Joba 20 - BIBLIA to jest Pismo ?wi?te Starego i Nowego Przymierza(SNPD4)

Sofar: Bezbożnym nieodwołalna zguba

1Wtedy Sofar z Naama odezwał się w te słowa:

2Dlatego moje rozterki

sprawiają, że odpowiadam,

i z powodu pobudzenia

we mnie.

3Słyszę obraźliwe pouczenie

i, według mojego zrozumienia,

[mój] duch mi odpowiada.

4Czy wiesz o tym, że od zawsze,

od umieszczenia człowieka

na ziemi,

5wiwatowanie bezbożnych trwało

krótko,

a radość niegodziwego była

chwilowa?

6Choćby jego wyniosłość dosięgała

niebios,

a jego głowa dotykała chmury,

7ginął na zawsze jak jego odchody,

[a] ci, którzy go widywali, pytali:

Gdzież on?

8Ulatuje jak sen –

i już go nie znajdą –

i znika jak nocne widziadło.

9Ogląda go oko i przestaje,

i nie zobaczy go już jego miejsce.

10Jego synowie muszą zabiegać

o przychylność zubożonych,

a jego ręce muszą zwrócić jego

bogactwo.

11Choć jego kości były pełne

młodzieńczości,

wraz z nim spoczęła ona w prochu.

12Choć zło osładzało mu usta,

skrywał je pod swoim językiem,

13hołubił je sobie i nie porzucał go,

i zatrzymywał na swym

podniebieniu,

14to chleb w jego wnętrzu bywał

zamieniany

w żółć żmii w jego trzewiach.

15Połknął bogactwo, ale je

zwymiotował,

Bóg wyparł je z jego brzucha.

16Wessał jad żmii

i zabił go język gada.

17Nie spojrzy

na strumienie,

płynące potoki miodu i śmietany.

18Musi oddać, co zyskał,

nie przełknie tego,

nie nacieszy się bogactwem

swego handlu.

19Bo gnębił, porzucał ubogich,

zagarniał dom, a nie budował –

20bo nie znał umiaru w swoim

wnętrzu,

nie dał ujść niczemu, czego pragnął.

21Nie było pozostałości po jego

posiłku,

dlatego nie zachowały się jego

dobra.

22Mimo obfitości jego dostatku

dosięgały go troski,

spadała na niego cała moc niedoli.

23Gdy będzie napełniał swój brzuch,

[Bóg] ześle na niego żar swojego

gniewu

i spuści na niego w jego wnętrzności.

24Gdy będzie uciekał przed bronią

żelazną,

przeszyje go łuk spiżowy.

25Wyciągnie i wyjdzie mu

z pleców,

i grot z jego żółci –

[i] spadną na niego strachy.

26Zupełna ciemność zaczajona jest,

aby skryć jego skarby,

pożre go ogień

nie rozniecony,

pochłonie tego, kto pozostał

w jego namiocie.

27Niebiosa odsłonią jego winę,

a ziemia powstanie przeciw niemu.

28Uprowadzi cały dobytek

jego domu,

rozpłynie się w dniu

Jego gniewu.

29Taki jest dział, który Bóg

przygotowuje

człowiekowi

bezbożnemu,

i dziedzictwo

zapowiedziane mu

przez Boga.