Rodzaju 49 - BIBLIA to jest Pismo ?wi?te Starego i Nowego Przymierza(SNPD4)

Przyszłość potomków Jakuba

1Potem Jakub wezwał swoich synów i powiedział:

Zbierzcie się, a oznajmię wam,

co was spotka

w dniach późniejszych.

2Zgromadźcie się i słuchajcie,

synowie Jakuba,

słuchajcie Izraela, swego ojca!

3Rubenie, jesteś mym

pierworodnym,

moją siłą i początkiem męskości,

szczytem wyniesienia i szczytem

mocy.

4Wzburzony jak woda utracisz

pierwszeństwo,

bo wszedłeś na łoże swego ojca!

Splamiłeś! – Wszedł na me

posłanie!

5Symeon i Lewi – to bracia!

Narzędziami przemocy są

ich noże.

6Do ich rady? Nie wchodź,

moja duszo!

Z ich gromadą? Nie łącz się,

ma chwało!

Bo w swym gniewie powycinali

ludzi

i w samowoli okaleczyli byki.

7Przeklęty ich gniew, bo gwałtowny,

i ich wściekłość – bo dzika.

Porozdzielam ich w Jakubie

i rozproszę ich w Izraelu.

8Juda – sławić będą cię twoi bracia!

Twoja ręka – na karku twych

wrogów!

Tobie pokłonią się synowie twego

ojca.

9Judo, młody lwie,

od łupu, mój synu, się uniosłeś,

przyczaiłeś się wyciągnięty jak lew

i jak lwica – kto ich podrażni?

10Nie odstąpi berło od Judy

ani buława spomiędzy jego stóp,

póki nie przyjdzie należący

do niego –

a jemu posłuszeństwo ludów.

11Uwiąże przy winorośli osiołka,

przy dorodnym jej krzewie źrebię

oślicy,

wymoczy w winie swoją szatę,

a w krwi winogron swoją tunikę.

12Oczy ciemniejsze od wina,

a zęby bielsze niż mleko.

13Zebulon – nad brzegiem morza

zamieszka

i jest brzegiem dla statków,

a jego rufa naprzeciw Sydonu.

14Issachar – to osioł kościsty,

przeciąga się między

jukami.

15Lecz gdy zobaczy legowisko,

że dobre,

i ziemię, że jest urocza,

nachyli ramię do dźwigania

i będzie sługą pańszczyźnianym.

16Dan – będzie sądził swój lud,

każde plemię izraelskie.

17Będzie Dan wężem na drodze,

[rogatą] żmiją na ścieżce,

tym, który kąsa końskie pięty,

tak że jeździec spada na wznak.

18Twego zbawienia wyczekuję,

JHWH!

19Gad – banda go napadnie,

a on napadnie na piętę.

20Od Aszera – tłusty jego pokarm,

on będzie dawał przysmaki

królewskie.

21Naftali – puszczona wolno łania,

która wydaje piękne sarnięta.

22Syn owocujący – Józef,

syn owocujący nad źródłem,

córki przesadzają mur!

23I rozgoryczają go, i strzelają,

i żywią urazę łucznicy,

24lecz jego łuk jest stale napięty

i gibkie ramiona jego rąk

dzięki rękom Mocarza Jakuba,

stamtąd Pasterz, Kamień Izraela,

25od Boga twego ojca – bo cię

wesprze,

i z Wszechmocnym – bo cię

pobłogosławi

błogosławieństwem niebios z góry,

błogosławieństwem głębi

rozciągającej się na dole,

błogosławieństwem piersi

oraz łona!

26Błogosławieństwa twego ojca,

[które] przewyższyły

błogosławieństwa moich

rodzicielek,

nawet granice wzgórz odwiecznych,

niech będą na głowie Józefa

i na skroni poświęconego

swoim braciom.

27Beniamin – wilk drapieżny,

rano pożre zdobycz,

a wieczorem rozdzieli łup.

28Te wszystkie to plemiona Izraela – dwanaście – i to jest to, co im oznajmił ich ojciec, i błogosławił ich – błogosławił każdego z nich stosownie do jego błogosławieństwa.

Ostatnia wola i śmierć Jakuba

29Potem rozkazał im i powiedział do nich: Ja dołączam do mego ludu. Pochowajcie mnie z moimi ojcami w jaskini, która jest na polu Efrona Chetyty,

30w jaskini, która jest na polu Makpela, które jest naprzeciw Mamre, w ziemi Kanaan, którą wraz z polem nabył Abraham na własny grób od Efrona Chetyty.

31Tam pochowano Abrahama i Sarę, jego żonę, tam pochowano Izaaka i Rebekę, jego żonę, tam też pochowałem Leę.

33A gdy Jakub skończył wydawać polecenia swoim synom, wciągnął swoje nogi na łoże, po czym ustał – i został przyłączony do swego ludu.