1Jehoszafat, król Judy, wrócił zaś w pokoju do swojego domu do Jerozolimy.
2Wówczas wyszedł mu naprzeciw Jehu, i powiedział do króla Jehoszafata: Czy musiałeś pomagać bezbożnemu i okazywać miłość tym, którzy nienawidzą JHWH? Wzbudziłeś przez to przeciw sobie oburzenie JHWH!
3Znalazły się jednak u ciebie także dobre rzeczy, z tej ziemi aszery i nastawiłeś swoje serce na szukanie Boga.
Postanowienia Jehoszafata w sprawie sądownictwa4Jehoszafat natomiast mieszkał w Jerozolimie, lecz wracał i wychodził do ludu, od Beer-Szeby po pogórze Efraima, i nawracał ich do JHWH, Boga ich ojców.
5Ustanowił też sędziów ani stronniczości, ani przekupstwa.
8Również w Jerozolimie Jehoszafat ustanowił niektórych spośród Lewitów i kapłanów, i spośród naczelników ojców Izraela, by sądzili JHWH i rozstrzygali spory, i nawracali Jerozolimę.
9Im także nakazał: Postępujcie tak: w bojaźni PANA, w wierności i w szczerości serca.
10W każdym sporze, który dojdzie do was od waszych braci zamieszkałych w swoich miastach, o przelew krwi, o Prawo, o przykazanie, o ustawy czy rozstrzygnięcia, pouczajcie ich tak, by nie ściągali na siebie winy przed JHWH i aby nie dochodziło do gniewu przeciwko wam i przeciwko waszym braciom – tak czyńcie i nie ściągajcie na siebie winy.
11A oto Amariasz, arcykapłan, stoi nad wami we wszystkich sprawach JHWH, a Zebadiasz, syn Ismaela, książę dla domu Judy, we wszystkich sprawach króla. Macie też przed sobą urzędników, Lewitów. Wzmocnijcie się i działajcie, a JHWH będzie z uczciwym.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
