1Wyrok na Moab.
Ach! Nocą spustoszony
Ar-Moab został zburzony!
Ach! Nocą spustoszony
Kir-Moab został zburzony!
2Wszedł do świątyni,
Dibon też –
na wzniesienia, by płakać.
Nad Nebo i Medebą Moab biada.
Na każdej jego głowie łysina,
każda broda zgolona.
3Na jego ulicach przepasują się
worami,
na jego dachach
i na jego placach wszyscy
zawodzą,
padając we łzach.
4Krzyczą Cheszbon i Elale,
aż po Jahas słychać ich głos.
Dlatego zbrojni Moabu wznoszą
krzyk,
drży w nim jego dusza.
5Moje serce krzyczy nad Moabem!
Jego uchodźcy – aż po Soar,
[po] Eglat Szeliszijja.
Tak! Drogą wzwyż na Luchit,
w płaczu nią podążają.
Tak! Drogą na Choronaim
z krzykiem klęski śpieszą.
6Tak! Wody Nimrim
będą spustoszeniem.
Tak! Uschła trawa, znikły zioła,
brak zieleni.
7Dlatego zwinął dobytek
i to, co mieli na stanie,
[i] przez Potok Wierzb
go przenoszą.
8Tak! Krzyk okrąża
granicę Moabu!
Aż po Eglaim jego zawodzenie!
I Beer-Elim jego
zawodzenie!
9Bo wody Dimonu pełne krwi,
gdyż sprowadzę na Dimon jeszcze
więcej –
lwa na uchodźców Moabu
i na resztę kraju!
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.