Joba 12 - BIBLIA to jest Pismo ?wi?te Starego i Nowego Przymierza(SNPD4)

Job: Mowa o oczywistościach – również tych mniej zauważanych

1A Job odpowiedział tymi słowy:

2Doprawdy, jesteście ludem

i wraz z wami umrze mądrość!

3Również ja mam rozum jak wy,

nie odstaję w tym od was.

Kto miałby nie znać tych rzeczy?

4Stałem się pośmiewiskiem

dla swego przyjaciela,

ja, który wzywałem Boga,

a On odpowiadał,

pośmiewiskiem –,

sprawiedliwy, nienaganny.

5Szczęśliwy nieszczęście ma

w pogardzie.

Cios? Dla ledwie stojących!

6Spokojne są namioty łupieżców,

a bezpieczeństwo – dla

drażniących Boga,

dla tych, którzy Boga uchwycili

w swą garść.

7Doprawdy, pytaj bydła,

a nauczy cię,

i ptactwa niebios, a oznajmi ci!

8Albo pomów z ziemią, a pouczy cię,

i niech wytłumaczą ci ryby

morskie.

9Kto spośród nich wszystkich

nie wie,

że dokonała tego ręka JHWH,

10że w Jego ręku jest dusza

wszystkiego, co żyje,

i duch w ciele każdego człowieka?

11Czy ucho nie ma badać słów,

tak jak podniebienie próbuje

smaku pożywienia?

12U sędziwych jest mądrość,

a w długości dni rozum.

13U Niego jest mądrość i siła,

u Niego rada i rozum.

14Oto zburzy, nie będzie

odbudowane.

Gdy zamknie człowieka,

nie będzie mu otwarte.

15Oto gdy zatrzyma wody,

wysychają;

gdy je wypuści, zalewają ziemię.

16U Niego jest moc i rozum,

Jego jest błądzący i oszust.

17Puszcza radców boso,

a z sędziów robi głupców.

18Uchyla rozkazy królów

i zawiązuje przepaski

na ich biodrach.

19Puszcza kapłanów boso

i niezachwianych przewraca.

20Odbiera mowę doświadczonym,

a pozbawia starców rozeznania.

21Wylewa pogardę na dostojnych,

a rozluźnia pas potężnych.

22Odsłania głębie okryte

ciemnością,

a cienie śmierci wyprowadza

na światło.

23Doprowadza do wielkości narody,

a potem je gubi,

rozprzestrzenia narody,

a potem je uprowadza.

24Odbiera rozum przywódcom

ludów ziemi

i gubi ich w pustce bezdroży.

25Macają w ciemności, bez światła,

i zataczają się jak pijani.