1Otwórz, Libanie, swoje wrota,
niech ogień strawi twoje cedry!
2Narzekaj, cyprysie, że upadł cedr,
że wspaniałości spustoszone!
Narzekajcie, dęby Baszanu,
że legł las niedostępny.
3Głos narzekania pasterzy!
Bo spustoszona ich wspaniałość!
Głos ryku lwiąt!
Bo spustoszona duma Jordanu!
4Tak mówi JHWH, mój Bóg: Paś owce przeznaczone na rzeź!
5Ci, którzy je kupują, zarzynają je i nie ponoszą winy, a sprzedający je mówią: Błogosławiony niech będzie JHWH, bo się wzbogacę! A pasący je nie oszczędzają ich!
6Dlatego nie oszczędzę już mieszkańców tej ziemi – oświadczenie JHWH – i oto Ja sprawię, że wydawani będą ludzie, każdy w ręce swego bliźniego i w ręce jego króla, i zrujnują tę ziemię, i nikogo nie wyrwę z ich ręki.
7I pasłem owce przeznaczone na rzeź, dlatego biedne owce. I wziąłem sobie dwie laski: Lecz znużyła się moja dusza nimi, a i ich dusze obrzydziły sobie mnie.
9I powiedziałem: Nie będę was pasł. Która ma umrzeć, niech umrze; która ma być usunięta, niech będzie usunięta, a te, które pozostaną, niech nawzajem pożrą swe mięso.
10I wziąłem moją laskę Przychylność, i przerąbałem ją, by zerwać moje przymierze, które zawarłem ze wszystkimi ludami.
11I zostało zerwane w tym dniu. Tak dowiedziały się biedne owce, które się mnie trzymały, że było to Słowo JHWH.
12I powiedziałem im: Jeśli uznacie to za słuszne w waszych oczach, dajcie mi należną zapłatę, a jeśli nie, to zaniechajcie! I odważyli mi zapłatę – trzydzieści srebrników.
13I powiedział JHWH do mnie: Wrzuć je przed garncarza, wspaniały zaszczyt, na jaki Mnie wycenili! Wziąłem zatem trzydzieści srebrników i wrzuciłem je w domu JHWH przed garncarza.
14Potem przerąbałem moją drugą laskę Jedność, aby zerwać braterstwo pomiędzy Judą a Izraelem.
15I powiedział JHWH do mnie: Weź sobie jeszcze narzędzie nierozumnegoPrz 1:7; 15:5; 20:3; 27:22 pasterza.
16Gdyż oto Ja wzbudzę w tej ziemi pasterza, który o zaginione nie będzie się troszczył, młodych nie będzie szukał i zranionych nie będzie leczył, i stojących nie będzie wspierał, lecz będzie jadł mięso tucznych i poobrywa im kopyta.
17Biada pasterzowi nierozumnemu, który porzuca owce! Miecz na jego ramię i na jego prawe oko!
Niech mu całkiem uschnie ramię,
a jego prawe oko całkiem
ociemnieje!
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
