2 Królewska 19 - BIBLIA to jest Pismo ?wi?te Starego i Nowego Przymierza(SNPD4)

Rozmowa z prorokiem Izajaszem

1Gdy król Hiskiasz to usłyszał, rozdarł swoje szaty, przywdział wór i przyszedł do domu JHWH.

2Posłał też Eliakima, który stał nad pałacem, i Szebnę, pisarza, oraz starszych kapłanów, odzianych w wory, do Izajasza, proroka, syna Amosa,

3by powiedzieli do niego: Tak mówi Hiskiasz: Dniem udręki i napomnienia, i zniewagi jest ten dzień, bo synowie podeszli pod rozwarcie łona, a nie ma siły, aby ich urodzić.

4Może JHWH, twój Bóg, usłyszy wszystkie słowa kanclerza, którego posłał król Asyrii, jego pan, aby znieważał żywego Boga, i ukarze za słowa, które JHWH, twój Bóg, usłyszał. Wznieś więc modlitwę za resztą, tu się znajduje.

5Gdy słudzy króla Hiskiasza przyszli do Izajasza,

6Izajasz powiedział do nich: Tak powiedzcie swojemu panu: Tak mówi JHWH: Nie bój się słów, które usłyszałeś, którymi ubliżali Mi ci pachołkowie króla Asyrii.

7Oto Ja dam mu ducha, że gdy usłyszy wieść, wróci do swojej ziemi – i sprawię, że w swojej ziemi padnie od miecza.

Ponowne groźby króla Asyrii

8Gdy kanclerz wrócił, zastał króla Asyrii walczącego przeciw Libnie – bo usłyszał, że wyruszył z Lakisz –

9usłyszał też o Tirhace, królu Kusz, taką wiadomość: Oto wyruszył, aby z tobą walczyć. Znów więc wyprawił posłańców do Hiskiasza z poleceniem:

10Tak powiedzcie Hiskiaszowi, królowi Judy: Niech cię nie zwodzi twój Bóg, któremu ufasz, mówiąc: Jerozolima nie zostanie wydana w ręce króla Asyrii.

11Oto sam słyszałeś, co uczynili królowie Asyrii wszystkim ziemiom, traktując je jak obłożone klątwą, a ty miałbyś być uratowany?

12Czy uratowali je bogowie tych narodów, które wytępili moi ojcowie: Gozan i Charan, i Resef, i synów Eden w Telassar?

13Gdzie jest król Chamat i król Arpadu, i król Lair, Sefarwaim, Heny i Iwy?

Modlitwa Hiskiasza

14Gdy Hiskiasz przyjął listy z rąk posłańców i przeczytał je, udał się do domu JHWH, rozwinął je przed JHWH

15i modlił się Hiskiasz przed JHWH, powiedział: JHWH, Boże Izraela, który siedzisz na cherubach.

18i powrzucali ich bogów w ogień, bo to nie byli bogowie, ale dzieło ludzkich rąk, drewno i kamień, dlatego ich zniszczyli.

19Lecz teraz, JHWH, Boże nasz, wybaw nas, proszę, z jego ręki, i niech wszystkie królestwa ziemi poznają, że jedynie Ty, JHWH, jesteś Bogiem.

Zapowiedź klęski Sancheryba

20Wtedy Izajasz, syn Amosa, posłał do Hiskiasza wiadomość: Tak mówi JHWH, Bóg Izraela: Słyszałem to, o co modliłeś się do Mnie w sprawie Sancheryba, króla Asyrii.

21Oto Słowo, które JHWH wypowiada o nim:

Gardzi tobą, szydzi z ciebie

dziewica, córka Syjonu!

Potrząsa za tobą głową

córka jerozolimska!

22Komu ubliżałeś i bluźniłeś?!

Przeciw komu podniosłeś głos

i uniosłeś wysoko oczy?

Przeciw Świętemu Izraela!

23Przez swych posłów bluźniłeś Panu.

Powiedziałeś: Z mnóstwem moich

rydwanów

wstąpiłem na wysokie góry,

w zakamarki Libanu,

i ściąłem jego rosłe cedry,

jego wyborne cyprysy –

wszedłem do jego najdalszej

siedziby,

do jego gęstego lasu!

24To ja kopałem i piłem

obce wody,

a podeszwami stóp wysuszę

wszystkie strumienie Egiptu!

25Czy nie słyszałeś? Już dawno

to uczyniłem,

za dawnych dni to obmyśliłem,

teraz sprawiam, że możesz

warowne miasta zmieniać

w kupy gruzów,

26a ich mieszkańców ręka – krótka,

rozbici są i zawstydzeni,

są jak ziele polne, zielona murawa,

jak trawa na dachach – pobielała,

zanim zdołała dojrzeć.

27Znam twój spoczynek,

wyjścia i przyjścia,

i to, jak złościsz się na Mnie.

28A że twoja złość na Mnie

i twe zuchwalstwo doszło do mych

uszu,

to w twoje nozdrza wsadzę hak,

moje wędzidło między twe wargi,

i zawrócę cię drogą,

którą przyszedłeś.

29A to będzie dla ciebie znakiem: Pożywieniem tego roku będzie zboże samorodne, w przyszłym roku zboże wyrosłe dziko, a w trzecim roku siejcie i żnijcie, sadźcie winnice i jedzcie ich owoc!

30Reszta ocalonych z domu Judy zapuści jeszcze korzeń w głąb i wyda owoc w górze.

31Bo z Jerozolimy wyjdzie reszta i ocaleni z góry Syjon – dokona tego żarliwość JHWH Zastępów.

32Dlatego tak mówi JHWH o królu Asyrii: Nie wejdzie do tego miasta i nie wypuści na nie strzały, nie wystąpi z tarczą i nie usypie przeciwko niemu wału.

33Drogą, którą przyszedł, wróci, do tego miasta nie wkroczy – oświadczenie JHWH.

34I osłonię to miasto, ocalę je ze względu na siebie i ze względu na Dawida, mojego sługę.

Klęska Sancheryba

35Tej samej nocy wyszedł Anioł JHWH i pobił w obozie Asyrii sto osiemdziesiąt pięć tysięcy. Gdy wstali wcześnie rano, oto wszyscy oni – trupy – pomarli.

36Wtedy Sancheryb, król Asyrii, wyruszył, poszedł i wrócił – i osiadł w Niniwie.

37A gdy kłaniał się w świątyni Nisrocha, swojego boga, jego synowie Adrammelek i Sareser zabili go mieczem, a sami zbiegli do ziemi Ararat. Władzę zaś po nim objął jego syn Asarhaddon.