1 Królewska 21 - BIBLIA to jest Pismo ?wi?te Starego i Nowego Przymierza(SNPD4)

Achab i winnica Nabota

1Po tych wydarzeniach stała się rzecz następująca: Nabot Jizreelczyk miał w Jizreelu winnicę obok pałacu Achaba, króla Samarii.

2I Achab zwrócił się do Nabota: Daj mi swoją winnicę, a będzie mi za ogród warzywny,

3Ale Nabot powiedział do Achaba: Jak najdalej mi, na JHWH, od tego, bym ci dał dziedzictwo mojego ojca!

4Achab przyszedł więc do domu posępny i gniewny z powodu odmowy, której udzielił mu Nabot Jizreelczyk, kiedy powiedział: Nie dam ci dziedzictwa po moich ojcach. Położył się do łóżka, odwrócił twarz i nie spożył posiłku.

5Izebel, jego żona, przyszła do niego i zapytała: Dlaczego to jesteś w tak posępnym nastroju, że nawet nie spożyłeś posiłku?

6Wyznał jej zatem: Rozmawiałem z Nabotem Jizreelczykiem i powiedziałem mu: Daj mi swoją winnicę za srebro lub – jeśli wolisz – dam ci w zamian za nią winnicę. A odpowiedział: Nie dam ci mojej winnicy.

7Wówczas Izebel, jego żona, powiedziała do niego: To ty teraz sprawujesz władzę w Izraelu! Wstań, spożyj posiłek i bądź dobrej myśli. Ja ci dam winnicę Nabota Jizreelczyka.

Intryga Izebel

8I napisała listy w imieniu Achaba, opatrzyła je jego pieczęcią i rozesłała te listy do starszych i do możnych, którzy mieszkali razem z Nabotem w jego mieście.

9W listach tych pisała tak: Ogłoście post, a Nabota postawcie na przedzie ludu.

10Postawcie też przeciwko niemu dwóch niegodziwych ludzi i niech zaświadczą: Bluźniłeś Bogu i królowi. Potem wyprowadźcie go, ukamienujcie – i niech umrze.

11I ludzie z jego miasta, starsi i możni, mieszkający w jego mieście, postąpili tak, jak im poleciła Izebel, jak napisała w listach, które do nich przysłała.

12Ogłosili post i postawili Nabota na przedzie ludu.

13Potem przyszli dwaj niegodziwi ludzie, zasiedli naprzeciw niego i ci niegodziwi ludzie poświadczyli przeciw Nabotowi przed ludem: Nabot bluźnił Bogu i królowi. Wyprowadzili go zatem na zewnątrz miasta, ukamienowali i tak umarł. powiedziała Izebel do Achaba: Wstań! Weź w posiadanie winnicę Nabota Jizreelczyka, której nie chciał ci dać za srebro. Nabot nie żyje, bo umarł!

16Kiedy więc Achab usłyszał, że Nabot umarł, wstał Achab, aby zejść do winnicy Nabota Jizreelczyka i ją posiąść.

Zapowiedź kary za zgładzenie Nabota

17Wtedy stało się Słowo JHWH do Eliasza Tiszbity, tej treści:

18Wstań, zejdź, aby spotkać Achaba, króla Izraela, który mieszka w Samarii. Oto jest w winnicy Nabota, do której zszedł, aby ją posiąść.

19Lecz przemów do niego tymi słowy: Tak mówi JHWH: Czyżbyś zamordował, a potem brał w posiadanie? I przemów do niego tymi słowy: Tak mówi JHWH: W miejscu, gdzie psy lizały krew Nabota, psy będą lizać także twoją krew – tak, twoją! sprowadzę na ciebie i zamiotę po tobie, i wytnę u Achaba każdego mężczyznę, niewolnego i wolnego, w Izraelu.

22I postąpię z twoim domem tak, jak z domem Jeroboama, syna Nebata, i jak z domem Baszy, syna Achiasza – z powodu gniewu, do którego pobudziłeś, i grzechu, w który wciągnąłeś Izraela. Jizreela. we wszystkim tak, jak to czynili Amoryci, których JHWH wydziedziczył przed synami Izraela.

27Gdy Achab usłyszał te słowa, rozdarł swoje szaty, wdział wór na swoje ciało i pościł, sypiał w worze i chodził przygnębiony.

28Wówczas stało się Słowo JHWH do Eliasza Tiszbity, tej treści:

29Czy widziałeś, jak Achab upokorzył się przede Mną? Dlatego, że upokorzył się przede Mną, nie sprowadzę nieszczęścia za jego dni, sprowadzę nieszczęście na jego dom za dni jego syna.