1Jozjasz urządził w Jerozolimie Paschę dla JHWH. Baranka paschalnego zabili do służby w domu JHWH.
3Powiedział także Lewitom, pouczającym którą zbudował Salomon, syn Dawida, król Izraela. Nie noście już ciężaru na ramieniu. Teraz służcie JHWH, waszemu Bogu, i Jego ludowi Izraelowi.
4Przygotujcie się w domach swoich ojców, według waszych grup, zgodnie z przepisem Dawida, króla Izraela, oraz listem Salomona, jego syna. domów ojców waszym braciom, synom ludu, a oddział domu ojca dla Lewitów.
6Zabijcie baranka paschalnego i poświęćcie się. Przygotujcie się też dla waszych braci, aby działać według Słowa JHWH, podanego za pośrednictwem Mojżesza.
7Jozjasz wniósł na rzecz synów ludu owce – jagnięta i młode koziołki – wszystkie na ofiary paschalne dla wszystkich, którzy tam się znaleźli, w liczbie trzydziestu tysięcy, a bydła trzy tysiące. Pochodziło to z majątku króla.
10Kiedy poczyniono ustalenia co do służby, kapłani stanęli na swoich stanowiskach, a Lewici przy swoich grupach, zgodnie z rozkazem króla.
11Zabijali oni baranki paschalne, kapłani kropili krwią z ich rąk, Lewici je skórowali.
12Potem odkładali całopalenie, aby je dać oddziałom, domom ojców, dla synów ludu, by zostały złożone dla JHWH, jak napisano w zwoju Mojżesza – i tak z bydłem.
13Następnie ugotowali baranka paschalnego w ogniu, według przepisu, a poświęcone dary gotowali w kotłach, w garnkach i w misach – i roznosili je szybko wszystkim synom ludu.
14Potem przygotowali też dla siebie i dla kapłanów. Kapłani bowiem, synowie Aarona, składali ofiary całopalne oraz tłuszcz aż do nocy, dlatego Lewici przygotowali dla siebie i dla kapłanów, synów Aarona.
15Również śpiewacy, synowie Asafa, pozostawali na swoich stanowiskach zgodnie z nakazem Dawida, Asafa, Hemana i Jedutuna, jasnowidza królewskiego, a też odźwierni przy każdej poszczególnej bramie. Nie musieli oni jednak pozostawiać swojej służby, gdyż ich bracia, Lewici, przygotowali również dla nich.
16W tak ustalony sposób przebiegała cała służba na rzecz JHWH tego dnia, aby obchodzić Paschę i składać ofiary całopalne na ołtarzu JHWH zgodnie z nakazem króla Jozjasza.
17Synowie Izraela zatem, którzy się tam znaleźli, obchodzili w tym czasie Paschę oraz Święto Przaśników przez siedem dni.
18Takiej Paschy, jak ta, nie obchodzono w IzraeluŚmierć Jozjasza pod Megiddo(2Krl 23:28-30)
20Po tym wszystkim, gdy Jozjasz już przygotował świątynię, Necho, król Egiptu, wyruszył, aby walczyć pod Karkemisz nad Eufratem, i Jozjasz wyszedł, by się z nim zetrzeć.
21On jednak wyprawił do niego posłów z tymi słowy: Co my mamy do siebie, królu Judy? Nie przeciwko tobie dziś wyruszyłem, lecz przeciwko domowi, z którym rozpocząłem wojnę, Bóg zaś powiedział mi, bym się śpieszył. Ustąp zatem przed Bogiem, który jest ze mną, aby cię nie zniszczył. przeciwnie, przebrał się, aby z nim walczyć. Nie posłuchał słów Necha z ust Bożych i nadciągnął, by walczyć na równinie Megiddo.
23Ale celujący trafili króla Jozjasza i król powiedział do swoich sług: Wywieźcie mnie, bo jestem ciężko ranny!
24Wtedy jego słudzy wynieśli go z rydwanu, umieścili go w jego drugim rydwanie i zawieźli do Jerozolimy, gdzie zmarł i został pochowany w grobach swoich ojców. Cała Juda i Jerozolima opłakiwały wtedy Jozjasza.
25Także Jeremiasz w Izraelu, a oto są one spisane w Trenach.
26Pozostałe zaś sprawy Jozjasza i przejawy jego pobożności – zgodne z tym, co napisano w Prawie JHWH –
27i jego sprawy, pierwsze i ostatnie, oto zostały spisane w zwoju Królów Izraela i Judy.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.