1Lecz teraz słuchaj, Jakubie,
mój sługo,
i ty, Izraelu, którego wybrałem.
2Tak mówi JHWH, twój Stwórca,
który cię kształtuje od łona
i wspomaga:
Nie bój się, mój sługo, Jakubie,
i Jeszurunie, którego wybrałem!
3Gdyż wyleję wody na spragniony
[grunt]
i strumienie na wyschnięty ląd.
Wyleję mego Ducha na twoje
nasienie
i moje błogosławieństwo na twoich
potomków,
4i wystrzelą pomiędzy trawą
jak topole nad strumieniami wód.
5Ten powie: Ja jestem dla JHWH!
Ten zawoła w imieniu Jakuba,
a ten wypisze na swej ręce: Należy
do JHWH –
i będzie tytułował imieniem
Izraela.
6Tak mówi JHWH, Król Izraela,
i jego Odkupiciel, JHWH Zastępów:
Ja jestem pierwszy i Ja ostatni –
i oprócz Mnie nie ma Boga.
7Kto jest jak Ja? Niech się odezwie!
Niech to ogłosi i niech Mi
to przedstawi!
Począwszy od ustanowienia
przeze Mnie wiecznego ludu
i przyszłych, tych, które
nadchodzą – niech mu
ogłaszają!
8Nie trwóżcie się ani się nie lękajcie!
Czy od dawna nie przekazywałem
wam i nie głosiłem?
A wy jesteście moimi świadkami –
czy jest Bóg oprócz Mnie?
Nie ma Opoki, nie widzą
ani nie wiedzą, że okryją się
wstydem.
10Kto tworzy bóstwo i odlewa bożka
na nic nieprzydatnego?
11Oto wszyscy jego towarzysze
okryją się wstydem!
A rzemieślnicy? Oni są z ludzi.
Niech się wszyscy zbiorą i staną,
przelękną się i, razem wzięci,
zawstydzą.
12Kowal: Przecinak – i porobił
w żarze,
formuje go młotkiem
i wykonuje go siłą swojego
ramienia;
gdy jest głodny – nie ma siły,
nie pije wody – omdlewa.
13Stolarz: Rozciąga sznur,
kreśli jego zarysy ołówkiem,
wyrabia go dłutem,
wymierza go cyrklem
i wykonuje go na wzór człowieka,
jako piękną postać ludzką
do ustawienia w domu.
14Naścina sobie cedrów
i weźmie cyprys lub dąb,
suszy go między drzewami lasu.
Zasadza cedr, a deszcz daje
mu wzrost,
15i jest człowiekowi na opał –
bierze z nich, aby się ogrzać,
tak, rozpala, by napiec chleba;
tak – robi również bóstwo
i mu się kłania!
Czyni z niego bożka i przed
nim pada!
16Połowę jego spalił w ogniu,
na jego połowie mięso – je,
pieczeń z rusztu – i najada się;
tak, rozgrzewa się i mówi:
Ach, rozgrzałem się,
pooglądałem ogień!
17A jego resztę na bóstwo –
przeznaczył na swego bożka!
Pada przed nim i kłania mu się,
i modli się do niego, i mówi:
Ratuj mnie, bo jesteś moim
bogiem!
18Nie rozpoznają i nie rozumieją,
bo zasmarowane ich oczy przed
widzeniem,
ich serca przed zrozumieniem.
19I nie bierze sobie tego
do serca,
brak poznania i brak
rozumu, by powiedzieć:
Jego połowę spaliłem w ogniu
i – tak! – napiekłem na jego
węglach chleba,
upiekłem mięso i najadłem się,
a z reszty zrobiłem ohydztwo,
by się przed pniem drewna
kłaniać.
20Kto się zadaje z popiołem,
tego zwodzi omamione serce,
i nie uratuje swojej duszy,
i nie powie: Czy nie kłamstwo
trzymam w mej prawicy?
21Pamiętaj o tym, Jakubie,
i ty, Izraelu, gdyż ty jesteś moim
sługą,
stworzyłem cię, jesteś moim sługą,
Izraelu, nie będziesz przeze Mnie
zapomniany.
22Starłem jak ciemny obłok
twe przestępstwa
i jak chmurę twoje grzechy:
Zawróć do Mnie, bo cię odkupiłem.
23Śpiewajcie, niebiosa, bo JHWH
uczynił,
dmijcie, głębie ziemi,
wystrzelcie, góry, radością,
lesie, a w nim wszystkie drzewa,
gdyż JHWH odkupił Jakuba
i wsławił się w Izraelu!
24Tak mówi JHWH, twój Odkupiciel
i twój Stwórca od łona:
Ja jestem JHWH, który czyni
wszystko!
Ja sam rozpiąłem niebiosa
[i] rozciągnąłem ziemię –
kto był ze Mną?
25Udaremniam znaki gadułów,
a z wróżbitów robię głupców,
zawracam mędrców z powrotem,
a z ich wiedzy czynię
niedorzeczność.
26Potwierdzam słowo mego sługi
i radę jego posłańców spełniam.
Mówię Jerozolimie: Będziesz
zamieszkana,
a miastom Judy: Będziecie
odbudowane.
I jej ruiny podźwignę.
27Mówię do głębi: Wyschnij!
Osuszę też twoje rzeki.
28Mówię Cyrusowi: Mój pasterzu!
Wszystkie me pragnienia
spełni!
I mówię Jerozolimie: Będziesz
odbudowana,
a świątyni: Posadowią cię.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.