Jeremiasza 8 - BIBLIA to jest Pismo ?wi?te Starego i Nowego Przymierza(SNPD4)

1W tym właśnie czasie – oświadczenie JHWH – dobędą z grobów kości które tak kochali, którym służyli, czasu swojego przylotu,

lecz mój lud nie chce znać

rozstrzygnięć JHWH.

8Jakże możecie mówić: Jesteśmy

mądrzy

i Prawo JHWH jest z nami?

Z pewnością! Oto na rzecz

kłamstwa działa

kłamliwy rylec pisarzy!

9Wstydem okryli się mędrcy,

przerazili się i zostali ujęci!

Oto wzgardzili Słowem JHWH,

jaką więc mają mądrość?

10Dlatego dam ich żony innym,

ich pola zdobywcom,

gdyż

12Czy zawstydzili się, że popełnili

obrzydliwość?

Nie potrafią się też wstydzić.

I nie umieją się upokorzyć.

Dlatego padną wśród poległych,

runą w czasie, gdy ich nawiedzę –

mówi JHWH.

13Wyzbieraniem skończę

z nimi – oświadczenie JHWH –

nie będzie winogron na winorośli,

nie będzie fig na figowcu

i liść opadnie –

a im dałem, przeminęło!

14Dlaczego tu siedzimy? Zbierzmy się

i wejdźmy do miast obronnych,

i tam zamilknijmy,

gdyż JHWH, nasz Bóg, skazał nas

na milczenie,

napoił nas wodą zatrutą,

gdyż zgrzeszyliśmy

przeciwko JHWH!

15Oczekiwaliśmy pokoju –

nie przyszło nic dobrego,

czasu uleczenia –

a oto groza!

16Od Dan słychać parskanie jego

koni,

od głosu rżenia jego ogierów

drży cała ziemia.

Nadciągają i pożerają ziemię

wraz z tym, co ją napełnia,

miasto i jego mieszkańców.

17Bo oto puszczam między was

jadowite węże,

na które nie ma zaklęcia,

i będą was kąsać –

oświadczenie JHWH.

Modlitwa żalu

18Mój promyk radości nade mną?

Żałoba nade mną! Moje serce

omdlałe.

19Oto! Słuchaj! Wołanie o ratunek

córki mego ludu –

jak ziemia długa i szeroka!

Czy nie ma JHWH na Syjonie?

Czy nie ma w nim jego Króla?

Dlaczego drażnili Mnie

swoimi posągami,

nicościami spoza granic?

20Przeminęło żniwo, skończyło się

lato,

a my nie jesteśmy wybawieni!

21Z powodu złamania córki mego

ludu jestem złamany.

Chodzę w żałobie, ogarnęła mnie

trwoga.

22Czy nie ma balsamu w Gileadzie?

Czy nie ma tam lekarza?

Bo dlaczego nie zabliźnia się

rana córki mego ludu?

23Gdyby tak ktoś uczynił moją głowę

[morzem] wody,

a me oczy źródłem łez,

opłakiwałbym dniem i nocą

pobitych córki mego ludu!