Księga Kaznodziei 12 - BIBLIA to jest Pismo ?wi?te Starego i Nowego Przymierza(SNPD4)

Zachęta do życia z Bogiem w młodości

1Pamiętaj

i zbliżą się lata,

o których powiesz:

Nie mam w nich dla siebie

rozkoszy.

2Zanim zaćmi się słońce i światło,

księżyc oraz gwiazdy,

i wrócą chmury po deszczu,

3w dniu, gdy strzegący domu

zaczną drżeć

i pochylą się silni mężczyźni,

i ustaną młynarki, bo ich będzie

niewiele,

i pociemnieją wyglądające

oknami;

4i zamkną się drzwi wzdłuż ulicy

przy słabnącym łoskocie młyna,

i wstawać będą na głos ptaka,

i stępią się dźwięki pieśni.

5Również bać się będą pagórka

i strachów na drodze;

i zakwitnie migdałowiec,

i wlec się będzie szarańcza,

i zawiodą jagody kaparu –

bo człowiek idzie do domu swej

wieczności

i płaczący otaczają na ulicy.

6Zanim zerwie się srebrny sznur

i popęka złota czasza,

i potłucze się dzban nad zdrojem,

i złamany kołowrót wpadnie

w studnię –

7i wróci proch do ziemi, jak nim był,

a duch wróci do Boga, który go dał.

8Marność nad marnościami,

mówi Kaznodzieja,

wszystko marność.

Końcowy wniosek

9Poza tym, że Kaznodzieja był mędrcem, uczył on też lud wiedzy i rozważał, i badał – uporządkował wiele przypowieści.

10Kaznodzieja szukał, by znaleźć najtrafniejsze słowa – i słowa prawdy zostały spisane właściwie.

11Słowa mędrców są jak ościenie, a autorzy zbiorów jak powbijane gwoździe – dane przez jednego Pasterza.

12Poza tymi strzeż się, mój synu. Pisaniu wielu ksiąg nie ma końca, a wielkie studia to męczenie ciała.

13Słowo na koniec, wszystko wysłuchane: Boga się bój i Jego przykazań przestrzegaj, bo to każdy człowiek.

14Gdyż każdy czyn Bóg przywiedzie na sąd, nad każdą rzeczą ukrytą – czy to dobrą, czy złą.