Ozeasza 7 - BIBLIA to jest Pismo ?wi?te Starego i Nowego Przymierza(SNPD4)

Zapowiedź zniszczenia

1Gdy będę leczył Izraela,

wtedy ujawni się wina Efraima

i zło Samarii.

Gdyż popełniają oszustwa!

Złodziej nachodzi,

na zewnątrz rabuje banda.

2Wcale nie myślą w swoim sercu,

że Ja pamiętam każde ich zło.

Wkrótce ich czyny otoczą ich

zewsząd,

będą przed moim obliczem!

3Rozweselają króla swoim złem,

książąt zaś swoimi oszustwami.

4Wszyscy oni są cudzołożnikami.

Są jak rozpalony piec,

piekarz odpocząć

od rozniecania,

[gdy] po zagnieceniu ciasta

[czeka] do jego zakwaszenia.

5[W] dniu naszego

króla

książęta upili się mocnym winem,

[a potem] ciągnął swą ręką

naśmiewców.

6Gdy podeszli, jak piec ich serce

w ich spisku,

całą noc uśpiony ich piekarz.

Poranek? Płonie on jak ogień.

7Wszyscy płoną jak piec –

i pożerają swoich władców.

Wszyscy ich królowie upadli.

Nikt z nich nie woła do Mnie.

8Efraim? Zmieszał się on z narodami!

Efraim stał się jak nieobrócony

placek.

9Obcy pożarli jego siłę, a on

nie wie;

nawet siwizna go przyprószyła,

a on nie wie.

10I pycha Izraela świadczy

przeciwko niemu,

i nie nawracają się do JHWH,

swego Boga,

i nie szukają Go w tym wszystkim.

11I stał się Efraim jak gołąb głupi

i bez rozumu:

wzywali Egipt, poszli do Asyrii.

12Gdy tak chodzą, rozciągnę nad nimi

swoją sieć,

ściągnę ich w dół jak ptactwo

niebieskie,

ukarzę ich, gdy usłyszę ich

zgromadzenie.

13Biada im, że uciekli ode Mnie!

Zguba im, gdyż zbuntowali się

przeciwko Mnie.

Ja ich wykupuję,

lecz oni rozpowiadają o Mnie

kłamstwa!

14I nie wołają do Mnie w swym sercu,

choć jęczą na swoich łożach,

nad zbożem i moszczem się

gromadzą – odstępują

ode Mnie.

15A Ja ćwiczyłem, wzmacniałem ich

ramiona,

a przeciwko Mnie obmyślali

zło.

16Zawrócili, nie w górę,

stali się jak zawodny łuk.

Ich książęta padną od miecza

z powodu ich zuchwałego języka.

To ich pośmiewiskiem w ziemi egipskiej.