Księga Kaznodziei 3 - BIBLIA to jest Pismo ?wi?te Starego i Nowego Przymierza(SNPD4)

W zgodzie z przemijaniem

1Wszystko ma swój czas

i każda sprawa ma swą porę

pod niebem:

2Czas rodzenia i czas umierania;

czas sadzenia i czas

wykorzeniania.

3Czas zabijania i czas leczenia;

czas burzenia i czas budowania.

4Czas płaczu i czas śmiechu;

czas żalu i czas tańców.

5Czas rozrzucania kamieni

i czas ich zbierania;

czas przytulania i czas

bez przytulania.

6Czas szukania i czas gubienia;

czas przechowywania i czas

wyrzucania.

7Czas rozdzierania i czas zszywania;

czas milczenia i czas mówienia.

8Czas miłości i czas nienawiści;

czas wojny i czas pokoju.

9Jaki pożytek ma pracujący

z tego, że się trudzi?

10Widziałem zadanie, które Bóg zadał ludziom, aby się nim zajmowali.

11Wszystko uczynił pięknym w swoim czasie, również wieczność włożył w ich serca, tak jednak, by człowiek nie mógł doszukać się dzieła, którego dokonał Bóg, od początku do końca.

12Poznałem, że

nic nie jest dla nich lepsze

niż to, by się radować

i czynić dobrze – póki żyją.

13Również to, że każdy człowiek może jeść i pić, i widzieć to, co dobre, przy całym swoim trudzie, jest darem Boga.

14Wiem także, że:

Wszystko, co Bóg czyni,

trwać będzie na wieki –

nic do tego dodać

i nic ująć z tego,

Bóg natomiast to czyni,

aby bano się Jego.

15To, co było, znów będzie,

i co ma być, już było,

Bóg także poszukuje

tego, co szukane.

16I jeszcze to widziałem pod słońcem:

Miejsce prawa? Tam może być

niegodziwość.

A miejsce sprawiedliwości?

Tam może być bezbożny.

17Powiedziałem sobie w swym sercu:

Sprawiedliwego i bezbożnego

będzie sądził Bóg,

bo na każdą sprawę jest pora,

właściwa pora na każdy czyn.

18I powiedziałem sobie w swym sercu: Ze względu na synów ludzkich Bóg, by ich oczyścić, chce im pokazać, że są zwierzętami – sami dla siebie.

19Bo los synów ludzkich i los zwierząt – los ich taki sam. Jak ci umierają, tak umierają tamte – i wszyscy mają takiego samego ducha. Człowiek nie ma żadnej przewagi nad zwierzęciem. Bo wszystko jest marnością.

20Wszystko idzie na jedno miejsce.

Wszystko powstało z prochu

i wszystko w proch się obraca.

21Kto wie, czy duch synów ludzkich wznosi się ku górze, a duch zwierząt zstępuje w dół, do ziemi?

22Zauważyłem więc, że nie ma nic lepszego niż to, by człowiek cieszył się ze swoich dzieł – taki jest jego dział. Bo:

Kto może mu pokazać,

co stanie się po nim?