Jeremiasza 48 - BIBLIA to jest Pismo ?wi?te Starego i Nowego Przymierza(SNPD4)

Proroctwo o Moabie

1O Moabie. Tak mówi JHWH Zastępów, Bóg Izraela:

Biada Nebo,

Zawstydzona twierdza i rozbita!

2Nie ma już pieśni pochwalnej

dla Moabu,

w Cheszbonie mu

nieszczęście:

Chodźmy i wytnijmy go,

by przestał być narodem!

Także ty zamilkniesz, Madmeno!

Pójdzie za tobą miecz!

3Słuchaj! Krzyk z Choronaim!

Spustoszenie i wielkie zniszczenie!

4Zniszczony jest Moab;

sprawiają, że słychać krzyk

jego młodych.

5Tak! Ścieżką do Luchit

z płaczem, zdążają z płaczem!

Tak, na zboczu Choronaim

wrogi krzyk zniszczenia usłyszeli.

6Uciekajcie! Ratujcie swoją duszę!

Stańcie się jak jałowiec na pustyni!

7Tak! Ponieważ polegasz

na swoich dziełach i na swoich

skarbach,

także ty zostaniesz wzięty!

I wyjdzie Moabowi,

gdyż całkiem uleci!

A jego miasta staną się pustkowiem –

nie będzie w nich mieszkańca!

10Przeklęty, kto wykonuje

dzieło JHWH z niedbalstwem,

i przeklęty, kto wstrzymuje

Jego miecz od krwi!

11Cieszył się bezpieczeństwem Moab

od swojej młodości

i odpoczywał on przy swym

wystałym winie,

nie przelewano go z naczynia

do naczynia

i nie szedł do niewoli.

Dlatego zachował się jego smak,

a jego zapach

niezmieniony.

12Dlatego oto idą dni – oświadczenie JHWH – gdy poślę na niego piwnicznych, którzy go przeleją, opróżnią jego naczynia i ich dzbany potłuką.

13I zawstydzi się Moab z powodu Kemosza, jak dom Izraela zawiódł się na Betel,

a kwiat jego młodzieży poszedł

na rzeź –

oświadczenie Króla, którego imię brzmi JHWH Zastępów.

16Bliska jest klęska Moabu –

aby przyjść,

jego nieszczęście bardzo pośpiesza!

17Opłakujcie go, wszyscy,

którzy go otaczacie,

i wszyscy, którzy znacie jego imię!

Mówcie: Jakże złamana mocna

laska,

wspaniałe berło!

18Zejdź z chwały

i usiądź w pragnieniu,

mieszkanko, córko Dibonu,

gdyż niszczyciel Moabu wystąpił

przeciw tobie,

zniszczył twoje warownie!

19Stań na drodze i rozejrzyj się,

mieszkanko Aroeru!

Wypytaj zbiega i zbiegłą,

powiedz: Co się stało?

20Zawstydzony jest Moab, bo pobity,

zawódźcie i krzyczcie,

głoście w Arnonie, że Moab jest

zniszczony!

21I sąd przyszedł na ziemię równinną, na Cholon i na Jahzę, i na Mefaat,

22i na Dibon, i na Nebo, i na Bet-Diblataim.

23I na Kiriataim, i na Bet-Gamul, i na Bet-Meon,

24i na Kerijot, i na Bosrę, i na wszystkie miasta ziemi Moabu, dalekie i bliskie.

25Ścięty jest róg

29Słyszeliśmy o pysze Moabu!

Bardzo pyszny!

O jego zadufaniu i jego pysze,

i jego dumie,

i wyniosłości jego serca.

30Ja znam – oświadczenie JHWH – jego zarozumiałość i niewłaściwe przechwałki, że nie tak postępowali.

31Dlatego będę zawodził nad Moabem, nad całym Moabem krzyczał – nad ludźmi z Kir-Cheresu będzie wzdychał.

32Bardziej niż opłakiwano Jazer,

będę opłakiwał ciebie,

winogradzie Sybmy,

twoje pędy przekroczyły morze,

aż do morza Jazer sięgnęły;

na twoje owocobranie i na twoje

winobranie

spadł niszczyciel!

33I znikły radość i wesele

z sadów i z ziemi Moabu,

i wino z kadzi wysączyłem,

nie tłoczy wesołek –

wesołek nie jest wesołkiem!

34Od krzyku Cheszbonu aż do Elale, aż do Jahaz podali ich głos. Od Soaru do Choronaim Eglat Szeliszijja, bo również wody Nimrim staną się ruiną.

35I sprawię – oświadczenie JHWH – że nie będzie miał kto w Moabie wychodzić na miejsce ofiarne i kadzić jego bogom.

36Dlatego moje serce nad Moabem pojękuje niczym flety. I moje serce nad ludźmi z Kir-Cheres pojękuje niczym flety, dlatego że dostatki, które posiadł, poginęły.

37Tak, na każdej głowie łysina, każda broda obcięta, na wszystkich rękach nacięcia, a na biodrach wór.

41Miasta wzięte i twierdze

przechwycone;

i stanie się w tym dniu serce

bohaterów Moabu

jak serce kobiety w bólach

[rodzenia].

42I Moab będzie zniszczony tak,

że przestanie być ludem,

gdyż wynosił się nad JHWH!

43Groza, jama i sidło –

na ciebie, mieszkańcu Moabu! –

oświadczenie JHWH.

44Kto ujdzie przed grozą,

wpadnie w jamę,

a kto wyjdzie z jamy,

wpadnie w sidło,

gdyż sprowadzę na niego,

na Moab,

w roku jego nawiedzenia –

oświadczenie JHWH.

45W cieniu Cheszbonu przystanęli

bezsilni uchodźcy,

lecz z Cheszbonu wychodzi ogień,

a płomień spomiędzy Sychona

i pożera skroń Moabu

i czuprynę synów

zgiełku.

46Biada tobie, Moabie!

Zginął lud Kemosza!

Tak! Wzięci twoi synowie

w niewolę,

a twoje córki – na wygnanie.

47Lecz przywrócę powodzenie

Moabowi

w dniach ostatecznych –

oświadczenie JHWH.

Dotąd wyrok na Moab.