1 Królewska 1 - BIBLIA to jest Pismo ?wi?te Starego i Nowego Przymierza(SNPD4)

Dawid i Abiszag

1Gdy król Dawid był stary, posunął się w latach, to choć okrywano go szatami, nie mógł się rozgrzać.

2Wówczas jego słudzy powiedzieli do niego: Niech poszukają dla naszego pana, króla, młodej dziewczyny, dziewicy, która stawałaby przed królem i była mu na usługi. Niechby kładła się na twoim łonie i ogrzewała mojego pana, króla.

3Szukano Szunamitkę.Królewskie ambicje Adoniasza

5A Adoniasz, syn Chagit, przechwalał się i mawiał: Ja zostanę królem. Sprawił przy tym sobie rydwan, jeźdźców, a przed nim biegało pięćdziesięciu ludzi. Dlaczego tak postępujesz? On natomiast był bardzo przystojny,

7Jego sprawy toczyły się z Joabem, synem Serui, oraz z Abiatarem, kapłanem, którzy Adoniasza wspierali.

8Z kolei Sadok, kapłan, i Benajasz, syn Jehojady, i Natan, prorok, i Szimei, i Rei oraz wojownicy, których miał Dawid, nie byli za Adoniaszem.

9Gdy Adoniasz składał ofiarę z owiec i bydła, i tucznych cieląt przy kamieniu Zochelet, który leży obok En-Rogel, zaprosił wszystkich swoich braci – synów króla – i wszystkich Judejczyków, będących sługami króla,

10ale nie zaprosił Natana, proroka, ani Benajasza, ani wojowników, ani Salomona, swojego brata.

Wstąpienie Salomona na tron

11Wówczas Natan powiedział do Batszeby, matki Salomona: Czy nie słyszałaś, że Adoniasz, syn Chagit, obwołał się królem, a nasz pan, Dawid, o tym nie wie?

12Teraz więc idź – pozwól, że dam ci radę – i ratuj swoją duszę oraz duszę swojego syna Salomona.

13Idź, wejdź do króla Dawida i powiedz mu: Czyż ty sam, mój panie, królu, nie przysiągłeś swojej służącej: Salomon, twój syn, zostanie po mnie królem i on zasiądzie na moim tronie? Dlaczego więc królem został Adoniasz?

14A oto, gdy ty będziesz tam jeszcze rozmawiać z królem, ja wejdę po tobie i potwierdzę twoje słowa.

15I Batszeba weszła do króla do komnaty, król zaś był już bardzo stary, a Abiszag, Szunamitka, usługiwała królowi.

16Gdy Batszeba pochyliła się i pokłoniła się królowi, król zapytał: Co tobie?

17Wówczas odpowiedziała: Panie mój, sam przysiągłeś swojej służącej na JHWH, swego Boga: Salomon, twój syn, zostanie królem po mnie i on zasiądzie na moim tronie.

18A teraz oto Adoniasz został królem, ty zaś, mój panie, królu, o tym nie wiesz.

19Właśnie złożył w ofierze cielca i tuczne cielę, i owce w obfitości, zaprosił wszystkich synów króla i Abiatara, kapłana, i Joaba, dowódcę wojska, a Salomona, twojego sługi, nie zaprosił.

20Na ciebie, mój panie, królu, zwrócone są oczy całego Izraela, abyś im ogłosił, kto po nim zasiądzie na tronie mojego pana, króla.

21Bo, gdy mój pan, król, zaśnie ze swoimi ojcami, ja i mój syn Salomon zostaniemy uznani za przestępców.

22I oto, gdy ona jeszcze rozmawiała z królem, przyszedł Natan, prorok.

23I donieśli królowi: Oto przyszedł Natan, prorok. Wszedł więc przed oblicze króla i pokłonił się królowi twarzą ku ziemi.

24Potem Natan powiedział: Panie mój, królu! Czy to ty powiedziałeś: Adoniasz zostanie królem po mnie i on zasiądzie na moim tronie?

25Gdyż zstąpił dziś i złożył w ofierze cielca i tuczne cielę, i owce w obfitości, i zaprosił wszystkich synów króla i dowódców wojska, i Abiatara, kapłana, i oto jedzą oni i piją przed nim, i mówią: Niech żyje król Adoniasz!

26Mnie jednak – a ja jestem twoim sługą – ani Sadoka, kapłana, ani Benajasza, syna Jehojady, ani Salomona, twojego sługi, nie zaprosił.

27Czy to od mojego pana, króla, wyszła ta sprawa, a nie powiadomiłeś swojego sługi, kto zasiądzie na tronie mojego pana, króla, po nim?

28Wówczas król Dawid odezwał się i powiedział: Przywołajcie mi Batszebę! Weszła zatem przed oblicze króla i stanęła przed obliczem króla.

29Wtedy król przysiągł w te słowa: Jak żyje JHWH, który wykupił

32A król Dawid powiedział: Przywołajcie mi Sadoka, kapłana, i Natana, proroka, i Benajasza, syna Jehojady. Przyszli więc przed oblicze króla.

33Wtedy król powiedział do nich: Weźcie z sobą sługi waszego pana, wsadźcie Salomona, mojego syna, na moją mulicę niech zasiądzie na moim tronie i niech on zostanie królem zamiast mnie, jemu bowiem nakazałem być księciem nad Izraelem i Judą.

36Wówczas Benajasz, syn Jehojady, odpowiedział królowi: Amen! Tak niech powie JHWH, Bóg mojego pana!

37Jak JHWH był z moim panem, królem, tak niech będzie z Salomonem, i niech wywyższy jego tron ponad tron mojego pana, króla Dawida.

38Potem zeszli: Sadok, kapłan, i Natan, prorok, i Benajasz, syn Jehojady, wraz z Kreteńczykami i Pletejczykami siedzącego na moim tronie, a moje oczy mogą to oglądać.

49Wtedy zadrżeli i powstali wszyscy zaproszeni, którzy byli u Adoniasza, i poszli każdy swoją drogą.

50Adoniasz też przestraszył się Salomona, powstał, poszedł i uchwycił się narożników ołtarza.Salomon i Adoniasz

51Salomonowi doniesiono: Oto Adoniasz przestraszył się króla Salomona i oto uchwycił się narożników ołtarza, mówiąc: Niech mi dziś król Salomon przysięgnie, że nie uśmierci swojego sługi mieczem.

52A Salomon powiedział: Jeśli będzie człowiekiem godziwym, nawet włos nie spadnie mu na ziemię, lecz jeśli znajdzie się u niego niegodziwość, umrze.

53Posłał zatem król Salomon i sprowadzili go z ołtarza, a on przyszedł i pokłonił się królowi Salomonowi. Salomon zaś powiedział do niego: Idź do swojego domu.