Izajasza 10 - BIBLIA to jest Pismo ?wi?te Starego i Nowego Przymierza(SNPD4)

Biada prawodawcom!

1Biada ustanawiającym

niegodziwe ustawy

oraz wypisującym krzywdzące

wyroki,

2aby odepchnąć biednych od sądu

i pozbawić słusznego wyroku

ubogich mojego ludu,

aby wdowy stały się ich łupem

i aby mogli ograbiać sieroty.

3A co uczynicie w dniu nawiedzenia

i zniszczenia, które nadchodzi

z daleka?

Do kogo będziecie uciekali

po pomoc

i gdzie pozostawicie swe

bogactwo?

4Nic, tylko skulić się pośród

pojmanych

albo paść pod zabitymi!

Mimo to nie zawrócił Jego gniew,

a Jego ręka pozostaje wyciągnięta!

Zapowiedź upadku Asyrii

5Biada Asyryjczykowi,

W jego ręku jest rózga mojego

wzburzenia!

6Poślę go przeciw narodowi

niegodziwemu

i przeciw ludowi mojego gniewu

wyprawiłem go,

aby zgarniał łup i grabił zdobycz,

i uczynił z niego miejsce

deptane

jak błoto na ulicy.

7Jednak on nie tak to zrozumiał,

a jego serce nie tak to pojęło,

lecz w swym sercu

zniszczyć

i wytępić niemało narodów.

8Mówi bowiem:

Czyż wszyscy moi wodzowie nie są

królami?

9Czy z Kalne nie stało się tak,

jak z Karkemisz,

a z Arpadem tak, jak z Chamatem?

Czy z Samarią nie tak,

jak z Damaszkiem?

10Jak dosięgła moja ręka państw

[należących do ich] bożków,

a ich posągi były

od w Jerozolimie

i Samarii –

11czy nie podobnie jak uczyniłem

Samarii i jej bożkom,

tak uczynię Jerozolimie

i jej bóstwom?

12Lecz stanie się – gdy Pan dokona

całego swego dzieła na górze Syjon

i w Jerozolimie –

że nawiedzę owoc pychy serca

króla Asyrii

i dumne spojrzenie jego oczu.

13Bo powiedział:

Uczyniłem to mocą mojej ręki

i dzięki mojej mądrości, gdyż

jestem rozumny.

Zniosłem granice ludów

i to, co naskładali, zrabowałem,

i sprowadziłem w dół

mieszkańców, jak mocarz.

14I sięgnęła moja ręka jak

do gniazda

po bogactwo ludów;

i jak zagarniają porzucone jajka,

tak ja zagarnąłem całą ziemię –

i nie było, kto by poruszył

skrzydłem

albo otworzył dziób i pisnął.

15Czy siekiera puszy się przed tym,

który nią rąbie?

Czy piła wynosi się nad tego,

który nią trze?

Jak gdyby laska wywijała tym,

który ją podnosi,

jak gdyby kij podnosił tego,

który nie jest z drewna!

16Dlatego pośle Pan, JHWH

Zastępów,

na jego tuszę wychudzenie,

a pod jego potęgą zapłonie ogień

jak płomień ognia.

17I stanie się światło Izraela ogniem,

a jego Święty płomieniem,

i spali, i pochłonie jego ciernie

i oset – w jednym dniu.

18I wspaniałość jego lasu i sadu,

od duszy do ciała wyniszczy,

i będzie tak, jak gdyby

rozpływał się chory.

19A reszty drzew lasu liczba będzie

[taka],

że chłopiec będzie mógł je spisać.

20I stanie się w tym dniu, że już dłużej reszta Izraela i uratowani z domu Jakuba nie będą opierać się na tym, który ich bije, lecz opierać się będą na JHWH, Świętym Izraela – prawdziwie.

21Reszta zawróci, reszta Jakuba, do Boga Mocnego.

23Gdyż zniszczenie i postanowienie czyni Pan JHWH Zastępów pośród całej ziemi.

24Dlatego tak mówi Pan JHWH Zastępów: Nie bój się, mój ludu zamieszkujący Syjon, Asyrii, która cię bije laską i swój kij podnosi na ciebie w taki sposób, jak Egipt. i swój kij nad morzem – w taki sposób, jak podniósł nad Egiptem.

27I stanie się w tym dniu:

Usunie jego brzemię z twoich

barków

i jarzmo z twojego karku,

i będzie zniszczone jarzmo

z powodu tłustości.

28[Asyryjczyk] najechał Ajat.

Przeszedł przez Migron,

w Michmas noclegiem.

Drży Rama!

Gibea Saulowa uciekła!

30Piszcz swoim głosem,

córko Galim!

Nasłuchuj, Laiszo!

O, biedne Anatot!

31Błąka się Madmena!

Mieszkańcy Gebim szukają

schronienia!

32Jeszcze dzisiaj na postój w Nob!

Potrząśnie swą ręką górze

córki Syjonu,

wzniesieniu Jerozolimy.

33Oto Pan JHWH Zastępów

zetnie gałęzie korony

wstrząsającym uderzeniem!

Będą ścięte wybujałe wysoko,

a wyniosłe zgięte nisko.

34I zostanie wycięty gąszcz leśny

żelazem,

a Liban mimo majestatu padnie!