1Potem Jozue, syn Nuna, wysłał z Szitim potajemnie dwóch mężczyzn, zwiadowców, z poleceniem: Idźcie, obejrzyjcie ziemię i Jerycho.
Poszli więc i przyszli do domu pewnej nierządnej kobiety, imieniem Rachab, i położyli się tam. przyszli tu jacyś mężczyźni spośród synów Izraela, aby przeszukać tę ziemię.
3Król Jerycha posłał więc do Rachab z poleceniem: Wyprowadź tych mężczyzn, którzy weszli do ciebie, którzy weszli do twojego domu, gdyż przyszli, aby przeszukać całą tę ziemię.
4Ale ta kobieta wzięła obu tych mężczyzn, ukryła ich i powiedziała: Tak, przyszli do mnie ci mężczyźni, ale ja nie wiedziałam, skąd oni są.
5Lecz z nastaniem ciemności, gdy miano zamykać bramę, mężczyźni ci wyszli. Nie wiem, dokąd mężczyźni ci poszli. Ruszcie za nimi szybko, to ich dogonicie!
6Sama zaś zaprowadziła ich na dach i ukryła pod łodygami lnu, które rozłożyła sobie na dachu.
7Ludzie ci zatem – – ruszyli za nimi drogą do brodów Jordanu, a zaraz po wyjściu goniących zamknięto za nimi bramę.
8[Do zwiadowców] zaś, zanim ułożyli się do snu, wyszła ona na dach
9i powiedziała do tych mężczyzn: Wiem, że JHWH dał wam tę ziemię, dlatego że padł na nas strach przed wami oraz dlatego, że truchleją przed wami wszyscy mieszkańcy tej ziemi.
10Słyszeliśmy bowiem, że gdy wychodziliście z Egiptu, JHWH wysuszył przed wami wodę Morza Czerwonego. też, co uczyniliście dwóm królom amoryckim po tamtej stronie Jordanu, Sychonowi i Ogowi, których obłożyliście klątwą. ponieważ JHWH, wasz Bóg, jest Bogiem na niebiosach, w górze, i na ziemi, w dole.
12A ponieważ okazałam wam łaskę, przysięgnijcie mi teraz, proszę, na JHWH, że wy również okażecie łaskę domowi mojego ojca; dajcie mi też znak potwierdzenia,
13że pozostawicie przy życiu mojego ojca i moją matkę, i moich braci, i moje siostry, i wszystkich, którzy do nich należą, i ocalicie nasze dusze od śmierci. – jeśli nie rozgłosicie tej naszej sprawy. Gdy więc JHWH wyda nam tę ziemię, okażemy ci łaskę i wierność.
15Potem spuściła ich na sznurze przez okno, gdyż jej dom był w ścianie muru i w tym murze mieszkała.
16Powiedziała im też: Idźcie w góry, aby nie natknęli się na was ścigający, i ukrywajcie się tam przez trzy dni, dopóki ścigający nie wrócą, a potem pójdziecie swoją drogą.
17Mężczyźni zaś powiedzieli jej: wywiążemy się z tej przysięgi, którą nas związałaś:
18Oto, gdy wejdziemy do tej ziemi, ten sznur z nici szkarłatu przywiążesz do okna, z którego nas spuściłaś, a swego ojca i swoją matkę, i swoich braci, i cały dom swego ojca zbierzesz u siebie w domu.
19Każdy, kto wyjdzie poza drzwi twojego domu na zewnątrz, jego krew na jego głowie – a my będziemy bez winy. Lecz wszyscy, którzy będą z tobą w domu – ich krew na naszej głowie, jeśli spadnie na nich czyjaś ręka.
20Jeśli natomiast rozgłosisz tę naszą sprawę, to będziemy wolni od przysięgi, którą nas związałaś.
21Odpowiedziała: Niech się stanie według waszych słów. Po czym wyprawiła ich i poszli. I przywiązała szkarłatny sznur do okna.
22[Oni] zaś odeszli, przybyli w góry i pozostawali tam przez trzy dni, aż powrócili ścigający. Ścigający natomiast szukali wzdłuż całej drogi – i nie znaleźli.
23Potem zawrócili ci dwaj mężczyźni, zeszli z gór, przeprawili się, przyszli do Jozuego, syna Nuna, i opowiedzieli mu o wszystkim, co ich spotkało.
24Powiedzieli też do Jozuego: Tak, JHWH wydał całą tę ziemię w naszą rękę, drżą także przed nami wszyscy mieszkańcy tej ziemi.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.