Przypowieści Salomona 27 - BIBLIA to jest Pismo ?wi?te Starego i Nowego Przymierza(SNPD4)

Uwagi służące powodzeniu

1Nie chwal się dniem jutrzejszym,

skoro nie wiesz, co urodzi się

dziś.

2Niech cię chwali ktoś inny,

a nie własne usta,

obcy, a nie własne wargi.

3Kamień jest ciężki i piasek sporo

waży,

lecz rozdrażnienie wywołane

przez głupca jest cięższe

od obu.

4Okrucieństwem jest zapalczywość

i powodzią gniew,

ale kto ostoi się przed zazdrością?

5Lepsza jawna nagana

niż skrywana miłość.

6Rany zadane przez tego, kto kocha,

są wierności,

pocałunki tego, kto nienawidzi,

są wymuszone.

7Dusza nasycona depcze plaster

miodu,

lecz dla duszy wygłodzonej

nawet gorycz jest słodyczą.

8Ptaka, który uszedł z gniazda,

przypomina człowiek,

który uszedł z ojczyzny.

9Olejek i kadzidło cieszą serce,

lecz słodyczą dla przyjaciela jest ten,

kto radzi z duszy.

10Nie opuszczaj przyjaciela

ani przyjaciela ojca;

nie wchodź też do domu brata

w dniu swojej niedoli –

lepszy sąsiad blisko niż brat daleko.

11Bądź mądry, mój synu, i ciesz moje

serce,

a będę mógł dać odpowiedź

temu, kto mi ubliża.

12Przezorny widzi niebezpieczeństwo

i ukrywa się;

prości idą przed siebie – i ponoszą

szkodę.

13Weź szatę tego, kto poręczył

za obcego;

weź od niego zastaw

za cudzoziemkę.

14Kto błogosławi swego bliźniego

gromkim głosem wcześnie rano,

temu uznaje się to za przekleństwo.

15Ciągłe kapanie w deszczowy dzień

i kłótliwa kobieta – to jedno.

16Kto chce ją powstrzymać,

powstrzymuje wiatr,

a jego prawica chce zatrzymać

oliwę.

17Żelazo ostrzy się żelazem;

charakter człowieka kształtuje

jego bliźni.

18Kto dogląda figowca, spożyje jego

owoc,

a kto strzeże swego pana, zbierze

zaszczyty.

19Jak woda twarz jawi twarzy,

tak serce – człowieka człowiekowi.

20Szeol i Abaddon są nienasycone –

i nienasycone są oczy człowieka.

21Tygiel dla srebra i piec dla złota,

a człowiek według swojej sławy.

22Choćbyś starł głupca

w moździerzu

tłuczkiem, razem z krupami,

głupota go nie opuści.

23Pilnie doglądaj stanu swoich owiec,

kieruj swe serce na stada,

24gdyż majątek nie trwa na wieki

ani z pokolenia w pokolenie korona.

25Gdy sprzątnięte jest siano

i pojawia się potraw,

zebrane też są zioła z gór,

26masz jagnięta na odzież,

kozły na opłatę za pole

27i dość koziego mleka, by wyżywić

siebie i wyżywić swój dom –

i na życie dla swoich

służebnic.