1 Królewska 17 - BIBLIA to jest Pismo ?wi?te Starego i Nowego Przymierza(SNPD4)

Prorok Eliasz i zapowiedź suszy

1Wtedy Eliasz Tiszbita z Tiszbe w Gileadzie powiedział do Achaba: Jak żyje JHWH, Bóg Izraela, przed którego obliczem stoję, że w tych latach nie będzie rosy ani deszczu, jak tylko na słowo moich ust.Eliasz nad potokiem Kerit

2Wówczas stało się do niego Słowo JHWH tej treści:

3Odejdź stąd, skieruj się na wschód i ukryj się nad potokiem Kerit, który płynie od wschodu Jordanu.

4Z tego potoku będziesz pił, a krukom nakazałem, aby cię tam utrzymywały.

5Poszedł więc i postąpił według Słowa JHWH, to jest poszedł i zamieszkał nad potokiem Kerit, który płynie od wschodu Jordanu.

6Kruki przynosiły mu chleb i mięso rano oraz chleb i mięso wieczorem, a pił z potoku.

7Lecz po upływie dni potok wysechł, gdyż w tej ziemi nie było deszczu.

8Wtedy stało się do niego Słowo JHWH tej treści:

9Wstań, idź do Sarepty, która należy do Sydonu, i zamieszkaj tam. Oto nakazałem tam pewnej kobiecie, wdowie,Eliasz u wdowy w Sarepcie

10Wstał więc i poszedł do Sarepty, a gdy wchodził do bramy miasta, oto pewna kobieta, wdowa, zbierała tam kawałki drewna. Zawołał zatem do niej: Przynieś mi, proszę, nieco wody w naczyniu, abym się napił.

11A gdy szła, aby nabrać, zawołał do niej: Weź, proszę, do ręki kawałek chleba dla mnie.

12Lecz odpowiedziała: Jak żyje JHWH, twój Bóg, że nie mam żadnego wypieku, jedynie garść mąki w dzbanie i nieco oliwy w kance. Oto właśnie zbieram parę drewek, żeby pójść i przyrządzić to dla siebie i dla mojego syna, a gdy to zjemy, to umrzemy.

13Lecz Eliasz powiedział do niej: Nie bój się! Idź i uczyń, jak mówisz, najpierw jednak zrób z tego dla mnie mały placek i wynieś mi, a dla siebie i swojego syna zrobisz potem.

14Gdyż tak mówi JHWH, Bóg Izraela:

Mąka nie skończy się w dzbanie i oliwy w kance nie braknie, do dnia, w którym JHWH skropi deszczem oblicze ziemi.

15Poszła więc i postąpiła według słowa Eliasza, i jedli, ona i on, i jej dom, przez dni.

16Mąka nie wyczerpała się w dzbanie, a oliwy nie zabrakło w kance, domu, a jego choroba tak bardzo się wzmogła, że ustał mu oddech.

18Wtedy powiedziała do Eliasza: Co mnie i tobie, mężu Boży! w której mieszkał, gdzie położył go na swoim łóżku.

20Potem zawołał do JHWH

i powiedział: JHWH, Boże mój! Czy także na tę wdowę, u której goszczę, chcesz sprowadzić nieszczęście, uśmiercając jej syna?

21Potem wyciągnął się nad dzieckiem trzy razy i zawołał do JHWH: JHWH, Boże mój, niech wróci, proszę, dusza tego dziecka do jego wnętrza.

22I JHWH wysłuchał głosu Eliasza, i wróciła dusza tego dziecka do jego wnętrza – i ożyło!

23Eliasz wziął zatem dziecko, zniósł je z górnej komnaty do domu i oddał je jego matce. Powiedział przy tym Eliasz: Spójrz, twój syn żyje!