2 Kronik 17 - BIBLIA to jest Pismo ?wi?te Starego i Nowego Przymierza(SNPD4)

Rządy Jehoszafata

1Po nim zapanował Jehoszafat, jego syn, i umocnił się wobec Izraela.

2Rozmieścił wojsko we wszystkich warownych miastach Judy i rozstawił załogi w ziemi judzkiej oraz w miastach Efraima, które zdobył Asa, jego ojciec.

3 JHWH zaś był z Jehoszafatem, bo chodził on drogami Dawida, swojego ojca, z jego początków, nie szukał baalów,

4lecz szukał Boga swojego ojca i postępował według Jego przykazań, a nie według postępowania Izraela.

5Stąd też JHWH umocnił królestwo w jego ręku i cała Juda składała Jehoszafatowi daninę, miał zatem bogactwo i chwałę w obfitości.

6A ponieważ jego serce przylgnęło do dróg JHWH, to usunął też z Judy wzniesienia i aszery.

7W trzecim roku swojego panowania rozesłał swoich książąt: Ben-Chaila i Obadiasza, i Zachariasza, i Netanaela, i Michajasza, aby nauczali Lewitów, a z nimi Eliszamę i Jehorama, kapłanów,

9i ci nauczali w Judzie – mieli z sobą zwój Prawa JHWH, obchodzili wszystkie miasta Judy i nauczali lud.

10Wtedy strach przed JHWH padł na wszystkie królestwa ziem, które otaczały Judę, i nie walczyły z Jehoszafatem.

11Niektórzy zaś z Filistynów składali Jehoszafatowi daninę oraz haracz w srebrze, również Arabowie przyprowadzili mu stada: siedem tysięcy siedemset baranów oraz siedem tysięcy siedemset kozłów.

12Jehoszafat zatem coraz bardziej potężniał i pobudował w Judzie warownie oraz miasta ze składami.

13Miał on wielki dorobek w miastach Judy i dzielnych wojowników w Jerozolimie.

14A oto ich spis według domu ich ojców: Dla Judy dowódcami tysięcy byli: Adna, dowódca, a z nim trzysta tysięcy dzielnych wojowników.

15U jego boku Jehochanan, dowódca, a z nim dwieście osiemdziesiąt tysięcy.

16U jego boku Amazjasz, syn Zikriego, ochotnik dla JHWH, a z nim dwieście tysięcy dzielnych wojowników.

17Z Beniamina dzielny wojownik Eliada, a z nim dwieście tysięcy zbrojnych w łuk i puklerz.

18U jego boku Jehozabad, a z nim sto osiemdziesiąt tysięcy gotowych do walki.

19Ci pełnili obowiązki wobec króla poza tymi, których król poumieszczał w miastach warownych w całej Judzie.