomogę – oświadcza JHWH –

a twym Odkupicielem jest

Święty Izraela.

15Gdybym zrobił z ciebie ostre sanie,

nowe, z mocnymi zębami,

wymłóciłbyś i pokruszyłbyś góry,

a pagórki zamienił w plewę.

16Przesiałbyś je i uniósłby je wiatr,

i rozproszyłaby je burza,

lecz ty będziesz się radował

w JHWH,

będziesz się chlubił Świętym

Izraela.

17Gdy ubodzy i potrzebujący szukają

wody, a jej nie ma,

gdy ich język usycha z pragnienia,

Ja, JHWH, im odpowiem,

jako Bóg Izraela ich nie opuszczę.

18Otworzę rzeki na nagich

wzgórzach,

[a] pośród dolin zdroje,

z pustyni zrobię rozlewisko,

a z ziemi suchej źródła wody.

19Zasadzę na pustyni cedry, akacje

i mirty, i drzewa oliwne.

Zaszczepię na stepie razem

cyprysy, wiązy i pinie,

20aby zobaczyli i poznali, uchwycili

i pojęli razem wzięci,

że ręka JHWH to uczyniła

i stworzył to Święty Izraela.

Kto potrafi przepowiedzieć przyszłość?

21Przedstawcie swoją sprawę –

mówi JHWH.

Podajcie swoje dowody –

mówi Król Jakuba!

22Niech podejdą i niech nam objawią

to, co ma nastąpić,

o rzeczach dawnych, co było,

niech opowiadają,

abyśmy wzięli to sobie do serca

i poznali ich skutek;

lub dajcie nam usłyszeć o tym,

co nadchodzi!

23Powiedzcie, co stanie się potem,

a przekonamy się, czy jesteście

bogami;

tak, zróbcie coś dobrego albo złego,

byśmy się przestraszyli i bali.

24Oto wy jesteście niczym

i niczym są wasze dzieła;

obrzydliwością jest ten, kto was

obiera.

25Wzbudziłem na północy kogoś

i przybył,

na wschodzie słońca kogoś,

kto wzywa mojego imienia;

i zdeptał władców jak błoto,

jak garncarz, gdy ugniata glinę.

26Kto ogłaszał to od początku,

tak że wiemy,

i wcześniej, tak że możemy

powiedzieć: Ma słuszność?

Owszem, nie było głoszącego,

owszem, nikogo, kto dał usłyszeć,

owszem, nikt nie słyszał waszych

słów.

27[Ja] pierwszy

Syjonowi: Oto, oto oni!

I Jerozolimie dałem zwiastuna

dobrej wieści.

28Lecz gdy spojrzałem, nie było

nikogo,

spośród nich nie było doradcy,

i zapytałem – i nie odpowiedzieli

słowem.

29Oto oni wszyscy są fałszem,

niczym są ich uczynki,

ich odlewy są wiatrem – i pustką.