1Zdarzyło się jednak, że znalazł się tam pewien niegodziwy człowiek imieniem Szeba, syn Bikriego, Beniaminita. Zadął on w róg i powiedział:
Nie mamy udziału w Dawidzie,
nie mamy dziedzictwa w synu
Jiszaja –
każdy do swoich namiotów,
Izraelu!
2Wszyscy Izraelici poszli zatem za Szebą, synem Bikriego, zamiast za Dawidem, natomiast Judejczycy przylgnęli do swojego króla od Jordanu do Jerozolimy.
3Gdy Dawid przybył do swojego domu w Jerozolimie, wziął król dziesięć kobiet, nałożnic, które pozostawił, aby strzegły domu, w strzeżonym domu, gdzie je utrzymywał, lecz z nimi nie obcował. I pozostawały one strzeżone aż do dnia swojej śmierci, żyjąc we wdowieństwie.
4Następnie król powiedział do Amasy: Skrzyknij mi w trzy dni Judejczyków; ty także się staw!
5Amasa poszedł więc, aby skrzyknąć Judejczyków, ale przeciągnął oznaczony czas, który mu król ustalił.
6Wówczas Dawid powiedział do Abiszaja: Teraz Szeba, syn Bikriego, zaszkodzi nam bardziej niż Absalom. Ty weź sługi swego pana i goń za nim, aby nie znalazł sobie miast warownych i nie pozbawił nas oczu.
7Wyszli zatem za nim ludzie Joaba oraz Kreteńczycy i Pletejczycy, i pas z mieczem przypasanym u swych bioder w jego pochwie. A gdy on wyszedł, wypadł.
9Potem Joab powiedział do Amasy: Czy masz się dobrze, mój bracie? I chwycił Joab Amasę prawą ręką za brodę, aby go pocałować,
10lecz Amasa nie zauważył miecza, który był w ręce Joaba. I ugodził go pod piąte, i wylał jego wnętrzności na ziemię bez powtórzenia mu, i umarł. Joab zaś – i Abiszaj, jego brat – ruszył w pogoń za Szebą, synem Bikriego.
11A nad stanął człowiek spośród sług Joaba i wołał: Ten, kto sprzyja Joabowi i kto jest za Dawidem – za Joabem.
12Amasa zaś walał się we krwi na środku gościńca i gdy ten człowiek spostrzegł, że przystaje cały lud, stoczył Amasę z gościńca na pole i narzucił na niego płaszcz – gdy zobaczył, że każdy podchodzi do niego i przystaje.
13Gdy zepchnięto go z gościńca, przechodził każdy za Joabem, aby ścigać Szebę, syna Bikriego.
14[Szeba] zaś przeszedł przez wszystkie plemiona Izraela aż do Abel i do Bet-Maaka, i do wszystkich Bikrytów. Zgromadzili się oni i przyszli zaraz za nim.
15Gdy więc przyszli, oblegli go w Abel-Bet-Maaka, usypali wał do miasta, stanął naprzeciw umocnień i cały lud, który był z Joabem, szturmował, aby zburzyć mur.
16Wówczas pewna mądra kobieta zawołała z miasta: Słuchajcie, słuchajcie! Powiedzcie Joabowi: Podejdź tutaj, a przemówię do ciebie.
17Podszedł więc do niej, a kobieta zapytała: Czy ty jesteś Joab? I odpowiedział: ja. Wtedy powiedziała do niego: Posłuchaj słów swojej służącej! I odpowiedział: Słucham!
18A ona: Powtarzano dawniej powiedzenie: Niech koniecznie zapytają w Abel, a na tym skończą.
19Ja jestem spokojne, wierne Izraela, ty usiłujesz zniszczyć miasto i matkę w Izraelu. Dlaczego chcesz pochłonąć dziedzictwo JHWH?
20A Joab odezwał się i powiedział: Jak najdalej! Jak najdalej mi, bym miał pochłaniać albo niszczyć!
21Nie tak ma się sprawa, ale pewien człowiek z pogórza Efraima imieniem Szeba, syn Bikriego, podniósł swoją rękę przeciw królowi, przeciw Dawidowi. Wydajcie tylko jego samego, a odstąpię od miasta. Wtedy kobieta powiedziała do Joaba: Oto jego głowa zostanie ci wyrzucona przez mur.
22Potem kobieta przyszła w swej mądrości do całego ludu i ucięli głowę Szebie, synowi Bikriego, po czym wyrzucili ją Joabowi. Wówczas zadął w róg i rozeszli się spod miasta, każdy do swojego namiotu, Joab zaś wrócił do Jerozolimy, do króla.
Urzędnicy dworu Dawida(2Sm 8:16-18; 1Krl 4:1-6)23Wówczas Joab nad całym wojskiem Izraela, Benajasz, nad przymusową pracą,
25Szewa był pisarzem, Sadok Jairyta, był kapłanem Dawida.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.